kübra biçer arkadaşlar yazdığın yorumlar için tşk edrm :) hepini seviyorum atamıda seviyorum :)) 2015-11-05
Atam Sen Olmazsan Şiiri | KüBrA bİçEr
Atam Sen Olmazsan
Atam sen olmazsan
Türkiye yok olurdu
Atam sen olmazsan
Dökülürdü onca kan
Atam sen olmazsan
Bizde olmazdık
Atam sen olmazsan
hayatta kalamazdık
Atatürk şiirleri Atam Sen Olmazsan şiiri Kübra Biçer eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Atam Sen Olmazsan Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Atam Sen Olmazsan Şiiri Hakkındaki Yorumlar
İçerikle ilgili 189 yorum yazılmış.
Benzer Atatürk Şiirleri
Mustafa Kemal'in Atı
Daha da parlamıştı güzelleşmişti al at
Mustafa Kemal'in bindiği günden beri.
Sanki bilinmez bir rüzgârla dolmuştu
Göğe göğe kalkıyordu alevden başıyla
Uçar ayaklariyle oyuyordu yeri.
Kimseyi bindirmiyordu üstüne artık
Bindirmez ya, Mustafa Kemal'in atı o.
Bunca at arasında neden onu seçmişti,
Nasıl tutmuştu ak elini alnında
Artık dağın taşın saltanatı o
Çok zorladı suvari alayının yiğit binicileri
Al ata binebilmek imkânsız.
Öyle damarlanıyordu ki derisi bir sızı duyuyorlardı.
Öyle çılgınlaşıyordu ki köpük köpük
Nerdeyse düşecekti nârin allığıyla cansız.
Alay kumandanı aldı işi demir avucuna
Bir alay bir ata vuramaz mı gem?
Kendi denedi yanık bilgisiyle yılların,
Sustu karşıdan dehşetle, kaygıyla, hayranlıkla bütün suvariler
Al at, al at, deli ve muhteşem.
Aylar geçti aradan
Binicisiz al at başı boş dolaşıyordu.
Arpanın yulafın samanın vakti kurudu kara toprakta,
Alaya öyle nekes günler geldi ki
Kısmette bir avuç ot bile bulmak zordu.
Atların yemleri gayri kısık mı kısık
Azbuz ağaç kabuğu, keçi boynuzu, küsbe.
Söyleniyordu öbür atlar aralarında al at için
"Bizimle torba takan bu, ne işe yarar,
Bu, at değil süs be."
Suvariler düşündü ki kısıma küçücük bir çare var.
Nasıl olsa faydasız,
Parmakları acılı, gözleri bulanık,
Bir sabah tımarında al atı saldılar.
Hemen çekildi al at bozkıra
Ancak bir kuşun atımı, ne çok ne az.
Alay nereye gitse o da peşinde gidiyordu ufuktan,
Kötülüyordu, bakımsız gün gün garip,
Felek kimsede parıltısını bırakmaz.
Öyle incelmişti ki boşlukta
Yaşıyan sanki rüzgârlarıydı.
Eski sevdalar kadar uzak,
Bir yaprak düşmüştü içinden,
Sarıydı.
Al at çağırmalarını duymazlığa getiriyordu,
Pişman olmuştu suvariler ta baştan ama.
Yalnız ilişiğini kesmemişti hiç
Dağdaki boz kayadan kızaran gök üstünde hareketsiz duruyordu
Her akşam istiklâl Marşı'yla yapılırken yoklama.
.......................................
Bir gün girdi alay en çetin savaşına
Kılıçtan arta kaldı toprak.
Yaya cengi can komadı alanda
Açıldı göğe doğru
Gönülle al kan, göğüsler ak.
Sürdü döğüş akşamaca
Şanlı alay çekilmek emrini aldı.
Ağırdı sillesi kaderin
At kopmuş, kılıç kopmuş, göğde kopmuş
Suvari alayı koca bir masaldı.
İşte ansızın hücum dört nalında al at
Gelirdi alayın önüne düşman tarafından, geri giderdi.
Şaşırdı herkes,
Herkes düşündü söylediğini ecelin:
Al at acap en derdi?
Sezdi alay kumandanı durumu hemen
At bin diye haykırdı yönlere
Yel oldu ölümlerden öte cümlesi,
Vardılar bir solukta yamaçlardan
Düşmanın ardçı koyup kaçtığı yere.
Düştüler peşine yurda el atmışların,
Buğday büyüyüşiyle rahat,
Su çağlayışıyla çabuk,
Yıldız akışıyla şahlanmış
En önde bir sancak misali al at.
Alay uzandı gerisine doğru büyük düşman birliklerinin
Saldırırken cephelerden ordu.
Kılıç aydınlığı doldurmuştu bayırı düzü gökçe,
Parlarken kuvvet üstünde hak
Can ecelden görünmüyordu.
.................................
Zaferden sonra çok aradı alay Mustafa Kemal'in al atını
Al at sır olmuştu yaşamakta.
Kimi uçmuş dedi ardına göğün,
Kimi yatır olmuş dedi vatanın yüce uykusu kadar
Ama bir parıltı vardı uzakta
Ki parlar bağzı günler akşam yoklamasında
Bir yele, bir köpük, bir dört nal hızıyla batı.
Nakşolur mavilik üstüne efsaneden
Bin kırmızıyla, bin rüzgârla, bin şahadetle
Mustafa Kemal'in al atı
Behçet Kemal ÇAĞLAR
Behçet Kemal ÇAĞLAR
Gaziye Tarih
Onu tarihe sorun, yoktur eminim bir eşi
O güneş yüzlü,güneş sözlü, güneşler güneşi
Sözü halkın dilidir, gözleri hakkın ateşi
O güneş yüzlü, güneş sözlü güneşler güneşi
Yurdu sarmıştı karanlık, onu yırtıp atan O
Soğuyan kanlara bir başka hareket katan O
Kararan gözleri bir lahzada aydınlatan O
O güneş yüzlü, güneş sözlü, güneşler güneşi
İnkılap ordusu nur ordusunun rehberidir
Milletin şehperidir, memleketin şehperidir
Onu beklerdi vatan bunca zamandan beridir
O güneş yüzlü, güneş sözlü güneşler güneşi
Ayrılıp Çankaya'dan Hazret-i Gazi geliyor
Saçının haznesi zulmetleri ok ok deliyor
Şehre kalbindeki tarihi alıp yükseliyor
Bu güneş yüzlü, güneş sözlü, güneşler güneşi
Yusuf Ziya Ortaç
Yusuf Ziya Ortaç
Sen Atatürk'sün
Sen Atatürk'sün
Karanlık yoldan insanı ışığa çıkaran
O mavi gözlerinle
İnsanların içine umut dolduran
Türk bayrağını havaya kaldıran
Cahillere okumayı öğreten
İşte sen Atatürk'sün
Türkiye Cumhuriyetini kuran
Zeynep İlçen EDİRNE
Atatürk Çağları
Seni düşününce
Güzel aydınlık dolar içimize.
Mutluluklar ışır gözlerimizin içi
Cangelir gücümüze.
Karanlıkları dağıtan aydınlığı
Senin gözlerinde buluruz.
Kök salarsın derin sevgilerce
Evrimleşmek, büyümek andımız.
Al gelincikler açar kabrinde
Yarınlara yönelir sesimiz.
İçimizde büyür senin çiçeklerin
Ölünceye dek izindeyiz.
Senin sevginle geliştik, büyüdük
Sen verdin bize özgürlüğümüzü.
Dalgalanıyorsun göklerde bayrak bayrak
Sen güldürdün yüzümüzü.
Sen verdin bize özgürlüğümüzü.
Bir kez daha öğrendi bizi dünya.
Türk tutsak olmaz bilsinler.
Akevrimin masmavi aydınlığındsa
Açar ak karanfiller.
Yurdumuzun dağlama vurur ulu sesin
Yansır bütün yıldızlar
Uzat ellerini bize Atatürk
Dolaşsın varlığımızda nefesin.
Güçlenir büyüklüğünde çağlar
Seni yaşamanın kıvancına ortak
Ses ver ölümsüzlüğün doruğundan
10 Kasınçlarda ulusun ağlar...
Şahinkaya DİL
Şahinkaya DİL