Karınca Şiiri

Karınca Şiiri | Bülent ÖZCAN

Karınca

Bir buğday tanesine
Dört elle sarılıyor.
Uyuşuk tembellere
Bakıp da darılıyor.

İbret alın çocuklar
Çalışkan karıncadan.
Uyuşuk tembellerden
Var mı hiç adam olan?

Bülent ÖZCAN

Bülent ÖZCAN

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

İnatçı Keçi

Kırda bayırda koşar,
Taze otları seçer,
Çenesinde sakalı,
Uzundur ayakları.

Çimler dururken yerde,
Dallardan ne istersin?
Çıkın çıkın oradan,
Tutarım sakalından.

Dama çıktı keçiler,
Çıtır çıtır ot yerler,
Çıkılır mı çatıya?
Sana inatçı derler.

İnatçı mı inatçı,
Taştan taşa sıçradı,
Çelik çomak oynamaz,
İnadından duramaz.

Çocuk Şiirleri

Tanrı Misafiri Tavuk

Bahçeli bir evdeyim,
Bahçem geniş içinde örenler var,
Örenlerin birinde şahsım oturur,
Çünkü şahım örenler lâyık birisidir...

Ara sıra ev sahibim Dursun Efendi gelir,
Bir iki hafta bahçedeki evinde kalır,
Bağ, bahçe, tarla işlerini bitirince de,
Kayseri'ye dönmek için beldeden ayrılır...

Bahçe duvarlarım oldukça yüksektir,
Bir kedi bile duvarı aşıp içeriye gelemez,
Fakat bir gün baktım, içeride bir tavuk,
Kapıları dayadımsa da tavuk gitmek istemez...

Anladım ki tavuk sabahtan beri bahçemdeymiş,
Örenlerden birisine girdi ve saklandı,
Örenlerim hem eski, hem de karanlık,
Kovalamak istediysem de ise çıkmadı...

Bahçemde buğday artıkları var,
Yiyecek, içecek her türlü besin var,
Kedilerim misafirperver davrandığına göre,
Tanrı misafirliğine uygun bir zemin de var...

Aradan on gün kadar geçmiş,
Kimin tavuğuydu sormayı düşünemedim,
Yalnızca yemesiyle, içmesiyle ilgileniyordum,
Daha doğrusu ne yapacağımı bilemedim...

Hiçbir şeyinde gözüm yoktu,
Sadece tanrı misafiriydi veya bir emanetti,
Yine bir gün bahçe kapım dayalıyken,
Tavuk karar verdi sakin sakin bahçeyi terk etti...

Çıkar çıkmaz da yukarı doğru yürüdü,
Takip ettim, önümden yüz metre ilerledi,
İlkokulu geçti, oradan da yan sokağa daldı,
Rabiaların bahçelerine girdi...

Bahçede aynı model birkaç tavuk daha vardı,
Bahçedeki kıza dedim, bu tavuk sizin mi?
Annesini çağırdı, annesi de inceledi bizim dedi,
Dedim emanet ediyorum bahçemdeki misafirimi...

Dedim; Dursun Efendi'nin evinde kiracıyım,
Belde de kapılar demirden, cesaret edemedim,
Bir ara Eyüp'ü bize gönderiver, kapım açıktır,
Oradaki örenleri dolaşsın, yumurtaları varsa toplasın, dedim...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Fil

Koskocaman yaratık eve bahçeye sığmaz,
Etrafında arama, ülkemizde rastlanmaz...

Ne kedi ne de fare filden, bahsediyorum,
Korkmadığımdan olsa filleri seviyorum...

Filler, muhteşem hayvan cüsseli hâlleriyle,
Hortumdan burunları, kalın derileriyle...

Evvelinde çoktular zamanla tükendiler,
Dişlerinden dolayı kısmen bitirildiler...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Su Aygırlarımız Çoğalıyorlar

Yakınlardan geliyor, su aygırı sesleri,
Hem yenilmez etleri, hem içilmez sütleri...

Sokaklar su aygırı, evler onlarla dolu,
Birde doğuruyorlar, bakımları çok zorlu...

Sadık dahi olsalar, evlere sığmıyorlar,
Meralar yetişmiyor, nehirde yaşıyorlar...

Sadece lahanayla, öğün geçiştirirseler,
Ya da bir fon ayrılsa, onlarda sevinseler...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk