Mustafa Kemal'in Kağnısı Şiiri

Mustafa Kemal'in Kağnısı Şiiri | Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

Mustafa Kemal'in Kağnısı

Yediyordu Elif kağnısını,
Kara geceden geceden.
Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu,
Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar,
İnliyordu dağın ardı, yasla,
Her bir heceden heceden.

Mustafa Kemal'in kağnısı derdi, kağnısına
Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı.
Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik,
Nam salmıştı asker içinde.
Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü,
Doğrulmuştu yola önceden önceden.

Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif,
Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar,
Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı,
Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanısıra,
Gecenin ulu ağırlığına karşı,
Hafiftiler, inceden inceden.

İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında.
Elma elmaydı yanakları, üzüm üzümdü gözleri,
Kınalı ellerinden rüzgar geçerdi daim;
Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına.
Alını, yeşilini kapmıştı, geçirmişti,
Niceden, niceden.

Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu,
Nazar mı değdi göklerden, ne?
Dah etti, yok. Dahha dedi gitmez,
Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacur gucur
Nasıl dururdu Mustafa Kemal'in kağnısı
Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden.

Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,
Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni.
Geçer götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin,
Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım.
Bak hele üzerimden ses seda uzaklaşır,
Düşerim gerilere, iyceden iyceden.

Kocabaş yığıldı çamura,
Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar,
Örtüldü gözleri örtüldü hep.
Kalır mı Mustafa Kemal'in kağnısı, bacım.
Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik,
Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden.

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Teşekkürler Atatürk

Sen kurtardın bizleri
Düşmandan yabancıdan
Kötü insanlardan
TEŞEKKÜRLER ATATÜRK

Sen güldürdün milleti
Savaşarak kazanarak
Kendine inanarak
TEŞEKKÜRLER ATATÜRK

ılgın özgönül

Mustafa Kemal Atatürk

M Maziden atiye, Türkün Atası
U Ulusun aklından, çıkmaz dehası
S Seneler geçse de, gönlümüz arar
T Tarihte güneştir, sonsuza kadar…
A Asırlar içinde, yeri değişmez
F Fani dünyamızda, eşi bulunmaz
A Aklımız silinmez, fikriyle dolu…

K Kalbimiz bırakmaz, gittiği yolu
E En büyük ışığı yaktı, sönmüyor
M Memleket gülmezse, resmi gülmüyor
A Ankara, bağrında koru Atanı
L Lider bıraktı o, senle Vatanı…

A Atatürk’üm emret, şehit olayım
T Tarihin gönlünde, seni bulayım
A Amansız düşmanlar, keder verse de
T Türkiye’me lâyık, bir Türk kalayım…
Ü Ülkümüz yükselmek, geri gitmemek
R Razıyız zorluğa, gücümüz bitmez
K Kol kırılsa da Türk, başını vermez…

Erol Güngör
(13. 4. 1994 tarihinde yazılmıştır)
Tarafımdan bestelenmiştir.

Erol Güngör

Atatürk

Atatürk dedim iptida
Önümü ilikledim.

Nasıl söylerim öldüğünü
Atatürk'üm karşımda,
Yatmış uyumuş karlar üstüne
Kalpağı başında.

Nasıl söylerim öldüğünü
Çenesine uzanmış eli
Atatürk'üm çıkar Kocatepe'ye
Dalgın, düşünceli.

Nasıl söylerim öldüğünü
Elinde beyaz tebeşir
Geçmiş tahta başına
Atatürk'üm ders verir.

Nasıl söylerim öldüğünü
Başında yeni şapkası
Yola çıkmış yürümüş
Kalabalık arkasında

Nasıl söylerim öldüğünü nasıl
Bir ışık vurmuş yüzüne
Atatürk'üm bakıyor besbelli
Çekidüzen verelim üstümüze.

İlhan DEMİRASLAN

İlhan Demiraslan

Mustafa Kemal

Yurduma güneş gibi doğdun,
Işıl ışıl yeryüzüne yayıldın,
Durmak yok ileriydi emrin,
Güneşimiz Mustafa Kemal.

Sen ben yok Türkiye var dedi,
Özgür millet devlet özlemiydi,
Yurdumun eşsiz büyük lideri,
Liderimiz Mustafa Kemal.

Dağlara taşlara adın yazıldı,
Allı şanlı bayrağım dalgalandı,
Cumhuriyet, bize hatıran kaldı,
Umudumuz Mustafa Kemal.

Ne kadar övünsen de hakkın,
Çanakkale, Kurtuluş Savaşı şanın,
Hasan Hüseyine ufuklar açtın,
Sevgimiz Mustafa Kemal.

Hasan Hüseyin BAYAR

hasan BAYAR