Vefasız Şiiri | Turgay Kaplan
Vefasız
Şırıl şırıl
Sular verdim,
Kestin önümü.
Özgürlüğümü aldın.
Susuz kaldın,
Allah'a yalvardın.
Vefasızsın insanoğlu
Vefasız.
Derya gibi
Çiçekler derdim.
Kopardın.
Kokladın.
Aşkını ilan ettin
Sevgiline.
Başına taç yaptın.
Yapraklarımı yoldun,
Fala baktın,
Canımı yaktın.
Vefasızsın insanoğlu,
Vefasız.
Bu güzelliğe,
İnsanlığına,
Son kez bak
Göremezsin
Bir daha.
Vefasız Şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler doğa ile ilgili şiir doğa şiirleri Turgay Kaplan
Vefasız Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Vefasız Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Doğa İle ilgili Şiirler
Köyüm
Neyini anlatayım neyini yazayım,
Senin için ne söyleyem,
Ah ile yaşadım vah ile yandım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Köyde inekler güder, kuzu severdim,
Gece gündüz çobanlık eder idim,
Kuru çökelik, ekmek kızartması yedim,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Okula gitmeden çoban oldum,
A B C diye okudukça ilmi buldum,
Kara kışında soğuklarına doydum,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Bol bol yağmurlarında ıslandım,
Bağın ile bahçenden meyve aldım
Çekerek ırmağında suları boyladım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Toprağın avuç avuç paylaşılırdı,
Çok toprağı olan zengin sayılırdı,
Dağların taşların inekle dolardı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Hasan Hüseyin senden usandı,
Tarlalarda ekinlerine tırpan salladı,
İstanbul icat olunca pabucun dama atıldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Köylüler birer birer köyden ayrıldı,
Tarlalar ucuz ucuz satıldı,
Bahçeler tarlalar sahipsiz kaldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Ormanlarında yeşil yeşil ağaçlar,
Meleşirdi koyun ile kuzular,
Para etmezdi buğdaylar, arpalar,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Hasan Hüseyin BAYAR
Hasan Hüseyin BAYAR
Aydede
Aydede
Geceleri çıkarsın
Bize ışık saçarsın
Sabah oldu derler
Başka yere kaçarsın.
Ay dede nerede?
Kaçma dağların ardına
Gel odama bak bana
Masal okurum sana.
şiirsitesi.com
Benim Güzel Ağacım
Sen bir başkasın,
Kuşlar öter dallarında
Oksijen ver bana
Benim güzel ağacım
Oksijen kaynağımızdır
Benim güzel ağacım
Sen yok oluyorsun
Oksijensiz kalıyoruz
Benim güzel ağacım
Dilbirin Taşkın
Doğaya
Doğaya bakarsam aşık olurum
Doğayı seversem maşuk olurum
Doğayı korursam ışık olurum
Aşık maşuk ışık doğa değil mi
Doğaya kulak as biraz sevgi ver
Aşkın çilesini çektiğimiz yer
Nefes aldığımız verdiğimiz yer
Bizim için nefes doğa değil mi
Doğaya zulmeden kendine eder
Yaşam kaynağını dibinden budar
Kendisi yok olup ortadan gider
Her zaman kalıcı doğa değil mi
Doğa verir sana ekmek aşını
Üstünde görürsün her bir işini
Zulmeden belaya sokar başını
Doğayla barışan güler değil mi
Doğa da kurala uyan kazanır
Çok mutlu yaşayıp ömrü uzanır
Herkes kendisini çok güçlü sanır
Doğa hepimizden güçlü değil mi
Yeri göğü insan kirletmiş neden
Ozon tabakası delinmiş birden
Buna sebep olmuş uzaya giden
Dünya da sıcaklık artar değil mi
Kuzey de sıcaktan buzul eridi
Eskiden doğal bir düzen varidi
Ozon tabakası delinmiş miydi
Fazla ışın kanser yapar değil mi
Herkes ne yaparsa kendine yapar
İnsanlar yolundan ne çabuk sapar
Şu kara toprak da çok insan yatar
Doğa çok güçlüdür doğru değil mi
Erol Duran
Nilay KEMEÇ