Çocuk Ve Güneş Şiiri

Çocuk Ve Güneş Şiiri | İsmail UYAROĞLU

Çocuk Ve Güneş

Güneş en uslu çocuk
Çıkmıyor bir gün olsun
Annesinin sözünden dışarı
Akşamları erken yatıp her gün
Erkenden kalkıyor sabahları

İSMAİL UYAROĞLU

İsmail UYAROĞLU

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Ne Çoktular Ve Ne Kadar Çocuktular

Hiç göze gelmediler
Gözdesi de olmadılar kimsenin
Kimse farkına varmadı yalansız gözlerinin
Göz oldu mu yüreklerinin
Hiç anlamadılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Çözülemedi bakışlarındaki tarifsiz sevdalar
Kim dedi sevgimi
Büyüyünceye kadar cevapsızdılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Sarıydılar yada soluk benizli
Çoğunlukla karaya yakın bir esmer
Ve onlar genellikle burunlarını hiç silmezler
Derin iç çekişleri bundandır
Dünyanın kahrından değil
Çünkü umurlarında değil
Onların farkında olmayanlar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Büyüyecek adam olacaklar
Önceleri öğretmen,ebe
Sonra doktor olmak isteyecekler
Bildiklerinden değil
En yakınlarında onları gördüler,
Hep onlar olmak istediler
Çalınmış geleceklerinden habersiz
Yarım yamalak düşlerde eridiler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

O güzelim yürekleri
Delikanlılık edebiyatıyla körelttiler
Okumanın erdeminden
İnsan gibi yaşamanın bilimden geçtiğinden
Haberleri olsun istemediler
Ne kadar parlarsa parlasın
Hep suskun kaldı o gözler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Ahmed Ariften bu yana
Yolunu gözleyenlerin adı değişti
Hepsi o kadar
Kuşpalazı,boğmaca,karaçiçek,sıtma
Belki azaldı ama
Yeni nedenleriyle yürek enfaktı
Kanser filan hala kapıda
Çaresizlik dağlar aşırmakta
Yer yurt terk edildi
Gurbet artık sıla
Çalansa bildik değil başka bir hava
Kırıldılar farkında olmasanız da
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Gözlerinden dillerine dökülürse
Bir gün sorular
Sürdürebilecek miyiz aynı yalanı
Yoksa yine susturacak mıyız onları
Küçüldü dünya
Çoğu gitti azı kaldı
Geçici demişlerdi körlüğümüze
Biraz fazla uzadı
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Sesiz de kalsalar bizi bağışlamayacaklar
Mazeretlerimize inanmayacaklar
Yaşamımızda görünmedikleri her karenin
Hesabını soracaklar
Hazırlıklı olmak gerek
Çünkü onlar şimdilik
Çok ve çocuklar

Tayfun TALİPOĞLU

Tayfun TALİPOĞLU

Çocuklar Ölmesin

21. asrın yeni modası,
Bomba modası.
İadelisi, taahhütlüsü,
Çocuk katili, akıllısı.
Hepsi vahşi, hepsi katil.
Tomahawk, crius,
Misket, napalm.
Bırak kullanmayı bunları
Üretmek bile,
Alçaklığın en alçakcası.

İşte!
Zifiri karanlığı aydınlatıyor,
Bombalarıyla birileri.
Ödettiriyor biri bedel,
Bedel ödüyor birileri.

Suçsuz yere tek bedel ödeyen,
Çocuklar;
Kimi,
savaşın muharip olmayan şehidi.
Kimisi de
savaşın yetimleri.

Bak!
Mahzun bir çocuk.
Belli ki çok korkmuş,
Hep titriyor minik elleri.
Memleketi müstemleke,
Adı yetim.
Benzemiyor anne eline,
Emperyalistlerin soğuk elleri.
Şanslı sayıyor kendini.
Çünkü o,
Mahallenin kurtulan tek çocuğu,
Tek yetimi.

Mutlu yaşasın diye birileri,
Ölmemeli birileri.
Hepsinden önemlisi;
Olmamalı çocuklar;
Ölen birileri.

Ergül Sırkıntı

Şeyma Döndü DAĞISTANLI

Çocuk

Dün çocuk gün çocuk
Bir bilsen sen çocuk
En değerli zaman
Yaşanan an çocuk

Okula kaç çocuk
Boş durma hiç çocuk
Ele boyun eğmek
Uğraştan güç çocuk

Ak çocuk pak çocuk
Çevreye bak çocuk
En düzenli insan
Çevre seven çocuk

Yaz çocuk çiz çocuk
En tatlı söz çocuk
Dostları kırmayan
Dost bulan söz çocuk

Al çocuk bal çocuk
Okula gel çocuk
En iyi yol sana
Okumak bil çocuk

Muallim Ayhan Bingöl

Muallim Ayhan Bingöl

Dünya Çocuk Günü 13

Dünyam çocukla dolu çocuklarla neşeli,
Çocuklar da olmasa her şey gelip geçici…

Onlar, varlıklarımız onlar, gerçeklerimiz,
Biz örnek olmaz isek gerçeği göremeyiz…

Eğitim bekliyorlar çok çok yükselmek için,
Gelecek nesillere miras bırakmak için…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK