Sayende Şiiri

Sayende Şiiri | Orhan Şaik Gökyay

Sayende

Bir tünelden çıkmış tren gibiyim,
Sağım solum, baktım, günlük güneşlik...
Ben bende değilken ben ben gibiyim,
Doldu içimdeki ölümcül boşluk
Sayende...
Topların yankısı bir uçtan uca;
Yağız erler yürür, yüceden yüce;
Şakıyan kılıçlar şavk verir gece;
Düzlere dönüşmüş kapkara taşlık
Sayende...

Denizler yarışmış, dağlar yarışmış;
Kara günler geçmiş, bayram erişmiş;
Ne etmişsen, kurtla kuzu barışmış;
Kokular sürünmüş eser bir hoşluk
Sayende...

Kuşlarım ötüşür, dallar benimdir;
Susmuşken söyleyen diller benimdir;
Ellerin aldığı iller benimdir,
Savaşa barışlar etmede eşlik
Sayende...

Yücelere ağdım, bayrakçasına;
İlkyazda yeşeren toprakçasına;
Söyler Gökyay'ım bu dil hakçasına;
Sevinçten, kıvançtan gözdeki yaşlık
Sayende...

Orhan Şaik GÖKYAY

Orhan Şaik Gökyay

Sayende Atatürk şiirleri Atatürk ile ilgili şiirler okul şiirleri eğitici şiirler Orhan Şaik GÖKYAY

Dağ Başını Duman Almış

Bir sisli kasım sabahıdır bu;
Düştüler yollara Kırklar Yediler...
Dağ başını duman almış kardeşim,
Gün doğmayacakmış, dediler.
Baktım ki bütün gökyüzü baştan başa tenha,
Bir kapkara matem sarıyor memleketi,
Her sineyi bir kapkara yas dolduruyor,
Ev ev bacalardan taşıyordu.
Bir sisli kasım sabahı baktım,
Baştan başa öksüz koca bir yurt,
Taş taş döğünüp ağlaşıyordu.
Nereden çıktı bu ferman nereden?
Dağ başını duman almış kardeşim,
Ansızın bir karayel esti meğer pencereden,
Karıştı tarihin sayfaları...
Toz duman içinde Anafartalar!
Samsun, Erzurum, Sivas,
Baş döndürücü bir hız geçiyor memleketi,
Nefesler tıkanıyor, adımlar şaşıyordu.
Büyüdü ellerim, ayaklarım, kafam!
Sakarya boylarında bir yanık türkü,
Akdeniz'i gösteriyor Mustafa'm!
Kağnılar mermi değil, iman taşıyordu.
"Dağ başını duman almış" kardeşim,
"Gümüşdere durmaz akar"
Bir dert ki kemirir içimiz kasım sabahları,
Bir dert ki yakar!
Yeni bir bayrama girmişti vatan,
Her taraf mutlu ve hür,
Tuttu baştan başa Türk yurdunu bir resmi geçit,
Yürüyor koskoca millet,
Yürüyor başta Atam,
Devrim devrim geçiyor memleketi,
Tepelerden gece gündüz aşıyordu.
Med miydi, cezir miydi bilinmez,
Bir seyrediyor şöyle uzaktan uzağa,
Bir yaklaşıyordu.
"Rabbim yeni bir mucize versin, diye Türk'ü
Gönderdi bu dünyaya muhakkak Atatürk'ü."
Böyle söylerdi kesik kollu dedem.
Gördüler de analar babalar o kara günleri,
"Allah gönderdi Gazi'yi,
Allah yüzümüze bakmış." Dediler.
Ama bir gün
Bir sisli kasım sabahı
Dağ başını duman almış, kardeşim;
Gün doğmayacakmış, dediler!
Baktım ki bütün gökyüzü baştan başa tenha
Bir kapkara matem sarıyor memleketi,
Her sineyi bir kapkara yas dolduruyor,
Ev ev bacalardan taşıyordu.

.....................................

Bir sisli kasım sabahı baktım
Hâlâ vuruyor nabızlarımızda
Hâlâ yaşıyordu.
Lâkin kesilip dinmedi ruhumda o sancı,
Hâlâ o yetim bakışlarımda
Donmuş bir avuç hâtıra kalmış!
Dağ başını duman almış kardeşim,
Dağ başını duman almış!

Bekir Sıtkı ERDOĞAN

Bekir Sıtkı ERDOĞAN

Seni Severiz Atam!

Güzel Atam
Sende başka başöğretmen yok
Bizi kurtardığın için saol
Benim canım ATAM!

Sana çok borçluyuz
Güzel mi güzel Atam
Gözlerin deniz mavisi
Bakışın güneş parlağı

Güzel mi güzel atam
Sen olmasan napardık
Bilmeyiz biz
Bizim sevgili Atamız

Berdan Yetkin

Atatürk

İnsanlığın ufkunu açan sultanım,
Karşımda bana gülümsüyor,
Çocuklarım, beni sevin diyor!
Öğretmenim Atatürk ölmedi.

Ben okudukça, Atatürk mutlu,
Bilim fen medeniyet yolu,
Cumhuriyet barışın umudu,
Öğretmenim Atatürk ölmedi.

Baktım kaşlarını çatmış,
Mavi gözleri ışıl ışıl dolmuş,
Şanlı, şerefli hem sarı saçlı,
Öğretmenim Atatürk ölmedi.

Şimdi seni çook arıyoruz!
Cumhuriyetine sahip çıkıyoruz,
Atatürk'ü çokk seviyoruz!
Öğretmenim, Atatürk ölmedi.

Masmavi bakışlı, hem onurlu,
İnsanlık demokrasiyle mutlu,
M. Kemal'in gözleri doldu,
Öğretmenim, Atatürk ölmedi.

Hasan Hüseyin biliyor yaşadığını,
İnsanlıkla barışık kaldığını,
Gördüm, öğrencilerle kucaklaştığını,
Öğretmenim, Atatürk ölmedi.

Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan BAYAR

Büyüyen Atatürk

Şimdi sen Akdeniz'de
Yükselen dalga dalga,
Bakışlarının rengiyle mutlu,
Uçan rüzgârlarla hür.

Şimdi sen Edirne'de, Sivas'ta, Ardahan'da,
Şimdi İzmir'de, Afyon'da, Van'da...
Yükselen dağ dağ, serilen yayla yayla,
Düşünen köy köy, kasaba kasaba
Nefes alan her canda.

Şimdi sen tarlalarda
Boy atan buğdaylarda,
Saçlarının ışıklarıyla zengin
Büyüyen vatan çiçeklerinde,
Büyüyen yüreklerimizde
Fetheden gelecek günleri, fetheden düşünceleri
Tek bir sevginin aydınlığında.

Ahmet KÖKSAL

Ahmet KÖKSAL