Hayatın Dörte Biri 18. Yaş Şiiri | ORHAN AFACAN
Hayatın Dörte Biri 18. Yaş
Hayatın dörte biri 18. yaş
48. YAŞ
18 yaş, hayatın dörtte biri.
Tehlikeli bölge yaklaşılamaz..
Arka plandadır ailenin yeri
Tozpembe dışında renk, algılanmaz.
Kaçınılamaz kuşak çatışması
En sonunda kopar, gerilen ipler.
Çizgisinden çıkar, hayat rotası
Sahte hamisidir acayip tipler...
Neler bekliyordu gücünü, neler!
Kendi suyu çıkar, taşın yerine
Nerde o cananın, o canın cevher
Ayaktır, paspastır başın yerine
18 yaş; gönül pek hırçınlaşır.
Yetmişinde belki az olgunlaşır.
Haliyle neslinin genini taşır.
İlimle, imanla öze ulaşır.
En çok bugün lazım ona aile
Kurban olmasın meçhulü faile
Fayda etmez sonra dualar bile.
Devam edecektir kabrinde çile
Orhan Afacan
Hayatın Dörte Biri 18.nci Yaş Karma Çocuk şiirleri Orhan Afacan eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Hayatın Dörte Biri 18. Yaş Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Hayatın Dörte Biri 18. Yaş Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Karma Çocuk Şiirleri
Duvara Çizdiğim İnsanlar
Hâlâ çizdiğim yerde mi dururlar
Yine duvarlarda mıdır insanlarım
Güneşlerin yıldızların yanında
Bir kısmı bütün bir kısmı yarım
Yine duvarlarda mıdır insanlarım
Çizgi vücutlu çizgi bacaklıydı
Kömürle çizdiğim insanlar duvara
Kirpikli kirpikliydi gözleri
El ele tutmuşlardı sıra sıra
Kömürle çizdiğim insanlar duvara
Hâlâ iyi şeyler mi düşünürler
Duvara kömürle çizdiğim insanlar
Kardeş kardeş mi otururlar hälâ
Hâlâ çizdiğim yerde mi dururlar
Duvara kömürle çizdiğim insanlar
İlhan DEMİRASLAN
İlhan DEMİRASLAN
İlköğretim Haftası
kutlu olsun hepimize,
ilköğretim haftası.
okumamak bir bilseniz,
ne acıdır ne acı.
okumakla öğreniriz,
iyiyi, güzeli ve doğruyu.
okumakla uygarlığın,
buluruz bir yolunu.
sedef yılmaz
Gökyüzü
Kol kanat germişsin üstümüze
Dünyanın atlas örtüsü
Evrenin pırıl pırıl aydınlığında
Yıldızları kucaklayan gökyüzü
Kim bilir ne kadar güzel yücelerden
Seyretmek insanların koşuşmasını
Avuç avuç yıldızlar takınıp
Rüzgârın dağ tepe dolaşmasını.
Ne zaman masmavisin lekesiz bulutsuz
Küçücük serçeler uçuşur durur
Çaylaktan atmacadan korkusuz
Sen kararınca işler hep altüst
Gümüş gümüş ışıklarla yüz gülen
İçimize huzur veren mavi mavi
Daima gülümse üstümüzde
Sakın kararma e mi!
Sabih ŞENDİL
Sabih ŞENDİL
Evrensel Kardeş
Tarar saçlarını
Örer anam
Bütün çocukların
Anası anam
Kucaklar babam
Şu koca dünyayı
Bütün çocukların
Babası babam
Çarpar yüreğim
Bütün göğüslerde
En uzak ülkenin
Komşusuyum ben
Haydi artık
Doğsun güneş
Batsın karanlık
Bütün çocukların
Kardeşiyim ben
Ali YÜCE
Ali YÜCE