Seni Gördük Atatürk! Şiiri

Seni Gördük Atatürk! Şiiri | Ali Koç Elegeçmez

Seni Gördük Atatürk!

Her sözün bir vecize, her sözün bize örnek:
“Benim nâciz vücudum elbet bir gün ölecek”
“Beni anlıyorsanız beni gördünüz demek”
Bundan başka bir söze bilmem var mıdır gerek?
*
Atam , görmek az gelir, izinden gitmek gerek
Çoluk-çocuk-genç-yaşlı biz seni aldık örnek
Farklılık gözetmeden gönül gönle vererek
Uygarlığın üstüne çıkacağız nihayet
Ebedi yaşayacak kurduğun cumhuriyet
*
Yaklaşık yüz yıl sonra seni kucaklıyorsak
Yaklaşık yüz yıl sonra hep seni anıyorsak
Yaklaşık yüz yıl sonra seninle yaşıyorsak
Seni gördük Atatürk, seni görmüşüz demek!
*
Bizden sonra da herkes izinden yürüyecek
Sözümüz söz Atatürk her kes seni görecek
Yaptığın devrimlerle , koyduğun ilkelerle
Ebedi yaşayacak bu lâik cumhuriyet!
…………………. ……..*
09.kasım.2019

Ali Koç Elegeçmez

Seni Gördük Atatürk! eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Ali Koç Elegeçmez

Seni Çok Özledim

Hayatın anlamı kalmadı 1938'den sonra.
Hiç kimseden yok senden olduğu gibi fayda.
Üzülmemek elde mi bu zalim hayatta ?
Hiç sesini duymadan , seni çok özledim.

Düşmanlar gülüyor sen yokken.
Niye gittin Atam sen ?
Susmak işe yaramıyor ağlarken.
Hiç sesini duymadan , seni çok özledim.

Mehmet Can AKSAK

10 Kasım

10 kasım geldi herkez hüzünlü
Çünkü Atamızdan ayrıldık bizz
yıl 1938 kasımın 10u
herkez alıyordu.

Atamız! bizi bırakıp gitti
Ama giderken bir çok şey bıraktı.
Atam güzel Atam!!
eğer beni duyuyorsan
sen yücelerin yücesisin!!

Atam güzel atam
sen sensin
Senin yerini kimse tutamaz
tutsa bile,
senin kadar cesur olamaz.

Serra Aktaş

Serra Aktaş

Ân

Bir uğultu.. hafakan..
Yüreklerde dondu kan..
Yurda başkentten akan
Haberler olsa yalan...

Gün Perşembe, Kasım on.
İşte geldi acı son
Her faniye mutlak yön
Asla dön; çıktı ferman!

Vakitte öyle bir ân;
Sanki durmuştu zaman.
Sükûta vardı cihân..
Bak; takıldı yelkovan!

Yıl otuz sekiz, Kasım..
Millet oldu tek kısım.
Hasımlar bile hısım
Oldu da, koştu yayan!

Kulağımda çınlayan
Bin bir ses var, âşiyân...
Malazgirt ve Çaldıran
Zaferler fısıldayan...

Yıkılanın yerinde
Kuruldu devletim de
Devlet kürsülerinde
Söz hakkım oldu âyan!

Ey tahrir-i tevârih!
Yazsanız; doğru, sarih.
Bilinse gerçek tarih;
Olmazdı akıl viran.

Hak istemez mi neslim,
Öğrenmeye; Ne aslım?
"Günahta yalan faslım,
Büyük!" Diyorken Kur'ân..

Bazınız, översiniz.
Bazınız, söversiniz.
Gerçeği döversiniz!
Sizde yok mudur iz'ân?

Birisi der: "Ata, put!"
Biri der, "Kalbinde tut!"
Tut, ey Rabbim; aklım tut!
Her biri ayrım, isyân...

Söylediler hep yalan;
Neydi, ceddimden kalan?
Küfrü marifet sanan;
Yaptı, tarihte talan...

Söz vatansa: "Kahraman!"
İnançsa: "Dine düşman!"
Bu nice şek, ne güman?
Güvercin kim, kim yılan?

Söyler Resul-i zî-şan:
"Vatanı sevmek, iman!"
Bu ne tükenmez bühtân?
Ebu Cehil'den kalan..

Bu, ne bitmez hengâme?
Yüreğim, lîme lîme..
Muhtaç akl-ı selîme;
İz'ânım, kaldı üryân..

Gaflet, ateşten gömlek.
Lâ Havle de, sabır çek..
Gün doğmuyor, gece pek..
Rabbim! Nerede ziyân?

Geldi yine korkulan
İstenmeyen, meş'ûm ân..
Dünyanın tanıdığı
Lideri bizden alan..

İki bin on üç bugün..
Âtî uzak, dönmez dün..
Bu ne feryât, bu ne ün?
Sîne yanık, göz giryân!

Muhacirim, üzgünüm.
Mekânsızım, gezginim.
Yalanlardan bezginim..
Riyakâr dolu her yan!


muhacir bozkurt - Mustafa KÜTÜKCÜ / 10.11.2013 - DENİZLİ.

Mustafa KÜTÜKCÜ

O Gün

Sarı yapraklarını döküyordu ağaçlar
O gün bir garip güneş doğuyordu;
Sonra birden duruverdi zaman
Kulak kesildi ağaçlar, taşlar
Seyhan nehrine baktım
İçin için ağlıyordu.

Bir korkulu rüzgâr esiyordu
Karanlık sarmıştı dört bir yanı
Susuyordu insanlar, susuyordu Taş-köprü
Ağlıyordu herkes, ağlıyordu zaman
Kıyamet mi kopuyordu ne var?

Kollarımdaki kitaplarım yere düştü birden,
Elim-ayağım tutuldu,
Baktım çocuklara ağlıyordu,
Ağlıyordu bütün Türkiye
O gün karanlık bir rüzgâr esiyordu
Ve son yapraklarını döküyordu ağaçlar...

Güneş tutulmuş gibiydi o gün,
Güneşin yası var dediler etraftan
Bugün dünyanın yası var.
Seyhan nehrine baktım hâlâ ağlıyordu
Bir bir eğilmişti Toroslar.

Baktım her yanda bir üzünç,
Baktım her yanda bir eksik,
İşimizi gücümüzü elden bırakıp
O gün saat dokuzu beş geçe
Tarihle birlikte ağladık.

10 kasımdı o gün,
Kimi dedi, kıyamet koptu bugün
Kimi dedi keşke kıyamet kopsaydı,
Kimi dedi, benim canımı al Tanrım, O'nun yerine;
Yalnız gökyüzünde bir çift mavi göz
Işık tutuyordu yeryüzüne
Bakışları nur gibi aydınlık.

O gün dağların en büyüğü devriliyordu
Bir güneş batıyordu yalın kılıç
Yas tutuyordu herkes.
İşte o gün içimizde Atatürk
Yeniden bir güneş gibi doğuyordu.

A. Celâl ŞİMŞEK

Dicle Kaya