Harun BAK Bence çok güzel 2017-04-06
Pamuk Prenses Şiiri | Özlem ASLAN
Pamuk Prenses
Kraliçe kıskanmış,
Prensesi kıskanmış.
Pamuk prenses ormanda
Tek başına kalmış.
Orman çok karanlıkmış
Prenses korkuyormuş,
Karşısına ev çıkmış
Orada uyuya kalmış.
Yedi cüceler prensesi görmüş
Onu çok sevmiş.
Yerde görünce prensi çağırmış
Ve pamuk prensesi kurtarmışlar
Pamuk Prenses şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Pamuk Prenses Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Pamuk Prenses Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.
Benzer Karma Çocuk Şiirleri
Yalancılık
Yalancının mumu
Yatsıya kadar yanar
Bir süre sonra
Bütün yalanlar
Ortaya çıkar.
Fevzi GÜNENÇ
Fevzi GÜNENÇ
Yıldızlarda Uyku
Şehre çöken karanlık
Sokakta bir adam gördü.
Kattı adamı önüne
Evine götürdü.
Adam dinlendi biraz,
Sofraya oturdu.
Yemeklerini yediler,
Annesi çocuğu yatırdı.
Şehre çöken karanlık
Her gece başucunda
Yalnız korkan çocuğa
Masallar anlatırdı.
O gece garip bir şey oldu:
Karanlık uzandı göğe,
Gökten bir yıldız aldı,
Odaya getirdi.
Boşlukta dönen yıldız
Işık ışık bölündü.
Renkli maytaplar gibi
Çocuğun üstüne döküldü.
Çocuk hemen uyudu
Uykusunda güldü.
Behçet NECATİGİL
Behçet NECATİGİL
Perili Dere
Köyün altında bir dere
Cıvıl cıvıl peri
Besmelesiz geçilmez ha
Geçer miyiz hiç
Akmaya üşenir suyu
Yüzünde bir karış saman
Üflemeden içilmez ha
İçer miyiz hiç
Bir varmış bir yokmuş
Çok eski zamanlarda
Bir peri kızı varmış
O zamanlar bu dere
Akarmış köpüre köpüre
Masal bu ya
Kız ırmakta yıkanırken
Gamzesini düşürmüş suya
Çok üzülmüş peri kızı
Yalvarıp yakarmış ırmağa
Ver gamzemi demiş
Irmak da ırmakmış ha
Almış kızın gamzesini
Geri vermemiş bir daha
Sen misin bunu yapan
Peri kızı bu ya
Her gözünden bir damla yaş
Damlatıvermiş ırmağa
Kuru bir dere olmuş ırmak
Hiç akmamış bir daha
Ali YÜCE
Ali YÜCE
Dalgacı Mahmut
İşim gücüm budur benim,
Gökyüzünü boyarım her sabah
Hepiniz uykudayken.
Uyanır bakarsınız ki mavi.
Deniz yırtılır kimi zaman,
Bilmezsiniz kim diker;
Ben dikerim.
Dalga geçerim kimi zaman da,
O da benim vazifem;
Bir baş düşünürüm başımda,
Bir mide düşünürüm midemde,
Bir ayak düşünürüm ayağımda,
Ne halt edeceğimi bilemem.
Orhan Veli KANIK
Orhan Veli KANIK