Taş Atan Çocuklar Şiiri

Taş Atan Çocuklar Şiiri | ORHAN AFACAN

Taş Atan Çocuklar

Sanki oyundasın taş atan çocuk
Cahil mi, cesur mu sonra görürsün
Seni kimler böyle oynatan çocuk
Sanmam bu eğlencen çok uzun sürsün

Sökülen kaldırım, ayaklarındır
Ölünceye kadar bir kötürümsün
Kundaklanan dükkân yarınlarındır
Vicdanında yargılanan cürümsün

Elinde Molotof, yüzünde maske
Neden bir gizliliğe bürünürsün
Yıllarca sonra, desen bile keşke
Vatan ahı ağırdır, sürünürsün.

Senin yaşıtlarda taso salgını
Yahut bir iple topaç çevirirsin.
Oyun sandığın işlerin çılgını
Çamı hedeflerken, can devirirsin

Hapiste mi geçsin ergenlik çağı
Ordada sarmalar pisliğin ağı.
Kopmak bilmez asla takvim yaprağı
Harf harf, cümle cümle sen sökülürsün.

Kaynağıdır dinlerin Ortadoğu.
Din olmaktan uzak dinlerin çoğu.
Tarih boyu bundan kinlerin çoğu
Müslümansın, Müslüman görünürsün.

Benimde devletle sorunlarım var
Yapamam bunu aramızda duvar.
Hırs, nefret, cahillik, benlik canavar
Davanı hukuk ile sürdürürsün.

Hadis; vatan aşkından iman doğar
İmansızı, iman her zaman boğar
Nefret, öfke beyne, kalbe zor sığar.
Kendini ellerinle öldürürsün.

Bir taş konuyu nereye götürdü
Kalkınmamızı dereye götürdü
İç, dış düşman biz nasıl düşürdü.
Devamlı boş çareye bürünürsün.

Araya girmesin etnik tefrika
İşte Ortadoğu, işte Afrika
Global siyasetler bin bir entrika
Ne yapsan hep mata düşürülürsün

Sömürgecidir her zaman Avrupa
Sanma takdir edilir, övülürsün
Şimdi demokrasi elinde sopa
O sopayla da bir gün dövülürsün

ORHAN AFACAN

ORHAN AFACAN

ORHAN AFACAN eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi Taş Atan Çocuklar

Vatan

Vatan birdir gönlümüzde taht kuran
Bayrağımız sallanır hiçbir zaman durmaz
şehitlerimizin kanı süslemiş ay yıldızı
canımız feda bu güzel vatana

Bu vatan kolayca kazanılmadı
bedeli ödendi sayısız canla
şehit kanının olduğu yerdir vatan
canımız feda bu güzel vatana

Özge Sena Kütük

Vatansever Ve Milliyetçi Çocuk 4

Büyük Türk milleti, yüce Türk Cumhuriyeti,
Türk doğmuş, Türk yaşar yurdumuzun milleti…

Esaret kabullenilmez Türk olarak yaşarız,
Milletimiz çok büyük, dünyalara taşarız…

Biz, bölünmeyeceğiz vatansever kaldıkça,
Şuur dolu çocuklar çığ gibi çoğaldıkça…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Vatan Sevgim

Türkiye'm Türkiye'm,
Sıcacık memleketyim.
Irmaklarıyla,bağlarıyla,
Ünlüdür benim memleketim.

Büyük,küçük hepimiz,
Memleketimizi severiz.
Yaşlısı,genci hep birlikte,
Yaşayıp,büyüdük memleketimizde.

Babaannem anlatıyor atalarımızı,
Ben dinliyorum sevgi dolu.
Babaanne dedim,
Ben vatanımı çok seviyorum.

Bir gün sorsalar bana,
Vatanını seviyor musun?
Benim cevabımda onlara,
Vatanım benim canımdır,kanımdır.

Aybike Arınık

Anadolu Çocuğu

Alimleri,mürşitleri,
Evliyaları,yiğitleri,
Mevlanaları,Yunusları,
Kültürü ile zengin Anadolu''nun
Mütevazi bir kasabasında
Törelerine bağlı bir ailenin
Tekne kazıntısı evladı olarak
Hıçkıra hıçkıra geldim dünyaya,
Her Anadolu çocuğu gibi.

Her Anadolu çocuğu gibi,
Ben de höllüklere belendim
Toprağın sıcaklığını,
Damarlarımdaki kanda,
İliklerimin her zerresinde
Titreyerek hissettim.

Benim de pantolonum yamalı,
Ayakkabılarım lastikti.

Şekillendirilmiş petrol ürünü
Oyuncakları bilmezdim ben;
Ağlayan bebekleri,
Ateş alan silahları.

Şeker pancarının kökündendi,
Benim arabam,trenim.
Katar katar dizerdim onları
Dünyalar olurdu benim.
Çamurdandı bütün oyuncaklarım,
Kendim şekillendirirdim onları,
Bütün hünerlerimi sergilerdim,
Oyun arkadaşlarıma.

Yumurta satıp aldım kalemimi,
Her Anadolu çocuğu gibi;
Bir bakraç yoğurt sattım
Kitap için,defter için.

Yattığımda şükrederdim Allah''a;
Anadolu''nun elektriksiz,okulsuz,
Hatta susuz,yolsuz...
Kırsalında doğanlardan daha şanslı olduğum için
Okuluma gidip geliyordum; aslanlar gibi.
Yavan yemek de yesem,
Yamalı da gezsem
Aç değildim,çıplak değildim.
İlim deryasından içiyordum yudum yudum.

Geceleri huzurlu uyuyordum
Aferin aldığım zaman,
Pekiyi aldığım zaman,
Öğretmen başımı okşadığı zaman.

Yaz tatillerinde yardım ederdim babama;
Tarlada,
Harmanda.
Akşama kadar çeker dururdum
Gavur ölüsü gibi tırmığı
On dönümlük yamaç tarlada.
Her yanım tutmaz olurdu,
Akşam eve geldiğimde
Kıvrılırdım hemen bir köşeye.

Sabah kalkardım;
Yine dinç,
Yine çakı gibi,
Yine arslan gibi,
Her Anadolu çocuğu gibi.

Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,
Oyun alanım,harman,
Lunaparkım orman,
Yüzme havuzum ırmaktı.

Her şeyim doğaldı benim;
Her şeyim,
Beşiğim doğaldı,
Kaşığım doğaldı,
Karekterim doğaldı,
Aşığım doğaldı,
Her Anadolu çocuğu gibi.

İSMAİL MALATYA

İSMAİL MALATYA