ELİF YA BEN BÜTÜN HAYVANLARA İLGİLİ Bİ ŞİİR LAZIM 2015-01-07
Sebil Ve Güvercinler Şiiri | damla158
Sebil Ve Güvercinler
Çözülen bir demetten indiler birer birer,
Bırak, yorgun başları bu taşlarda uyusun.
Tutuşmuş ruhlarına bir damla gözyaşı sun,
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
Nihayetsiz çöllerin üstünden hep beraber
Geçerken bulmadılar ne bir ot ne bir yosun,
Ürkmeden su içsinler yavaşça, susun, susun!
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...
En son şarkılarını dağıtarak rüzgâra,
Beyaz boyunlarını uzattılar taslara...
Bir damla suya hasret gideceklermiş meğer.
Şimdi bomboş sebilden selviler bir şey sorar,
Hatırlatır uzayan dem çekişleri rüzgâr
Mermer basamaklarda uçuşur beyaz tüyler.
ZİYA OSMAN SABA
ZİYA OSMAN SABA şiirleri eğitici şiirler Sebil Ve Güvercinler şiiri okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Sebil Ve Güvercinler Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Sebil Ve Güvercinler Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler
Acilen Hayvan Hakları Kanunu Çıkarılmalı 18
Mutlu olamıyorum, huzursuz yaşıyorum,
Rab'bin emirlerini uygulayamıyorum...
Mahlûkatlarımıza yararımız olmuyor,
Rab'bim şahsımı affet, yüreğim dayanmıyor...
Kimisi deneylerde kimisi zorbalıkta,
Kimisi tüketimde, vicdanlar sızlamakta...
Merhamet emredilmiş, bencil davranmayalım,
Onlar masumlarımız yürekten koruyalım...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Keçi Ve Kedi 2
Ahırında keçiler, çok yer kaplamıyorlar,
Çoğu kez çıkartılıp, dolaştırılıyorlar...
Kedi daha da küçük, bazen göze batıyor,
Hayvan değilmiş gibi, nankör algılanıyor...
Keçiler şahsiyetli, çevresi de mutludur,
Mahallenin içinde, keçiler huzurludur...
Tüm hayvanlar can taşır, yaşama hakları var,
Kedi hor görülmesin, hepsinde bir fayda var...
Şahsıma da saygı duy, kedi beslemektedir,
Aslında akıllıyız, deli denilmektedir...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Tozzaklı, Yavrularını Taşımıştı
Yavrular taşınınca tüm dengeler bozuldu,
Üç anne dinlenirken biri tümden yoruldu…
Anneler dört adetti evin içerisinde,
Her birinde dört yavru karışık biçimlerde…
Tamamı da bir aylık on beş kadar varlardı,
Derken, Tozzaklı, çıktı başka yere taşındı…
Yavrularını aldı evden uzaklaştırdı,
Diğer yavruları da kendisinin sanmıştı…
Öz anneleri sessiz sakin izlemekteyken,
Yavrular eksilmişti dakikalar geçmeden…
Neden düşünememiştik eksildiklerini,
İlaçları beklerken, götürüldüklerini…
Neyse ki anne gelip ayrılabiliyordu,
Karnını doyurduktan sonra gidebiliyordu…
Acıktıkça geliyor tekrar ayrılıyordu,
Geldiği gittiği yer tahmin edilmiyordu…
Bilmediğimiz yerde emzirileceklerdi,
Anne yine gelecek doyunca gidecekti…
Sadece tek yavruyla üç anne yan yanaydı,
Büyük dengesizlikti çözüm bulunamazdı…
Diğer anneler kaldı takip de bulunmadı,
Tek yavru üç anneli diğeri de yalnızdı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kedim
Kedim henüz bir yaşında,
Uyuyor soba başında.
Hem cesurdur, hem de kurnaz,
Bir tıkırtı duyar duymaz,
Uyanır aslan kesilir,
Gözleri volkan kesilir.
O geldiği günden beri,
Bizim evin fareleri,
Damdan, tavandan indiler,
Birer deliğe sindiler.
Koşup yakalıyor hemen,
Yuvasından, deliğinden.
Çıkanları diri diri,
Artık bunlardan hiç biri.
Dolaplarıma girmiyor,
Kitaplarımı kemirmiyor.
Orhan Seyfi ORHON
Orhan Seyfi ORHON