Doğa Şiiri | Seher ÖZEN
Doğa
Yeryüzünden gökyüzüne kadar uzanan
Yeşil ağaçlardır doğa
Çimenler çiçekler
Ve bütün yeşiller
İnsan bunun kıymetini bilmiyor
Koparıyor canını yakıyor
Oysa sahip çıksak
Doğamıza ve yeşilliklere
Ne güzel olur değil mi?
Bu dünya
Yeşil yeşil
İnsan kıymet bilmiyor
Doğa şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Doğa Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Doğa Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Doğa İle ilgili Şiirler
Doğam
Burası orman
Yem yeşil ağaçlar var
Mis gibi kokar
Burası orman
Güller,menekşeler
Daha nice çiçekler
Ormanı süslerler
Renk verirle
BURASI ORMAN
ÇAĞLA NUR GESOĞLU
Doğaya
Doğaya bakarsam aşık olurum
Doğayı seversem maşuk olurum
Doğayı korursam ışık olurum
Aşık maşuk ışık doğa değil mi
Doğaya kulak as biraz sevgi ver
Aşkın çilesini çektiğimiz yer
Nefes aldığımız verdiğimiz yer
Bizim için nefes doğa değil mi
Doğaya zulmeden kendine eder
Yaşam kaynağını dibinden budar
Kendisi yok olup ortadan gider
Her zaman kalıcı doğa değil mi
Doğa verir sana ekmek aşını
Üstünde görürsün her bir işini
Zulmeden belaya sokar başını
Doğayla barışan güler değil mi
Doğa da kurala uyan kazanır
Çok mutlu yaşayıp ömrü uzanır
Herkes kendisini çok güçlü sanır
Doğa hepimizden güçlü değil mi
Yeri göğü insan kirletmiş neden
Ozon tabakası delinmiş birden
Buna sebep olmuş uzaya giden
Dünya da sıcaklık artar değil mi
Kuzey de sıcaktan buzul eridi
Eskiden doğal bir düzen varidi
Ozon tabakası delinmiş miydi
Fazla ışın kanser yapar değil mi
Herkes ne yaparsa kendine yapar
İnsanlar yolundan ne çabuk sapar
Şu kara toprak da çok insan yatar
Doğa çok güçlüdür doğru değil mi
Erol Duran
Nilay KEMEÇ
Doğa Ve Özgürlük
Bir insan nasıl yaşıyorsa özgür,
Ağaçlarında hakkı var yaşamaya hür.
Nefes almak istiyorsan bir ömür,
Kesme,kirletme ormanları kalsın gür.
Temiz nefes,temiz denizle başlar.
Atma çöplerini denize,
Çöp tenekelerinin yerine,
unutma!Bir ben deme , hayat seninle akmaya başlar...
Mülkiye KUCUR
Mülkiye KUCUR
Vefasız
Şırıl şırıl
Sular verdim,
Kestin önümü.
Özgürlüğümü aldın.
Susuz kaldın,
Allah'a yalvardın.
Vefasızsın insanoğlu
Vefasız.
Derya gibi
Çiçekler derdim.
Kopardın.
Kokladın.
Aşkını ilan ettin
Sevgiline.
Başına taç yaptın.
Yapraklarımı yoldun,
Fala baktın,
Canımı yaktın.
Vefasızsın insanoğlu,
Vefasız.
Bu güzelliğe,
İnsanlığına,
Son kez bak
Göremezsin
Bir daha.
Turgay Kaplan