Kırşehirlilerimizden Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kırşehirlilerimizden
Kırşehirlilerimiz;
Işık gibi aydınlanan yüreklilerimiz,
Rab’bin rızası olmazsa olur mu gönül verenlerimiz?
Şemsi Yastımanlarımız vardır unutulamaz,
Erol Güngörlerimiz…
Hacı Bektaş-ı Velilerimiz…
İbrahim Bayramlarımız…
Ramazan Mirzaoğullarımız ki bunlar Kırşehirli bildiklerimiz…
Mustafa Buminler…
Uğur Mumcular, Şehit Pilot Teğmen Tahir Canatanlar…
Caca Beyler…
Usta âşıklarımızdan Âşık Paşalar…
Rab’be gönül verenlerden daha akla gelmeyenler…
Muzafferaddin Behramşahlar…
Erdal Sarızeybekler…
Hasan Kıyafetler…
Müfit Kurutluoğlularımız…
Elvan Çelebiler, adı duyulanlardan,
Tahsin Yazganlar ki manevi temel taşlarımız…
Tarihimize yön veren, Şeyh Edebalilerden;
Ermişlerimize evliyalarımıza kadar,
Velilerimiz, âlimlerimiz, hocalarımız,
Fikir ve bilim adamlarımız, siyasetçilerimiz…
İz bırakan şahsiyetlerden Neşet Ertaşlar, Muharrem Ertaşlar…
Kırşehir Mucurlu Osman Bölükbaşılarımız yakından bildiklerimiz…
Türkiye’m, şerefli milletim tüm illerimizle gurur duyuyor,
Emel Taşçıoğullarıyla…
Müfit Kırşehrilerimizle…
İlimizde doğsun doğmasın birlik ve beraberliğimizi…
Zamanımıza ulaştırabilen,
Türkmanilerimizden…
Ün veya ad peşinde koşmayan,
Rab yoluna yaşamını adayan,
Kırşehir Mucurlu şairlerimizden de… Ekleyebiliriz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kırşehirlilerimizden eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kırşehirlilerimizden Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Kırşehirlilerimizden Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer İller, İlçeler, Beldeler, Mahallelerle İlgili Şiirler
Kırşehirim Kır Şehri
Kırşehir doğumluyum, ailem Kırşehirli,
Soy, sülale, şecere, yalnızca Kırşehirli.
Ülkemde her yer, benim memleketimdir.
Hepsi de Kırşehir’dir, tüm iller Kır Şehri’mdir.
Demek istediğim şey, Kırşehir’i severim.
Dedelerimin şehri, benim doğduğum şehrim.
Doğmuşum, doğmamışım, Türkiye’nin bir yeri.
Bir yeri, her yeridir, Kırşehir’im Kır Şehri.
Milletimi severim, Kırşehir’i severim.
Dedelerimin şehri, benim doğduğum şehrim.
Ülkemde her yer gönlümde, hepsi Kır Şehridir.
Kırın Şehri değildir, hepsi de Kır Şehri’mdir.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kırşehir Mucur Ve Gözleme
Aralanmış kapıdan baktım ki yemekteler,
Kâh gözlemekteler kâh gözleme yemekteler…
Burası Kırşehir’dir, ilçe olarak Mucur,
Tandırında yapılan gözlemesi meşhurdur…
Buyur hocam, dediler gönülden davrandılar,
Gözlemenin yanında ayranı ve çayı var…
Gözleme, lezzetiyle sacda pişen bir yemek,
Domates, biber, kıyma, soğan ile pişecek…
Yağa, maydanoza, tuz, karabiber eklenir,
Sacdan alındığında ayranla, çayla yenir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yayla Sahili
Saros, Ege'de gözüm; Yayla, gözümde inci!
Sahiline dökülmüş gökyüzünün bilinci!
Simli her kum tanesi parlarken yıldız gibi
Samanyolu'na benzer Yayla'nın kum sahili.
Bronz heykel gibidir sahildeki insanlar.
Kumlarına yatarlar, kumdan evler yaparlar.
Balıkçı tekneleri kısmete ağ atarak
Martılarla birlikte suda nasip ararlar.
Evlerin bahçeleri süslüdür çiçeklerle;
Sümbül, zambak, gül, lale, papatya..menekşeyle
Dallarda ötüp duran saka ve bülbülüyle
Aşiyan diyarıdır Yayla'nın kum sahili.
'Yayla Köyü' dendi mi hemen geçme, dur biraz!
Gönlündeki tortuyu kumlarına dök biraz.
Tertemiz sularında bir kaç kulaç atarak
Her çeşit yorgunluğu sularına saç biraz!
Yayla'nın kum sahili uyuyan bir melektir!
Kumu okşayan deniz, ürkek bir kelebektir!
Şırıl şırıl ninniyle uyuduğu geceden
Aynı şırıltılarla uyanan bir bebektir!
Açar açmaz gözünü, güneş sahile akar!
Mavi deniz usulca kumun yüzünü yıkar!
Babalar çocuklarla denize olta atar.
Yayla'nın kum sahili her sabah huzur kokar.
Kimi de uykusunu mavi sularda açar
Kurbağalama, kelebek...sırt üstü suya yatar..
Yeni uyanan deniz, şaşkın gözlerle bakar!
Bir kaç martı gülerek havada pike atar
Semaya bakan sular platonik aşktadır
Kavuşmak özlemiyle sanki tutuşmaktadır..
Çok uzakta beliren minik minik dalgalar
Beyaz yunuslar gibi sahile akmaktadır...
Birbirinin üstünden kaya kaya ilerler
Yeleleri masmavi beyaz salyalı taylar!
Sahile varır varmaz kumlarda erir gider
Tayların ağzındaki bol köpüklü salyalar..
Uzaktaki tepeler sık sık renk değiştirir.
Yayla'ya nispet diye sanki süslenmektedir.
Buluttan şapka yapıp, bazan allık sürmekte
Yayla'nın sahiline her gün özenmektedir!
Uzanır iki yana sahilin bol kumları
Danişment, Erikli'de..Vakıf'tadır kolları!
Taş limana girince balıkçı kayıkları
Canınıza can katar Yayla'nın balıkları!
Dört bir yana dökülür yorgunluklar, elemler!
Tarlada mantar gibi kumsalda şemsiyeler.
Yakamozlu suların sihirli parıltısı
İnsanların gözünün bebeğinde yüzerler!
Evlerde, bahçelerde insanlar hep mutludur.
Martılar bile burda, yarından umutludur!
Güneşin tayfı vurur onun ılık suyuna
Yayla'nın Sahili'nde mavi renk en mutludur!
İnsanlar mavi bakar! Çiçekler mavi kokar!
Martılar mavi gökte, masmavi kanat açar!
Gece gündüz duyulur sahilin her yanından
Dalga sesleri gibi o mavi kahkahalar!
Kemanesi denizdir, kumları keman teli
Kemanın tellerini okşar denizin eli!
'Kasap'ı fısıldarken kumun simli telleri
Dökülür sahiline tüm Keşan türküleri!
Yayla'nın sahiline her gelen iz bırakır.
Kumsaldaki bu izler mavi suya karışır.
Alır götürür onu hışırtılı dalgalar
Bambaşka sahillere sizden selam bırakır!
Yayla'nın sahilinde deniz hep 'çarşaf gibi '
Yüzmeye doyamazsın buruşur diye teni!
Onda yüzen her insan olur onun bir ben'i!
Yayla'nın denizinde yüzmeye doyamazsın!
Çoluk çocuk, genç yaşlı, gezerler sahilinde
Ne arasan bulunur Yayla'nın rençberinde
Güneşin bakışları her an insan teninde,
Yanmaya doyamazsın Yayla'nın Sahili'nde!
O kadar sıcaktır ki sahilin simli kumu
Çıplak ayaklarınla kumlara basamazsın.
Pırıl pırıl, tertemiz gök mavisi suyuna
Gökten düşmüş sanarak bakmaya doyamazsın!
Eğer dayanamazsan güneşin kucağına
Bir meşe gölgesinde otur gönül dalıma!
Gönlünün sıcağını bırak meltemlerime
'Gönlümü Yayla yaptım ' Yayla Sahille
Ali Koç Elegeçmez
19.nisan.2019/Keşan
Ali Koç Elegeçmez
Kırşehir'in Mucurlusuyum
İstanbullu değilim, İzmirli hiç değilim,
Ne Ankaralıyım ne de diğer illerdenim...
Doya doya da olsa bu illerde yaşadım,
Sevdiğim Kırşehir'e adım da atamadım...
Çocukluğum Ankara sonra İzmir'de geçti,
İstanbul gençliğim, ufkumu genişletti...
Eskişehir, Rize dâhil yerleştim ve yaşadım,
Kayseri, Yozgat, Bitlis beşer yılımı aşırdım...
Gezdiklerimiz hariç yerleştiğim yerlerdir,
Şu an Konya'dayım on yıl geçirilmiştir...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK