Dünya Kız Çocukları Günü Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk
Dünya Kız Çocukları Günü
Çocuklar daha mazlum daha da narinler,
Gözden düşürülmüşler, hakları yenilmişler...
Eğitim olmayınca bunlar rastlanan bulgu,
Uygar toplumlar için hiç yakışmayan olgu...
Yaş daha da küçükse çocuk çalıştırılmaz,
Bu nemalanma hırsı insanlığa yakışmaz...
Bırakalım onları onlar yarınlarımız,
Rab'bim hoş görmemiştir onlar çocuklarımız...
Hak gasp edildiğinden eşitsizlik hoş değil,
Adaletsiz davranışla olmayalım rezil...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Dünya Kız Çocukları Günü Şiiri çocuk şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk
Dünya Kız Çocukları Günü Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dünya Kız Çocukları Günü Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çocuk - Çocukluk Konulu Şiirler
Apartman Çocuğu
Bir apartman çocuğuyum
Dört tarafım soğuk duvar
Önümde bir renkli kutu
Cinler orda cirit oynar
Sıkar beni bu dört duvar
Oynamak hakkım değil mi?
Aşağıda bir havuz var
Yüzdüreyim kağıt gemi,
Kırlarda bende oynasam
Koklasam bir gelinciği
Benimde olsa uçurtmam
Tutsam bir uğur böceği
Kursam dallara salıncak
Binip sallansam her mevsim
Bütün dertlerimden uzak
Mutlulukla dolsa kalbim
Anneciğim kurtar beni
Bu apartman zindanından
Dinleyeyim kuş sesini
Yuvasının yakınından
Zahit GENÇ
Zahit GENÇ
Dünya Çocuk Hakları Günü 2
Her kasımın yirmisi çocuk hakları günü,
Oynasak da gülsek de kutlarız biz bu günü…
Kimi erkek kimi kız çocuklar can ve kandır,
Ruhlarımız kalp taşır okuma hakkım vardır…
Yarının mirasıyız hatırla bu günümü,
Engelleme hakkımı alma özgürlüğümü…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Ben Daha Küçük Bir Çocuğum
Bedenim küçük ruhum büyük
Ben hayal ederim karışmayın bana
Bazen uçar bazen düşerim
Çünkü; ben daha küçük bir çocuğum
Bazen itilir, bazen dışlanırım
Ağlarım bunun için
Sorarlar bana niye ağladın diye
Susar cevap veremezsin "senin yüzünden" diye
Gece olunca yatağa gitmekten korkarım belki
Çünkü; ben daha küçük bir çocuğum
Büyükler anlamaz beni
Çünkü; ben daha küçük bir çocuğum
Derdini anlatamam büyüklerime
Benimle gülerler diye
Utanır ağlarım bazen
Çünkü; ben daha küçük bir çocuğum
Bana izin verin ki oynayayım dışarda
Büyüdüğümü hissedeyim
Koklayayım o güzel çiçekleri
Çünkü; Ben daha küçük bir çocuğum
ÇOCUKLARINIZ İZİN VERİN AZ BİLE OLSA DIŞARIDA OYNASINLAR
Belirtilmedi
Ne Çoktular Ve Ne Kadar Çocuktular
Hiç göze gelmediler
Gözdesi de olmadılar kimsenin
Kimse farkına varmadı yalansız gözlerinin
Göz oldu mu yüreklerinin
Hiç anlamadılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Çözülemedi bakışlarındaki tarifsiz sevdalar
Kim dedi sevgimi
Büyüyünceye kadar cevapsızdılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Sarıydılar yada soluk benizli
Çoğunlukla karaya yakın bir esmer
Ve onlar genellikle burunlarını hiç silmezler
Derin iç çekişleri bundandır
Dünyanın kahrından değil
Çünkü umurlarında değil
Onların farkında olmayanlar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Büyüyecek adam olacaklar
Önceleri öğretmen,ebe
Sonra doktor olmak isteyecekler
Bildiklerinden değil
En yakınlarında onları gördüler,
Hep onlar olmak istediler
Çalınmış geleceklerinden habersiz
Yarım yamalak düşlerde eridiler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
O güzelim yürekleri
Delikanlılık edebiyatıyla körelttiler
Okumanın erdeminden
İnsan gibi yaşamanın bilimden geçtiğinden
Haberleri olsun istemediler
Ne kadar parlarsa parlasın
Hep suskun kaldı o gözler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Ahmed Ariften bu yana
Yolunu gözleyenlerin adı değişti
Hepsi o kadar
Kuşpalazı,boğmaca,karaçiçek,sıtma
Belki azaldı ama
Yeni nedenleriyle yürek enfaktı
Kanser filan hala kapıda
Çaresizlik dağlar aşırmakta
Yer yurt terk edildi
Gurbet artık sıla
Çalansa bildik değil başka bir hava
Kırıldılar farkında olmasanız da
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Gözlerinden dillerine dökülürse
Bir gün sorular
Sürdürebilecek miyiz aynı yalanı
Yoksa yine susturacak mıyız onları
Küçüldü dünya
Çoğu gitti azı kaldı
Geçici demişlerdi körlüğümüze
Biraz fazla uzadı
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Sesiz de kalsalar bizi bağışlamayacaklar
Mazeretlerimize inanmayacaklar
Yaşamımızda görünmedikleri her karenin
Hesabını soracaklar
Hazırlıklı olmak gerek
Çünkü onlar şimdilik
Çok ve çocuklar
Tayfun TALİPOĞLU
Tayfun TALİPOĞLU