Bulut Canım Bulut Şiiri | Süleyman Hilmi KARTIN
Bulut Canım Bulut
Göklerde sakin görünüp
Birden yağıp çakan
Tüm asaletiyle
Göklerde hüküm süren.
Oluşman bile çok güzel
Suyun buharlaşması mı desem?
Yoksa soğuk hava katmanıyla karşılaşmanı mı?
En güzeli de rüzgarla beraber gezmen.
Bardaktan boşanırcasına
Bize dertlerini açman.
Bir yiğit gibi gürleyip
Gökleri fethetmen.
Karları bize yollarsın
Hepsi ayrı güzellikte
Aynı kar gibi
Şekilden şekle girersin
Bulut Canım Bulut eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör Süleyman Hilmi KARTIN kısa şiirler
Bulut Canım Bulut Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Bulut Canım Bulut Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Doğa İle ilgili Şiirler
Doğa Olmasaydı
Biz dünyaya gelemezdik
Eğer doğa olmasaydı
Biz insanız diyemezdik
Eğer doğa olmasaydı
Türlü türlü yiyeceği
Lokma lokma yutamazdık
Damak tadı bilemezdik
Eğer doğa olmasaydı
Çeşit çeşit giyemezdik
İpek kumaş bilemezdik
Bu da yündür diyemezdik
Eğer doğa olmasaydı
O rengarenk çiçekleri
Koklayıpta göremezdik
Görselliğe eremezdik
Eğer doğa olmasaydı
ENES DEMİRCİ
Orman Sesi
Ormanın sesi
Cıvıl kuşlarıyla
Sesler üretiyor
Bizde koruyalım
Ondan önce önlem alalım.
Geleceğimizi aydınlık ve güzel tutmak için;
Ormanımızı koruyalım
Eyy..çocuklar
Biz Ormanın koruyucusuyuz
Ailemizi ve herkezi uyaralım.
Evet kahramanlarıyız
Orman bizim ellerimizde
Uyarın herkesi
Sigara yakmasınlar
Ateşin söndüğünden emin olmadan gitmeyin!
harika...
Ağacı Koru Yeşert
Su hayat demektir
Fazlası sel olur,
Yanmasın ormanlar
Ülkemiz sel olur.
Ağaçlar tükendikçe
Canım topraklar kayar,
Erozyon önlenmezse
Deniz toprağa doyar.
Çığ sıklıkla görülür
Ağaç olmayan yerde,
Ağacı koru,yeşert
Düşmesin kimse derde.
İSMAİL MALATYA
İSMAİL MALATYA
Gün Dönümü
Sabah horoz sesiyle uyandım
Aradan biraz geçti zaman
Dışarıya çıktım baktım ufka
Çıkıyordu güneş yavaş yavaş
Gözlerim kamaşıncaya kadar seyrettim
Ve bir zaman sonra girdim içeriye
Aldım elime kağıt kalem
Çizdim güneşin doğuşunu uzunca bir zaman
Güneş yükseldikçe yükseliyordu bayrak gibi
Bir şeyler anlatıyordu anlayana sımsıcak
Aldım elime kağıt kalem
Buraya kadar olan mısraları yazdım
Güneş yükseldi yükseldi tam tepe noktamıza erişti
Koydum kafamı beyaz örtülü yastığa
Uyandım ki vakit ikindi olmuş biraz üşümüş gibiyim
Çıktım dışarıya bahçeye ısındım yaz güneşiyle
Bulunduğum yer şehrin yüksekçe mevkisinde
Yüz metre aşağıdaki boş arazide futbol oynayan çocuklar
Uzun uzun seyrettim güneşin sıcaklığında
Düşündüm çocukluk yıllarımı hey gidi günler hey
Güneş yavaş yavaş batı istikametinde inişte
Dağın yükseltisi gölge ediyordu şehrin yarısını
Ovayıda yavaş yavaş görüyor gibiyim alaca
Girdim içeriye alelacele hemen
Aldım içeride kağıt ile kalemi elime
Düşündüm uyandıktan sonra yaptıklarımı
İki yastık koydum başımın altına
Yazdım buraya kadar olan mısraları
Tekrar çıktım dışarıya bu defa yönüm batıya
Güneş batma noktasında yakaladım gitmeden
Gözden kayboluncaya kadar seyrettim doya doya
Kaldım dışarıda karanlık oluncaya kadar zaman
Girdim içeriye yaktım gece lambasını
Düşündüm yaşadığım otuzyediye varan yıllarımı
Bir günde dahi hissediyor insan yaşadığı bir yılı
Bir ömrü bile hissediyor bir günde insanoğlu
Düşündüm bir gün yaşayan canlıları
Birkaç gün yaşayan böceklerde var
Canlıların tadıyor hepsi ortak hayatı
Kimisi uzun tadıyor kimisi ise kısa
Kapattım bir zaman gece lambasını
Açtım lambanın en fazla aydınlatanını
Aldım kağıt ile kalemimi elime
Nihayete erdirdim şiirimin mısralarını
Fatih Mehmet Karaca
Fatih Mehmet KARACA