İzindeyiz Atam Şiiri

İzindeyiz Atam Şiiri | Nehir Elif KAHRAMAN

İzindeyiz Atam

İzindeyiz Atam!
Dolmabahçe'de öldün,
Kalbimizde doğdun,
İzindeyiz Atam!
Büyüksün,
Küçüklere yardım edersin
İzindeyiz Atam!
Attığın her adım,
Senin gibi büyük.
İzindeyiz Atam!
Açtığın yoldan
Devamlı gideceğime söz veriyorum
İzindeyiz Atam!
Al bayraklar dalgalandı
Cumhuriyet kuruldu seninle
İzindeyiz Atam!
Seninle yürüdük
Seninle başardık
İzindeyiz Atam!
En büyük kişisin
Hayatta gördüğüm
İzindeyiz Atam!
Gösterdiğin yoldan
Dümdüz gideceğim
İzindeyiz Atam!
Sadece Türk Milleti
Değil Bütün dünya
Sever ve tanır seni
İzindeyiz Atam!
Sen hep büyük kalacaksın
Kalbimizde yaşayacaksın
İzindeyiz Atam!
Dünyanın birincisi
Türk Milletinin kurucusu
İzindeyiz Atam!
Yüzyılın kahramanı
Çocukları çok seven ATATÜRK
İzindeyiz Atam!

Nehir Elif KAHRAMAN

Nehir Elif KAHRAMAN

10 Kasım şiirleri Atatürk şiirleri Atatürk'le ilgili şiirler şiir sitesi eğitici şiirler Nehir Elif KAHRAMAN

Canım Atatürk'üm

Canım Atatürk'üm
Yurdumuzu sen kurtardın.
Sen olmadğın için
Yeryüzünde bir boşluk var

Canım Atatürk'üm
Sen birtanesin
Sen başkumandansın
Gazi Paşa Atatürk

Canım Atatürk'üm
Sen gözlerini kapayınca
Herkes ağladı,
Bütün dünya durdu
Benim canım Atatürk'üm

Atakan Şerifoğlu

Atam Benim

Ben bir küçük kızım
İçimde Ata sevgisi
Ben bir küçük çocuğum
Atam benim,Atam benim

Ben doğmadan sen
Kurtarmışsın bu yurdu
Minnetdarım sana
Atam benim,Atam benim

Sen benim bir canımsın
Birde kanımsın
Minnetdarım sana
Atam benim,Atam benim

10 Kasım'da sen;
Gözlerini kapadınya Atam,
Küçük büyük herkez saydı seni
Gözlerini kapadınya Atam
Unutulmayacak hiç bir gün...

M.Seden ÖZTÜRK

Atatürk'ün Dağı

Can oluğundan kan akıttım sulara
Yeşersin yazdan önce
Uyansın kuşlardan önce
Açılsın yarılan iri bir nar gibi toprağım
Bir kucakta büyüsün
Bir memeden emsin çocuklar
Bir beşikte söylesin ninnilerini çağım
Yağmur güler yerler yeşil
Tomurursan sevgi tomur
Deşil ekinlere toprağım deşil
Bir yonga da canımdan al
Onar savaşta yıkılmış evleri
Isıtsın ateşten donanları kucağım
Mor menevişi gördün mü Van'dan İzmir'e
Bilir misin kokusunu vargit çiçeklerinin yaylada
Nasıl kıvrılır eğreltiler güzün sararır
Öksüz çocuklara döner kızılağaç dalları
Geyikler iner kuytulara titrek
Sarıdan söylenir günlerin türküsü
Karanlık uzar aydınlık kısalır
Orda yüce bir ışıldağım
Yaşarmış gözleri yurdumun
Bıçak saplamış yüreğine koynunda büyüyenler
Kurşun yemiş ekmek yedirdiklerinden
Baktım bulutlar üstünden Edirne'den Ağrı'ya
Can uğruna can verdim
Kan yoluna kan döktüm
Yakınlara yakın uzaklara uzağım
Ben Hitit
Ben Urartu
Ben Likya
Ben Frigya
Çağların eskisinden en yenisine
Bütün sevecen yürekleri birbirine
Bağsız bağlayan bağım
Ben Anadolu kokuşlu bir mavide tüten
Geçmişten geleceğe
Kara, yağmura, yele sıcak
Büyüyen bir ocağım
Ben doruklarında güneşin dinlendiği
Eteklerinde korkak kurtlar çakallar uluyan
Dağlar üstünde bir dağım

İsmet Zeki Eyüboğlu

İsmet Zeki Eyüboğlu

Bigalı Köyü'ndeki Atatürk Evi

Geniş tahta kapıdan girince içeriye
Gördüğüm taş döşeli o küçük bahçe; dardı
*
Şimşirlerle bezeli gül kokan bu bahçede
İnsana huzur veren kutsi bir hava vardı.
Dut ağacı altında dinlenen eski kuyu
Bir zafer türküsünün şevkiyle bakmaktaydı.
*
Kırık tahta çıkrığı bakarken tepesinden
"Atatürk'ü ben gördüm! " der gibi hali vardı.
*
Yüz yılın dahisini ağırlayan yaşlı ev
Geniş tahta kapının hemen sol yanındaydı.
Duvarlar düzgün taştan içi de tahtadandı.
Kuşlarla..yıldızlarla..çamlarla konuşurdu
Güvem erik..ahlatlar..onun eski dostuydu
*
Tahta basamaklarla çıkılırdı üst kata
Tavan ve zemin tahta, trabzanlar tahtaydı.
Gıcırdardı yürürken tahtadan döşemeler
Bu sesle çekilirdi ancak zifir geceler.
*
Ve küçük tahta hole üç kapı açılıydı
Kuyuya bakan oda tam da karşınızdaydı.
*
Bu odada yatmıştı sarışın genç komutan.
Bu odada dinlendi gök bakışlı kahraman
Tahtadan musandraya asarken giysisini
Düşünmekteydi mutlak düşmanın hançerini!
*
Yola bakan odada toplandılar o gece
Mehtabın gözlerine bakarken üç pencere
Gaz lambası alevi titrerken duvarlarda
Bir dev oturmaktaydı şimdi tahta masada!
*
Kalemini kaldırıp baktı oturanlara
Dedi ki:
-Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Boğaz'ı geçmek ister itilaf kuvvetleri
Toplarıyla yakıyor-yıkıyor tepeleri
Ölüm kusmakta her an donanma gemileri!
*
O an, mavi gözleri lambadaki ışıktan
Ve gökteki yıldızdan daha parlak yanarak
Oturduğu masadan Boğaz'ı görür gibi
Aydınlattı odayı inançla parlayarak!
*
"Çanakkale Geçilmez! Parolamız bu! " dedi.
Sanki şimşekler çaktı söylerken sözlerini.
*
-Ölümden kurtuluş yok! Ölüm mukadderattır!
"Her can bir gün ölümü mutlaka tadacaktır"
*
Ya bir sedir üstünde ya saban peşinde
Vakit-saat gelince ölüm yaşanacaktır.
Ama en güzel ölüm vatan için ölmektir
Şehitlik makamının şerefine ermektir.
*
İçtiğimiz bu suyu ya düşmanlar içecek
Ya bu kuyu suyuyla torunlar büyüyecek
Ölmek sayılmaz bize vatan için can vermek
Bu kutsal topraklara tek düşman girmeyecek!
*
Bigalı, köy olalı duymadı böyle hitap
Ne böyle aslan gördü ne böyle bir hakikat!
Söz verdi erkan-ı harb
And içtiler o gece
"Çanakkale geçilmez!" Yazacağız tarihe!
*
İşte böyle yazıldı buradaki destanlar
Ve böyle şehit oldu o adsız kahramanlar.
Arıburnu...Conkbayır...Kemalyeri üstünde
İşte bu yiğitlerin silinmez kanları var.
*
Eceabat Yolu'ndaki en mutlu tarihi ev
Bigalı Köyü'ndeki mütavazi bu evdir
Bir mesih bekler gibi ay'a baktığı gece
Ağırladığı misafir
Yarbay Mustafa Kemal'dir

Ali Koç Elegeçmez

Ali Koç Elegeçmez