Asker Oğlum Şiiri

Asker Oğlum Şiiri | Damla Soydoğan

Asker Oğlum

Asker oğlum,
Bu yazı sana .
Şiirler gelsin aklına,
Hani benim oğlum, söz verdin ya bana,
Askerlik yapıp dönecekti anasına.
Oğlumu verin bana
helal olsun canım ona.
isterse saçımı süpürge ederim yavruma.

Damla Soydoğan

Asker Oğlum şiiri askerlik konulu şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Asker Kınası

Dün gece rüyamda yavrumu gördüm
Yün çorap istedi, o sabah ördüm
Zarfa, Şırnak yazıp, postaya verdim
Askerin anası, erinmez imiş.

İzinden dönerken gününü saymış
Az değil uz değil, tam ondört aymış
O gece görmedik, bir yıldız kaymış
Yıldız sahibine görünmez imiş.

Tez geçti zaman, üç ay kalmıştı
Kuşkunun yerini, umut almıştı
Cansız hayalim diye, bir resim salmıştı
Belki de gidip de, gelinmez imiş.

Soğukmuş oralar, her taraf karmış
Dağlar amansızmış, yolları darmış
Bastığı yerde de, bir mayın varmış
Toprağa basarken, bilinmez imiş.

Al kanları beyaz kara dökülmüş
Kolu kopmuş yavrumun, topuk sökülmüş
Duydum ki Mehmedim, ölürken gülmüş
Hâlbuki ölürken, gülünmez imiş.

Yanası yanası, ciğer yanası
Yansa da ağlamaz, şehit anası
Ananın yaktığı, asker kınası
Kıyamete kadar silinmez imiş.

Tahtadan yapılmış uzun bir kutu
Baş ucu geniş, ayak ucu dar.
Çakallar bilirki:
Bu kutuyu yarın kendileri dolduracaklar.

MUHAMMED AKBAŞ

Türk Askeri Ve Annesi

Oğlunu uğurlarken bir de rüya görmüştür,
Rüyası gerçekleşmiş oğlu şehit düşmüştür.

Acısı tam dinmeden diğeri sıradadır,
Vatan da oğul gibi onun canı, kanıdır.

Hiçbir millette yok şehitlik kavramları,
Türk askeri dışında kim gönderir canları?

Biz, şunu bilmekteyiz vatan, mal mülk değildir,
İçinde Rab inancı var vatan, kutsal değerdir.

Bu yüzden uğurlanır kınalı kuzu gibi,
Kurban olsun, diyerek gönderirler habibi...

Habip Habib'e varır yüreklerimiz sızlar,
Şehit hiç unutulmaz ana günlerce ağlar...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Canım Askerim

Oğlum askere gitti
Düşmanı vatandan itti
Kanını bayrağa astı
Toprağına değer vererek bastı
canım askerim

Bayrağı öpmek istedi
Vatan diye türkü besteledi
Bir avuç toprak için savaştı
Şehitlik için azraille anlaştı
CANIM ASKERİMMMMM

ASKER

Mehmetçik

Göğü bir fecre sarar açtığımız bayraklar,
Yurdu, topraklara mıhlanmış adımlar saklar.

Çarpar ecdadımızın nabzı damarlarda bugün,
Koşar üç kıt'ada nal sesleri hâlâ Türk'ün!

Bir kâğıt parçası üstünde bakarken Hind'e,
On asır Gazneli Mahmûd'u bulur kalbinde.

Yeni rü'yâlara daldıkça bugün ırkım için,
Olurum gölgesi dünyâya vuran bir Temuçin.

Bendim Aydıncık önünden suya seccade salan,
"Yakasın Rumeli'nin pençe-i himmetle alan!"

Bendim, -elbet- ki bugün yâdı ölümden de acı,
Dalkılıçlarla kılıçtan geçirenler Mohaç'ı!

Adı üstünde benimdir o şehirler, köyler,
Nice dağlar, tepeler ismimi hâlâ söyler!

Bendim elbet şu Çanakkale'yi göğsüyle tutan;
Kara topraklara evlâdını vermiş uyutan.

Giydi al kanlarımın tuncunu yıllarca etim;
Boğdu son düşmanı yurdumda benim iskeletim.

Bastığım yer mezarimdır diyen elbet ölmez,
Silinir, toprak olur belki... Müebbet ölmez!

Bu çelik ruhu giyen etle kemikten madde,
Bir aşılmaz granit kal'a çeker serhadde!

Yedi kat toprağın altıyle bizimdir bu diyar,
Can verirken, bizi ecdadımızın ruhu duyar.

Kalbi Allah'a dayanmış dayanır dipçiğine,
Güvenir milletimiz yine Mehmetçiğine!

Yusuf Ziya ORTAÇ

Yusuf Ziya ORTAÇ