Ey Şanlı Nebi! Şiiri

Ey Şanlı Nebi! Şiiri | Necdet Erem

Ey Şanlı Nebi!

cehalet insanı boğduğu zaman,
yetiştin zalime,vermedin aman,
adın anılıyor inan her zaman.
alemlere Rahmet sevgili nebi!

inan ki candan özledik seni,
hasretin her an yakar sinemi,
hediye bıraktın bana dinimi,
minettarım sana ey şanlı nebi!

güneşim,ayım,ışığım sensin,
sensiz bu dünyayı garip neylesin?
Allah'tan sen bize hediyesin.
gönlümün sultanı,ey şanlı nebi!

sen gideli inan bozuldu bağlar,
ümmmetin dertlidir,bağrı kan ağlar
senden umut bekler hastalar,sağlar,
ey dertlere derman ey şanlı nebi!

Necdet Erem

Necdet Erem

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Aşk-ı Kadim

Sen doğdun,
bağrına gül düştü toprakların...
Bir devrin karanlığı
varlığınla nur oldu...

Sen doğdun,
süzüldü göz yaşı yanığından
seni iki aleme müjdeleyen ananın...

Ey mahzun gönüllere güneş olan,
han olan...
Ey sevgi bağında aşk-ı kadim sevgili...
Ey kalp gözü kapalı cehaletin çağında,
Mekke'den doğan güneş,
alemin rahmet seli...

Asırlar ötesinden insanlığa cân olan,
şahadet ırmağında dalgalanan meşale...
Doğduğun güne hasret,
öksüz,
ve yetim cihan...

Ey sultanlar sultanı,
kimsesizler kimsesi...


Rahmetsin alemlere,
kainata işaret...

Gül deyince aklıma senin gül yüzün gelir,
Aşkın ile açmayan güller perişan olur...
Şefaatin imdada yetişmezse mizanda,
O gün bütün günahkar kullar perişan olur...

Kalmasın hiçbir gönül senin adından öksüz,
Kelebekler baharı adınla müjdelesin...
Kalplerde nefes nefes,
hep senin adın vursun...
Yeni doğan nur yüzlü bebeklerin kalbine
yöneldiğin kıblenin,
şanlı mührü vurulsun...

Hira'dan doğan güneş,
gül olup yağan sendin,
Cebrail'in sardığı o zarif beden sendin,
Batılın yüz tuttuğu karanlık bir kıtada
Rahman'ın alemlere çizdiği öz desendin...

Ey gönül dergahımın,
mukadder sevgilisi...

Doğsun batan o güneş yeniden dünyamıza
Dalga dalga yükselsin Semave'nin suları,
Dualar perçinlensin akan göz yaşlarımıza
Yeni baştan yıkılsın Kisra'nın sütunları..

Sen doğdun,
bağrına gül düştü toprakların...
Bir devrin karanlığı
varlığınla nur oldu...

Diri diri toprağa gömülen tomurcuklar,
filizlendi,can verdi
batıla mezar oldu...

Gül deyince aklıma senin gül yüzün gelir,
Aşkın ile açmayan güller perişan olur...
Şefaatin imdada yetişmezse mizanda,
O gün bütün günahkâr kullar perişan olur...

Hasan Hüseyin ÇAĞIRAN
Selçuklu-Konya

Hasan Hüseyin ÇAĞIRAN

Sevgili Peygamberim

Peygamberimin doğduğu gün
Dünyada bir sevinç doldu
Acıyla yanan kalpler
Birden ferahla doldu

Çocukları severdi
Kucağına alırdı
Sevgiyle yanardı
Sevgili Peygamberim

Küçük yaşta kaybetti
Anne ve babasını
Çocukken öğrendi
Hayata tutunmasını

ALLAH ALLAH dedi
Allah yolunda gitti
Kötülüğe sapmadan
Doğru bir yoldan gitti

İşte böyle günler geçti
Hep doğru bir yoldan gitti
İnsanlara ALLAH' ı tanıttı
Sevgili Peygamberim.

Cansu Aşık

Cansu Aşık

Peygamberim

Allah kerim derim
Alemlerin peygamberi
Ümmetler ümmeti
Hz Muhammedim

Kulların en hayılısı
Peygamberlerin en vefalısı
Elçiler elçisi
Hz Muhammedim

Allah'ın elçisi
Kulu yolcusu
Peygamberlerin sonuncusu
Hz Muhammedim

Ava

Ava

Muhammed'i Çok Özledim

Muhammed'i çok özledim
Ciğerlerim pare, pare
Şol canımdan çok istedim
Yollar, götür beni yâre

Günüm gecem selâvattır
Ne huzurdur, ne rahattır
İstediğim şefâattır.
Yâr Muhammed, cana çare.

Irmak olsam, yâre aksam
Ravzasına, nasıl baksam
Şol gönlümü, bile yaksam
Kapanmıyor, canda yare.

Ümmetinim, şerefim çok
Gelmelere dermanım yok
Bir hasret ki, saplandı ok
Sırat üzre, düştüm nare.

Derdim elbet, Kabe ve Hac
Muhammed'e aşkım ilaç
Hasretinden düştüm bîlaç
Çöllerdeyim, hem avare.

Hak aşkına ömür versem
Muhammed'i bir kez görsem
Eşiğinde bile ölsem,
Yalvar, yakar, ben bîçare.

Aşk var ise, Sen sebebi
Habibullah, en son nebi
Selindeyim, coştu debi
Şefâat kıl, sitemkâre.

Bayram LEVENTOĞLU

Bayram LEVENTOĞLU