Melisa Harikaaaaaa 2019-11-08
Öğretmenin Vedası Şiiri | Fatma AYDEMİR
Öğretmenin Vedası
ÖĞRETMENİN VEDASI
Gidiyorum... Bir yanımda emeklerim,
Bir yanımda uçsuz bucaksız hayallerim.
Sizlerde yaşayacak onlar şimdi.
Bir damla gözyaşına kıyamadığım,
İçimin derdi, saçımın akı çocuklar...
Yavrularım...Evlâtlarım,
Kınalı kuzularım,
Avucu reyhan kokulu küçük dağlarım.
Kiminiz büyüdü, heybetiyle
Nam saldı, kâh korku yedi âleme,
Hatta bana bile!...
Kiminiz kurudu, kara saban arkasında
Ufalandı eller, parçalandı yürekleriniz
Toprakla beraber...Sevgisiz...
Kiminiz, daha çiçek açmadan meyve verdiniz...
Bu ihtiyarın derdi nedir bilir misiniz?
Dört adam,
Çıkacak mı benim dört kolluyu taşıyan?...
Ve olacak mı acep öbür tarafta
Yepyeni bir kara tahtam...
Benimle zamanı gelince oynadın da hazla
Alışamadığım dört duvar arasında ne işin vardı!
Hep benden önce oradaydın ne yazın ne kışın vardı...
İlk harfler, heceler, sözcükler derken
Ve o mabede seninle gelip giderken
Tutuştu ellerimiz birleşti gözlerimiz.
Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı
Son göz göze gelişimizde...
Buruk tebessümlerinle beni ağlatmıştın
ÖĞRETMENİM,CANIM....
Fatma AYDEMİR
Öğretmenin Vedası Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Öğretmenin Vedası Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 3 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 3 yorum yazılmış.
Benzer 24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri
Öğretmenim
Mavi önlüğüm ve küçük çantamla
okulun ilk günü koşmuştum sana.
Dilim tutulmuştu o heyecanla
Göz kırpmış adın ne demiştim sana
ben Aleyna Mine Dursun Mehmet
düşmüştüm bahçede dizim kanamış
gözlerim yaş dolmuş canım çok yanmış
tüm sevgini vermiş merhemim olmuş
Ağlama yüreğim demiştim sana
ben Ali Sinan Fatma Nursel Gülbin
ben seninle öğretmenim barışı sevdim
Sendin yol gösteren sendin ışığın
sendin annem babam can arkadaşım
Dünyayı dolaşsam bulunmaz eşin
Sen oldunhem dost hem kardeş bana
Mehmet Çelik
Mehmet Çelik
Öğretmenim Sevmeyi Öğret Bize!
Merhaba öğretmenim, merhabalar ben geldim!
Annemin kucağından indim de sana geldim.
Bana sonsuz haz veren oyunları bırakıp
İlminden, irfanından yararlanmaya geldim!
*
Bayrağımı, vatanı, Atatürk’ü bilmeye
Yurdumu yüceltmenin yolunu öğrenmeye
İnsanları gönülden, taa gönülden sevmeye
Bilim kokan yuvanda insan olmaya geldim!
*
Hani size derler ya: “Yarının mimarısın
Sevgi dolu kalbinle çocuğa ruh katarsın “
İnan ki öğretmenim hoşgörü de görürsem
Zümrüd-ü Anka gibi güçlenir kanatlarım
*
Birlikte iş yaparken rehberlik te edersen
Ürettiğim işlere güzel sözler söylersen
Bir de bana okulda adımla seslenirsen
Kanatlarım açılır, uçarım öğretmenim!
*
Bize sevmeyi öğret, bizi sevginle yoğur
“Fikri hür, irfanı hür” aydınlık nesiller kur
Bilim meşalesiyle çıkalım semalara
Atatürk’ün mührünü vuralım yıldızlara
*
İnsanların gönlüne yazalım ”sevin” diye
"Sevin! Sevin!" yazalım yedi kat arşa bile
Sayfalarda kalırsa “kin” diye bir kelime
0 sayfayı silelim, yazalım “sevin! ” diye
...............*...........
30.mart.2019/cumartesi
Ali Koç Elegeçmez
Ali Koç Elegeçmez
Öğretmenim Ben
Öğretmenim ben öğretirim eğitirim
Aydınlığa yol verir karanlığı dağıtırım
Yarınları aydınlatmak benim işim gücüm
Aydınlatmak yolunda asla tükenmez gücüm
Bazen en ücra köşesinde yurdun
Bazen en gelişmişinde okulun
Ders verir, güldürür, bildirir, eğitirim
Aydınlığa yol verir karanlığı dağıtırm
Umutlar damlar aydınlık sözlerimden
Ürker, korkar karanlık, gözlerimden
Nesiller koşar medeniyete izlerimden
Ayşelerimden, Ahmetlerimden, Filizlerimden
Aydınlık bir ülke fışkırır dehlizlerimden
Duman olur tüterim fabrikaların bacalarından
Füze olur uçarım yıldızların aralarından
Çiçek olur açarım gençlerin kafalarından
Güneş olur doğarım sınıfların tahtalarından
Öğretmenim ben öğretirim eğitirim
Aydınlığa yol verir, karanlığı dağıtırım.
Cemal Yaman
Cemal Yaman
Öğretmenim
Bazen kandil gibi,
Işığını tüketen.
Bazen melek gibi,
Haklı ile haksızı
Ayırt eden.
Kızsanda nafile
O küçük kalbimde,
İlmi senden aldım.
O güzel sözlerinle.
Ezgi Koç