Vatanım Şiiri

Vatanım Şiiri | Zeynep ÇEVİK

Vatanım

YAŞADIĞIM GÜZEL YERİM,
UĞURLU UĞURSUZ GELECEĞİM
MUTLU MUTLU VATANIM
CANIMSIN CANIM

SENDE GÜLDÜM BEN
SENDE AĞLADIM BEN
BUDUR BENİM VATANIM
CANIMSIN CANIM

İŞGALLERE UĞRADIN
AMA YİNE DE YILMADIN
KORKUSUZ BENİM VATANIM
CANIMSIN CANIM

YAZAR:ZEYNEP ÇEVİK

Zeynep ÇEVİK

Vatanım şiiri millet konulu şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Devletimizi Sevmeliyiz

Zulme uğramamak için devleti sevmeli,
Onu hep korumalı candan desteklemeli…

Yoksa boyun eğersin üç beş zorba örgüte,
Her tür hain ve şerrin verdikleri nefrete…

Devletim merhametli devletim hep şefkatli,
Devletimiz demokrat, dürüst ve adaletli…

Düşüncelerin tersse yanlışlıklar sendedir,
Nefsin yolundasındır kötü niyetlisindir…

Şahsını gözden geçir dik duruşlu ruh ile…
Fikir düşünce taşı, yüreğini temizle…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Benim Güzel Memleketim

Vatan nedir diye sorsalar bana,
Bastığın toprak derim,
Soluduğun hava derim,
Yediğin ekmek derim,
Benim güzel memleketim.

Toprağında yatıp kalktığım,
Kazma kürekle kazdığım,
Ekmeği ile doyduğum,
Benim güzel memleketim.

Vurulmuşum taşına,
Havalarda uçan kuşuna,
Ben de toprağınla doyan biriyim,
Benim güzel memleketim.

Salih ARKANÖZ

Vatanımız Türkiye

Vatan Türk’ün toprağı canımız ve kanımız,
Şehitlerim, geçmişim o bir ruh varlığımız…

Vatana göz dikeni katletmek bir onurdur,
Bu sebeple şehitlik kahramanca duygudur…

Biz, milletçe vatansız onursuz kalamayız,
Yaşam sürdüremeyiz huzur sağlayamayız…

Vatan hobimiz değil bıkılıp sevilmeyen,
O, toprak su da değil basılıp da geçilen…

Vatan, şehitlerimiz, bayrağımız demektir,
Milletim ve devletim vatan Türkiye’mizdir…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Anadolu Çocuğu

Alimleri,mürşitleri,
Evliyaları,yiğitleri,
Mevlanaları,Yunusları,
Kültürü ile zengin Anadolu''nun
Mütevazi bir kasabasında
Törelerine bağlı bir ailenin
Tekne kazıntısı evladı olarak
Hıçkıra hıçkıra geldim dünyaya,
Her Anadolu çocuğu gibi.

Her Anadolu çocuğu gibi,
Ben de höllüklere belendim
Toprağın sıcaklığını,
Damarlarımdaki kanda,
İliklerimin her zerresinde
Titreyerek hissettim.

Benim de pantolonum yamalı,
Ayakkabılarım lastikti.

Şekillendirilmiş petrol ürünü
Oyuncakları bilmezdim ben;
Ağlayan bebekleri,
Ateş alan silahları.

Şeker pancarının kökündendi,
Benim arabam,trenim.
Katar katar dizerdim onları
Dünyalar olurdu benim.
Çamurdandı bütün oyuncaklarım,
Kendim şekillendirirdim onları,
Bütün hünerlerimi sergilerdim,
Oyun arkadaşlarıma.

Yumurta satıp aldım kalemimi,
Her Anadolu çocuğu gibi;
Bir bakraç yoğurt sattım
Kitap için,defter için.

Yattığımda şükrederdim Allah''a;
Anadolu''nun elektriksiz,okulsuz,
Hatta susuz,yolsuz...
Kırsalında doğanlardan daha şanslı olduğum için
Okuluma gidip geliyordum; aslanlar gibi.
Yavan yemek de yesem,
Yamalı da gezsem
Aç değildim,çıplak değildim.
İlim deryasından içiyordum yudum yudum.

Geceleri huzurlu uyuyordum
Aferin aldığım zaman,
Pekiyi aldığım zaman,
Öğretmen başımı okşadığı zaman.

Yaz tatillerinde yardım ederdim babama;
Tarlada,
Harmanda.
Akşama kadar çeker dururdum
Gavur ölüsü gibi tırmığı
On dönümlük yamaç tarlada.
Her yanım tutmaz olurdu,
Akşam eve geldiğimde
Kıvrılırdım hemen bir köşeye.

Sabah kalkardım;
Yine dinç,
Yine çakı gibi,
Yine arslan gibi,
Her Anadolu çocuğu gibi.

Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,
Oyun alanım,harman,
Lunaparkım orman,
Yüzme havuzum ırmaktı.

Her şeyim doğaldı benim;
Her şeyim,
Beşiğim doğaldı,
Kaşığım doğaldı,
Karekterim doğaldı,
Aşığım doğaldı,
Her Anadolu çocuğu gibi.

İSMAİL MALATYA

İSMAİL MALATYA