aylin çok güzel bir şiir 2015-03-22
Atatürk Yaşıyor, Baba! Şiiri | Fevzi GÜNENÇ
Atatürk Yaşıyor, Baba!
On kasımda üzgündü
bulut buluttu gözleri
"100'den çok fazla olacaktı
yaşı "dedi canım babam
"eğer yaşasaydı o büyük adam! "
"Üzülme," dedim ona
"Ben üzülüyor muyum bak! "
Nedenini açıkladım sonra:
Diyor ki öğretmenimiz:
"Yaşayıp göçmüş insanların
İsimlerinin sonunda
İki sayı görürsünüz...
İlki doğduğu yılı gösterir
Öldüğü yılı gösterir sonraki.
İngilterenin Ana Kraliçesi
Elizabeth (1558-1603)
Gibi örneğin
eğer ölmemiş olsaydı, adının
sonuna yıl yazılmazdı kadının.
Atatürk'ünküne bakalım bir de
Baştaki yıl var sondaki yok
(1881 - ........)
demek ki o ölmedi
hâlâ Kocatepe'de
dağları aşıyor baba
denizlere ulaşıyor
Atatürk yaşıyor baba!
Fevzi GÜNENÇ
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Atatürk Yaşıyor, Baba! Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Atatürk Yaşıyor, Baba! Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 11 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 11 yorum yazılmış.
Benzer Atatürk Şiirleri
Atam
1881 de doğdun atam
göğsünü siper etin düşmanlara
en güzel vatan bizim vatanımız
10 kasımda anıyoruz seni
halkımızı aydınlatır
ilkeleri anlatır
varlığını bize adadı
Atatürk bizim herşeyimiz
muratcan tuna
muratcan tuna
Atatürk
1881'De doğdu
Adı Mustafa oldu
Öğretmeni adını
Kemal koydu
Tek tek okul gezdi
Askerlik istedi
Dileği gerçekleşti
Askerliği bitirdi
Savaşlara katıldı
Hepsini kazandı
Şanlı Mustafa Kemal
Yeni ünvan kazandı
1938'de Hastalandı
Doktorlar çare bulamadı
Saat 9 u 5 geçe
Türklere hüzün saldı
Şimdi Anıtkabir'de
Mezarında yatıyor
Ama her yerde
Türk çocuğunu izliyor
Aslısu Büşra Güneş
Atatürk
Atatürk, sen bizleri,
Herkesi korudun
Düşmanlardan
Hep cesurdun
Hiç korkmadın
Bizleri korurken
Senin sayende
Burada yaşıyoruz
Senin sayende
Okumayı, yazmayı
Öğrendik.
İyi ki varsın
Nisanur Bozal
Nisanur Bozal
Mustafa Kemal
- Dağ başını efkâr almış
Gümüş dere durmaz ağlar -
Gözyaşından kana kesmiş gözlerim;
Ben ağlarım. Çayır ağlar, çimen ağlar.
Ağlar-ağlar: Cihan ağlar
Mızıkalar iniler: Irlam-ırlam dövülür
Altmış üç ilimiz: Altmış üç yetim
Yıllar gelir-geçer: Kuşlar gelir-geçer
Her geçen seni bizden parça-parça götürür
Mustafa'm! Mustafa Kemal'im!
Diz dövdüm:
Gözlerimin şavkı gitti Sakarya'nın suyuna.
Sakarya'nın suları namım söyleşir.
Hemşehrim Sakarya! Öksüz Sakarya!
Ankara'dan uçan kuşlar
- "Kemal'im" der, günler-günü çağrışır.
Kahrolur. Bulutlara karışır.
Gök bulut, yaşmak bulut.
Uca dağlar, dev-boyunlu morca dağlar
Divan durmuş bekleşir
Mustafa'm! Mustafa Kemal'im!
Nasıl böyle varıp geldin? Hoş geldin!
Çıngı kaymış, yalazlanmış gözlerin
Şol yüzünde güneş-südü sıcaklık.
Ellerinden öperim Mustafa Kemal.
Senin dalın yağrağın, biz senin fidanların.
Biz, bunları yapmadık.
Sen elbette bilirsin, bilirsin Mustafa Kemal:
Elsiz-ayaksız bir yeşil yılan.
Yaptıklarını yıkıyorlar Mustafa Kemal!
Hani bir vakitler Kubilay'ı kestiler.
Çün buyurdun! Kesenleri astılar
Sen uyudun. Asılanlar dirildi.
Mustafa'm! Mustafa Kemal'im!
Karalar kuşanmış Karadeniz akmam diyor.
Dokunmayın! Ağlamaktan bıkmam diyor.
Bu gece kıyamet gecesi.
Bu vapur Bandırma vapuru.
Yattığı yer nur olsun Mustafa Kemal
Ben ölümden korkmam diyor
Korkmam diyen dilleri: Toz oldu-toprak oldu.
Değirmen döndü dolandı: On yıl oldu.
Bir kusur işledik, bağışlar mı kimbilir;
O bize öğretmedi kazan kaldırmasını.
Günahı-vebali öğretenin boynuna
Erdirip-olduran'a ana-avrat sövmesini.
Yüreğim kırıldı, kanım kurudu.
Var git Karadeniz! Var git başımdan.
Mızıka çalındı: Düğün mü sandın
Bir yol koyup gideni gelir mi sandın?
Mustafa'm! Mustafa Kemal'im!
Ankara'nın taşına bak!
Tut ki baktım: Uzar gider efkârım:
Çayır ağlar, çimen ağlar, ben ağlarım.
Gözlerimin yaşına bak!
Ankara Kalesi'nde, Rasat-Tepe'de
Bir akça-şahan, gezer dolanır:
Yaşın-yaşın mezarını aranır
Şu dünyanın işine bak!
- Mustafa'm! Mustafa Kemal'im!
Attila İLHAN
Attila İLHAN