sevgi Şiiri | zeynep
sevgi
SEVGİ
Sevgiyle dolu
Hayatım ve geleceğim,
Harflere sığmayan
O sevgi dolu kalbim
Sevgiyle büyüdük,
Sevgiyle yaşlanacağız
Gözlerindeki manayla
Süzülecek o akan gözyaşlarımız
Sevgi sözcükleriyle dolu
Dudaklarımız susmayacak
Gözlerimizden akan gözyaşlar
Sel olup bir daha asla akmayacak
Hep birlik olalım
Sevgiyle dolu hayat yaşayalım
Geleceğe dair sevgimizle
Hayallere dalalım..
çocuk çocukluk konulu şiirler eğitici şiirler sevgi şiirleri zeynep
sevgi Şiiri Hakkında Yorum Yazın
sevgi Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çocuk - Çocukluk Konulu Şiirler
Temiz Çocuk
Sen ne temiz çocuksun
Bezden de kurtulmuşsun,
Gerçi henüz bağlı ya
Sorun olmaz bulunsun...
Yemeğini de yedin,
Anneni hiç üzmezsin,
Sehpayı yere çekmez,
Kedileri seversin...
Yarın okul başlıyor,
Bekler arkadaşların,
Kapıda annen baban,
Hiç ağlamamalısın...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Bebeğin Uykusu
Uyu, ışık yüzlü çocuk,
Uyu, nergiz gözlüm uyu!
Güzel olur mu yolculuk
Annen özler o uykuyu...
Günün altın arabası
Yüce dağlar ardındadır.
Uyandırma, sus ablası,
Uyku masal tadındadır.
Uyusun bir uyusun da
Yine oynar gün boyunca
Susun kuşlar, hep susun da,
Düşler görsün uça uça...
Uyu, ışık yüzlü çocuk
Uyu, masal kuşum uyu!
Güzel olur o yolculuk,
Dolaşırsın gökler boyu...
Coşkun ERTEPINAR
Coşkun ERTEPINAR
Bu Sevimli Çocuklar
Ne güzeldir gözleri
Şirin tatlı sözleri
Mutlu eder bizleri
Bu sevimli çocuklar
Minik minik elleri
Baldan tatlı dilleri
Andırıyor gülleri
Bu sevimli çocuklar
Neşe saçar gülüşü
Pek sevimli bakışı
Allah'tandır nakışı
Bu sevimli çocuklar.
Hayati OTYAKMAZ
Hayati OTYAKMAZ
Okuldaki Çocuk
Gelirdi okula, sakin ve sessiz,
Ayaza vurmuş sanki, gonca gül gibi,
Kızarmış gözleri, dizler takatsiz,
Yok mudur diyecek bir sözün çocuk.
Oyunlar oynamaz, köşede bekler,
Dersleri dinlerken, hep dalıp gider,
Kurumuş simitle, akşamı eder,
Nedir içindeki, sızın ey çocuk.
Yürek yakıyordu, yaralı bakış,
Kanadı kırılmış, zavallı bir kuş,
Nedir sendeki bu, bilinmez çöküş,
Hüzün yansıtıyor, yüzün ey çocuk.
Öğrendik ki sonra, yokmuş anası,
Başını okşamaz, olmuş babası,
Omzuna yüklenmiş, hayat çabası,
Meğer kan ağlarmış, özün ey çocuk.
Bizler bir kardeşiz, tut elimizden,
Sana zarar gelmez, hiç birimizden,
Benimde yüreğim, farksız bir közden,
Karamı yazılmış, yazın ey çocuk.
Zümra ÇOBAN
ANKARA
Zümra ÇOBAN