Sokağın Kedileri Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk
Sokağın Kedileri
Sokağın kedileri;
Vefakâr davranırlar...
Nankörlüğü bilmeden;
Arkadaşlık yaparlar...
Doyumsuz sevgim vardır,
Tadına doyulmuyor,
Evvelden hiç bilmezdim,
Onlarsız hiç olmuyor...
Bakmasını bilirsen,
Çok sadık hayvandırlar,
Çocuk gibi davranır;
Çok da duygusaldırlar...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Sokağın Kedileri eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk
Sokağın Kedileri Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Sokağın Kedileri Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler
Yılanlar
Yılan uzun bir canlı sev sev pek de tükenmez,
Desenleri çok farklı yine de hiç sevilmez.
İlginç ve orijinal bizden uzak canlılar;
Olağan üstü bir şey negatif yaratıklar.
Rabbimiz çok özenmiş sanki uzay canlısı,
Uzaylılar görmesin mümkündür çalınması.
Yürüyüşleri farklı sürünerek ilerler,
Sürünüyorlarken de zorlanmadan giderler.
Üstelik de zehirliler yoksa korunamazlar,
Doğanın dengesine katkıda kalamazlar...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Karasinek
Yine girdin içeri ne hızlı uçuyorsun,
Kovmak istemiyorum şahsımı üzüyorsun...
Manevra gücün mü var zorlukları aşarsın?
Engellere çarpmadan şahsımı şaşırtırsın...
Uçuş pozisyonların denge duygun mükemmel,
Kalkış ve iniş hızın tayin edilmiş evvel...
Duyargaların mı var alıcıların alır?
Hem de kısa zamanda bir anda havalanır...
Teknik beceremiyor ani sert dönüşleri,
Yukarıya uçarsın teknikten de ileri...
Yer çekimi tanımaz dokunma organların,
Kanatların bağımsız içinde imkânsızın...
Görme yeteneğin ki radarlarımızda yok,
Ruh taşıyan bedenle Rab'bimden verilmiş çok...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Hayvanları Koruma Günü 2
Merhametli milletiz,
Biz cana kıyamayız,
Hayvanlar dostlarımız,
Her cana saygılıyız...
Kapımızın önünde,
Bahçelerimizde var,
Bazen evlerimizde,
Kalbimizde yaşarlar...
Her canlı yaşamalı,
Bir hayat sürdürmeli,
Tabiatta bir denge var,
Haklar gözetilmeli...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Bin Başlı Boğa
MAĞARADAN ÇIKTI GAMBA
İlkeldi yerler gökler
Canlı cansız dağ taş
Uçan kuş uçmayan kuş
Hava su bitki toprak
İlkeldi aylar yıllar
Sevmek ölmek yaşamak
İlkeldi göz yaşları
İlkeldi gülmek ağlamak
Milattan baruttan önce
Biledi baltasını Gamba
Sürterek ön dişlerini
Çıktı mağradan dışarı
Baltasının ağzı yalap yalap
Daldı Silpius ormanına
Keserek ışığı gölgeyi
Korkuyu korkutarak
BİR BOĞAYA RASTLADI
Önde korku arkada Gamba
Tırmandılar Silpius dağına
Yüzü sararmıştı korkunun
Tutulmuştu dizleri
Önce büzüldü küçüldü korkucuk
Sonra silkini verdi birden
Bir boğa oldu kocaman
Bir boğa ki bin başlı
Gözleri çıngıl çakmak
Soluğu göğü yakıyordu
Puf dedi korku-boğa
Ağzından fışkırdı öfkesi
Çıktı göğe indi yere
Dağları ufalttı gölgesi
Çoğaldı boynuzları bin bin
Gitti öte öte korku-boğa
Geldi beri beri bin bin
Bin bin yürüdü ayakları
Gözleri baktı bin bin
Soluğu ölüm kokuyordu
PİŞİRİP YEDİ BOĞAYI
Uuu dedi uludu Gamba
Irgalandı Silpius dağı
Çoğaldı elleri ayakları
Yüreği çoğaldı bin bin
Çıktı göğe indi yere
Savrudu baltasını bin bin
Bin başlı boğa üzerine
Devrildi yere boğacık
Ormanı sularken kanı
Ağlıyordu gözleri bin bin
Sürterek odunu oduna
Yaktı ilk ateşi Gamba
Pişirip yedi korku-boğayı
Yalap yalap dilleri
Gözleri çıngıl çakmak
Yaladı ellerinin kanını
Sildi kıllı gövdesine
Sonra mağarasına girdi
Gömüldü karanlığın içine
Taş yastığa koydu başını
Uzandı taş yatağına
BOĞA DİRİLDİ DÜŞÜNDÜ
Gözlerini yumar yummaz
Daralmaya başladı mağara
Gamba şişmeye başladı
Dirildi karnında korku-boğa
Oflayıp puflayarak bin bin
Ateşin üstünden atlayarak
Deşiniyordu Gamba'nın karnında
Binlerce boynuzlarıyla
Daraldıkça daraldı mağara
Sıkıştıkça sıkıştı Gambacık
Yamyassı oldu gövdesi
İki duvar arasında
Tepiniyordu karnında boğa
Binlerce ayaklarıyla
Çıkarak göğe inerek yere
Pişirip yiyordu Gamba'yı
Binlerce dişleriyle
BAŞLADI YENİ BİR GÜNE
Yiyip bitirince Gamba'yı
Uyudu bin başlı boğa
Küçülmeye başladı korku
Büyümeye başladı mağara
Doğdu Küncülü Boğaz'dan güneş
Bitti bin yıllık gece
Çıktı Gamba'nın karnından
Bin başlı boğa
Gitti geldiği yere
Uuu dedi uyandı Gamba
Fışkırttı sevincini göklere
Biledi baltasını bin bin
Sürterek ön dişlerine
Gözleri çıngıl çakmak
Baltasının ağızı yalap yalap
Düştü korkunun peşine
Korkarak korkutarak
Başladı yeni bir güne
Ali YÜCE
Ali YÜCE