Nasıldı? Şiiri

Nasıldı? Şiiri | Halil MANUŞ

Nasıldı?

Dün doğmuş gibi daha
Ne çabuk geçti yıllar
Erdim derken felaha
Mahşere çıktı yollar

Kendi derdinde herkes
Bakmaz kimse kimseye
Üflenir Sûr'a nefes
Faydasız şan ve paye

Can bedenden çıkmadan
Çek kendini hesaba
Nasıl olsa; bıkmadan,
Yazılmakta kitaba

Sahibine hakkını
Vererek helalleşin
Dağıtmazlar malını
Oğlun, kızın ve eşin

Nasıldı diyecekler,
Yaşantısı Halil'in?
Seninle gidecekler
İbadet ve amelin.

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ şiiri Nasıldı şiiri Dini şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Adın Mübarek, Üstün Allah

Ey övgüye, övülmeye lâyık, lütuf-ikramın sahibi!
Sen eksik sıfatlardan paksın, uzaksın Allahım!
Seni daima böyle tenzih eder, överim, severim,
Adın mübarek, varlığı her şeyden üstün Allahım!

İnsanların ilâhısın, sen her şeye kâdirsin Allahım!
Beni yaratan, koruyan, şefaatçim, hikmetle yöneten,
Ey Rabbimiz! Nurumuzu tamamla, bizleri bağışla!
Adın mübarek, varlığı her şeyden üstün Allahım!

Dinimi Allaha has kılarak yöneldim, ruhumun sahibi,
Varlığın her şeyden üstün, şanlı, şerefli hem izzetli,
Seni her zaman tenzih ederim, överim, adı mübarek,
Adın mübarek, varlığı her şeyden üstün Allahım!

Söylüyorum: Sığınırım insanların Rabbine, ilahına,
Bağışlanmayı diliyorum, tövbeleri çok kabul edene.
Hakimler hakimi hem de üstün, insanların hükümdarı,
Adın mübarek, varlığı her şeyden üstün Allahım!

Ey iman edenler! İçten bir tövbeyle Allaha dönün.
Umarım ki, Rabbimiz bizim kötülüklerimizi örter,
Nimetleriyle kuşatıp, bolluk, bereket içinde yaşatır.
Adın mübarek, varlığı her şeyden üstün Allahım!

Hasan Hüseyin der: Ağaran sabahın Rabbine sığındım,
Ondan başka tanrı yok! Yalnızca Rabbimi vekil tuttum.
Rabbimi zikrettikçe samimi imanla Ona yöneldim,
Adın mübarek, varlığı her şeyden üstün Allahım!

Hasan Hüseyin BAYAR

Tenzih Etmek: Kusuru ve kabahati yok (çok temiz), kötü vasıfların dışında tutulduğunu belirtir.

hasan BAYAR

Kıl Beni Ey Namaz

Kıl beni ey namaz !
Çöllerden topla hücrelerimi,
Rahmetinin vahasında ağırla bu yitik kalbi.
Kıl beni ey namaz !
Secdede ruhumu yeniden fısılda bana,
Şahdamarı yakınlığından emzir bu puslu bedeni.
Kıl beni ey namaz !
Küçülsün dağlar, denizler taşsın, dağılsın kalabalıklar.
Rükû, rükû doğrult eğriliklerimi.
Kıl beni ey namaz !
İkiye bölünsün kalbim,
Ortasından çatlasın kıblenin şakağında.
Sevgilinin işaret parmağı değsin yeter ki göğsüme.
Kıl beni ey namaz !
Topla sevdalarımı kırık aynaların çatlaklarından,
Ömrüme ilikle seviçlerimi,
Firûze düşler düşür alnımın şafağına.
Kıl beni ey namaz !
Tenim İbrahim gibi ateşe düşmüşken,
Uzak tut nefsimin nemrudundan beni,
Gül kokulu serinlikler yağdır yüreğime.
***
Göz nurum ey !
Canım namaz,
Kıl beni ey !
Ömrüm namaz.
Secdene al beni de,
Gül değdir gönlüme,
Aşkına yaz beni de
Yarim namaz.


Kıl beni ey namaz !
Günahın, isyanın, nisyanın kuytusunda büyüttüğüm pişmanlığımın yüzünü yerden kaldır,
Utandırma beni,
Al karanlıklarımı,
Al karalıklarımı,
Gözbebeğinde yıka.
Kıl beni ey namaz.
İnsan kıl beni.
Doğru kıl.
Duru kıl,
Diri kıl beni.
İnsan kıl bu bedeni.
Ah,
Alnımı dayadığım secdegahıma kim serpti bu incileri ?
Kim ?
Kim bu dua hammalı ellerimin yüküne ortak ?
Kim ?
Ah,
Ziyankar-ı çarık,
Ah,
Namütenahim kavrayışın yolcusu,
Ah,
İçimde biriktirdiğim yalnızlığın seyrüsefer gölgesi,
Ah.
Gitmek, gidememektir kendimden,
Amentünün arasatında bir tedirginim ben,
Aklımın köşe bucak ilticaları sevgilide kaldı,
Hangi gaflete büründü ki, ellerim sızlatıyor dokunduğu tenleri ah ?
Haydin felaha,
Haydin felaha
Haydin namaza,
Haydin kurtuluşa.
***
Göz nurum ey !
Canım namaz,
Kıl beni ey !
Ömrüm namaz.
Secdene al beni de,
Gül değdir gönlüme,
Aşkına yaz beni de
Yarim namaz.

Senai Demirci

Ziyaretçi

Üşenme

KILMAK İÇİN NAMAZDA ÜŞENME
YARADANA NİYAZDA ÜŞENME
KURAN OKU GÜNAH DÖŞENME
ALLAH A NİYAZDA ÜŞENME

KIYAMET GELECEKMİŞ YAKINDA
NURLAR İNECEKMİŞ DÜNYAYA
SEN NAMAZDAN ÜŞENDİKÇE
İŞTE O KIYAMET SANA

DİNÇER GÖNLÜM KIL ARTIK DİYOR
SUSUYORUM OKU ARTIK DİYOR
CEHENNEME GİTME KORKUSU
DİNÇER GÖNLÜMÜ ÜRKÜTÜYOR

Muhammed Dinçer

MUHAMMED DİNÇER

Hicret

Hicret kaçış değil, bir varış idi.
Yok oluş değil, yeniden diriliş idi.
İslam'ın ve Kur'an'ın yeryüzüne
Hızlı bir şekilde yayılışı idi.

Hicret sebebiyle başladı ezan,
Hicret kuvvetiyle yayıldı kur'an,
Kabe putlardan arındırıldı,
Tekbir sesleri çıktı oradan.

Hicret'le mescidler inşa edildi.
Hicret gayretiyle harbe gidildi.
Muhacirle ensar kardeş olunca
İslam kardeşliği tesis edildi.

Bekir Karaoğlu