semanur çoooooooookkkkkkkkkkkk güzelllllllllll bir şiir yaaaaaaaaa hayran kaldım 2015-05-17
Güzel Çocuk Şiiri | zeynep aslan
Güzel Çocuk
Bir zamanlar Selanik te
İki katlı pembe evde
Mavi gözlü sarı saçlı
Mini mini pek de tatlı
Doğdu o güzel çocuk
Ali Rıza Bey di babası
Zübeyde Hanım dı annesi
Zeki ve çalışkandı
Subay olmaktı amacı
Oldu o güzel çocuk
Yurdunu düşman sardı
Kemal bir karar aldı
Gidecekti Samsun a
Anlatacaktı halkına
Anlattı o güzel çocuk
Önce Amasya Genelgesi...
Kurtuluşun tek belgesi
Erzurum ve Sivas Kongresi
Yükseldi halkın gür sesi
Öncüydü o güzel çocuk
Meclis açıldı Ankara da
Savaş başladı yurdumuz da
30 Ağustos 1922
Müjdeledi zaferi
Kazandı o güzel çocuk
Kurdu o cumhuriyeti
Pek çok hak ve hürriyeti
Çağdaş yaşam ve hürriyeti
Daha nice hizmetleri
Verdi o güzel çocuk
Artık çocuk değildi
Yorulmuştu bedeni
10 Kasım 1938
O gün ne talihsiz
Gitti o güzel çocuk...
Güzel Çocuk Şiiri 10 Kasım şiirleri Atatürk Haftası şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Güzel Çocuk Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Güzel Çocuk Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 7 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 7 yorum yazılmış.
Benzer 10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri
10 Kasımda
Ne istendi, neler yaptık?
Düşünmeli 10 Kasımda
Nasıl yapılmalı artık
Düşünmeli 10 Kasımda
Atomu böle bildik mi?
Yokluğu sile bildik mi?
Yurt için öle bildik mi?
Düşünmeli 10 Kasımda
Elde ne var diye sayıp
Çağlar üstünden sıçrayıp
Etmeden bu günü kayıp
Düşünmeli 10 Kasımda
Köylü köyünü bilmeli
Tarla bahçe yeşermeli
Bire kırk ürün vermeli
Düşünmeli 10 Kasımda
Türkçe dedim Türkçe anla
Bir olmaz koşan yatanla
Aynı şevk aynı imanla
Düşünmeli 10 Kasımda.
HALİL MANUŞ
Halil MANUŞ
O Gün
Sarı yapraklarını döküyordu ağaçlar
O gün bir garip güneş doğuyordu;
Sonra birden duruverdi zaman
Kulak kesildi ağaçlar, taşlar
Seyhan nehrine baktım
İçin için ağlıyordu.
Bir korkulu rüzgâr esiyordu
Karanlık sarmıştı dört bir yanı
Susuyordu insanlar, susuyordu Taş-köprü
Ağlıyordu herkes, ağlıyordu zaman
Kıyamet mi kopuyordu ne var?
Kollarımdaki kitaplarım yere düştü birden,
Elim-ayağım tutuldu,
Baktım çocuklara ağlıyordu,
Ağlıyordu bütün Türkiye
O gün karanlık bir rüzgâr esiyordu
Ve son yapraklarını döküyordu ağaçlar...
Güneş tutulmuş gibiydi o gün,
Güneşin yası var dediler etraftan
Bugün dünyanın yası var.
Seyhan nehrine baktım hâlâ ağlıyordu
Bir bir eğilmişti Toroslar.
Baktım her yanda bir üzünç,
Baktım her yanda bir eksik,
İşimizi gücümüzü elden bırakıp
O gün saat dokuzu beş geçe
Tarihle birlikte ağladık.
10 kasımdı o gün,
Kimi dedi, kıyamet koptu bugün
Kimi dedi keşke kıyamet kopsaydı,
Kimi dedi, benim canımı al Tanrım, O'nun yerine;
Yalnız gökyüzünde bir çift mavi göz
Işık tutuyordu yeryüzüne
Bakışları nur gibi aydınlık.
O gün dağların en büyüğü devriliyordu
Bir güneş batıyordu yalın kılıç
Yas tutuyordu herkes.
İşte o gün içimizde Atatürk
Yeniden bir güneş gibi doğuyordu.
A. Celâl ŞİMŞEK
Dicle Kaya
10 Kasım Ata’mız İçin
Birleşmişiz acıda,
Tüm milletim ağlıyor,
Bayraklarım yarıda,
Vatanım yas tutuyor…
Kaybımız Ata’mızdan,
Terk edip gitti diye,
Milletim yanındayken,
Bizi zehrettin niye?
Katlanılmaz bir hüzün,
Bu acım dayanılmaz,
O, Türk’ün en büyüğü,
Acısı unutulmaz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Geldiğinde 10 Kasım
Ata’m sen yine birsin,
Kalplerde, yüreklerde,
Asırlar geçse de
Dillerde, gönüllerde…
Sen her yiğitliktesin,
Kahramanlık işinde,
Savaşta, taarruzda,
Vatan düşüncesinde…
Milletler üşüşmüşken,
Ta köylerime kadar,
İlimden ve ilçemden,
Akıtılırken kanlar…
Ata’m ileri dedi,
Kahramanlarımızla,
Milletçe hep el ele,
Canımızla, kanımızla…
Geldiğinde 10 Kasım,
Seni anma günümüz,
Ruhunu şad etmede,
Hem özgürüz hem hürüz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK