sude polat bu şiir çok uzun ve de güzel 2015-10-26
Boncuk Şiiri | Rıfkı KAYMAZ
Boncuk
Kahverengi benekli,
Tüyleri yumuşacık,
Mırıl mırıl mırıldar,
Ne sevimli sıcacık,
Her yemeği beğenmez,
Binbir oyun binbir naz,
Ben nerede, o orda,
Peşimden hiç ayrılmaz.
Oynatır kuyruğunu,
Sevildiğini anlar,
Kurulur pencereye,
Sokağı seyre dalar.
Ben içeri girince,
Gözlerim onu arar,
Otururum o gelir,
Beni sımsıcacık sarar.
Gözleri ışıl ışıl,
Mırlıyor, miyav diyor,
Ses veriyor sevgime,
Beni mutlu ediyor.
Rıfkı KAYMAZ
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Boncuk Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Boncuk Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 11 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 11 yorum yazılmış.
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler
Üç Balık
ÜÇ BALIK
Akvaryumda üç balık
Kırmızı, sarı, mavi
Seyre daldım bir anlık
Ayrı renkte her biri
Nasıl öğrenmiş, nerde
Kim öğretmiş yüzmeyi
Sorsam bunlar benimle
İsterler mi gezmeyi?
Ses verdi mavi balık
Suda yaşarız bizler
Böyle yaratmış Halık
Boğulursunuz sizler
Sarı balık göz kırptı
Bizde size şaşarız
Rabbim böyle yarattı
Yalnız suda yaşarız
Kırmızı balık suda
Salındı nazlı nazlı
Böyle yaratmış Hüda
Her şeyimiz çok farklı
Sen ne yücesin Rabbim
Yaratıp yaşatansın
Sensin benim sahibim
Görensin, gözetensin
HALİL MANUŞ
Halil MANUŞ
Pıtırcığım Minik Aşkım
Sen öldün ben de öldüm seninle
Minnoşum, civciv suratlı yavrum
Beni de götür gittiğin yere
Küçük, minik muhabbet kuşum
Küçücüktün sen, daha yaşayacaktın benimle
Ne de çok eğlenirdik birlikte seninle
Sen bana "aşkım benim , küçücük bebek" dediğinde
Dünyalar benim olurdu biricik dostum benim
ESRA KALAFAT
Sebil Ve Güvercinler
Çözülen bir demetten indiler birer birer,
Bırak, yorgun başları bu taşlarda uyusun.
Tutuşmuş ruhlarına bir damla gözyaşı sun,
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
Nihayetsiz çöllerin üstünden hep beraber
Geçerken bulmadılar ne bir ot ne bir yosun,
Ürkmeden su içsinler yavaşça, susun, susun!
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
En son şarkılarını dağıtarak rüzgâra,
Beyaz boyunlarını uzattılar taslara...
Bir damla suya hasret gideceklermiş meğer.
Şimdi bomboş sebilden selviler bir şey sorar,
Hatırlatır uzayan dem çekişleri rüzgâr
Mermer basamaklarda uçuşur beyaz tüyler.
ZİYA OSMAN SABA
damla158
Kirpiler Gibi
Kış çok çetin geçmişti, bütün orman soğudu
Hayvanlar çok üşüdü, kimi canından oldu.
Ayılar ine girip kış uykusuna daldı
Göçmen kuşlar soluğu sıcak ülkede aldı.
Karıncalar tüm yazı erzak için geçirdi
Kış gelmeden yuvaya girerek rahat etti.
Bazısı bir şekilde acı soğuğu yendi
Birbirine yaklaşıp ısınmayı denedi.
En talihsiz olanlar kuşkusuz kirpilerdi.
Sivri dikenlerini hepsi de çok severdi.
Düşmanlarına karşı korunurdu dikenle
Vahşi hayvanlar korkar, yaklaşamazdı bile.
İlk gece birbirine sarılıp uyudular
Birbirini ısıtıp donmaktan kurtuldular.
Ama bir sorun vardı, sabahleyin gördüler
Kimisi kan kaybından uyurken can verdiler.
Hepsi de birbirine sarılarak yatmıştı
Ama uzun dikenler birbirine batmıştı.
Bu böyle olmayacak, diye karar verdiler
Ertesi gece ayrı yatmayı denediler.
Sabah olunca bu kez bazıları donmuştu
Yaşlı, çocuk ve hasta olanları ölmüştü.
Ne yapmalı diyerek düşündüler birlikte
Ya soğuktan ya kandan her gün biri ölmekte.
Bu kez aralarına biraz mesafe koydu
Gece olunca yine hepsi yatıp uyudu.
Sabah olunca haber aldılar topluluktan
Ölen var mı diyerek kan kaybı ve soğuktan.
Hepsi de sağ salimdi, Tanrı’ya şükrettiler
Kış bitinceye kadar aynı düzen yattılar.
İnsanlar da böyledir, ne çok yakın olmalı,
Ne de birbirlerine küsüp uzak durmalı.
İnsan uzak olunca sevgisini yitirir
Çok fazla yakınlaşmak tez ayrılık getirir.
Birçok anlaşmazlığın belki budur sebebi
Biraz uzak durmalı, aynı kirpiler gibi.
Yılmaz ÖRMECİ
Ankara, 29.01.2020
Yılmaz ÖRMECİ