Mevsimler Şiiri

Mevsimler Şiiri | Ömer asaf utkun

Mevsimler

İlkbaharda kırlar çiçek dolu
Ağaçlarda yaprak dolu
Sokaklarda çocuk dolu
Havada kırlangıçlar dolu

Yaz gelince
Herkes Evini
terk eder
Otellerde yer biter

Kış geldi sıraya
Sokaklarda kardan adam dolu
Evlerde sobalar dolu
Kartopun unutanların
Hali yaman

Ömer asaf utkun

Mevsimler şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Mevsimlerden Kış

Aralık, ocak, şubat,
Hava iyice soğur,
Etrafta kar ve buz var,
Geceler de uzundur...

Çok evde klima var,
Kaloriferler yanar,
Kertenkele ve yılan,
Kış uykusuna yatar...

Kalın giysilerimiz,
Dolaptan çıkartılır,
Kaymaz ayakkabılar,
Ve kaşkol kullanılır...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mevsimler

Bir yılda tam dört mevsim
Hepside ayrı resim
Gel birlikte sayalım
Takalım birer isim.

İlkbahar,yaz,sonbahar
kış gelince kar yağar
Haydi haydi evine
Her tarafta soğuk var.

Kasrtal dağda uçuşur
Bülbül dalda ötüşür.

Ovada kuzu meler.
Yazın her yer tutuşur

EKLEYEN : BEYZA ÖZSEVGİ

BEYZA ÖZSEVGİ

Son Yaprak

Ağaçta bir yaprak
Yapayalnız kalmıştı.
Sonbahar geldi diye
Kederden sararmıştı.

Bir rüzgar esti serinden
Yaprak ah çekti derinden
En nihayet o da düştü
İnleyerek kederinden.


Mustafa UZELLİ

MUSTAFA UZELLİ

Kış

Kış olunca,
Havadan top yağar.
Aslında o top değil.
Kardır biliyormusunuz.

Ne güzel minik minik.
Yağar aslında.
Yaz olunca kış erir.
Kış olunca yaz erir.

Fatmanur Ay

Fatmanur Ay