Çanakkale Şiiri

Çanakkale Şiiri | Duygu AKDUMAN

Çanakkale

Savaştan sonra otuzbin şehit
Askerlerimizin hepsi yiğit
Düşmanlar bize daima tehdit
Çanakkale, Çanakkale

1915 ders aldı tüm cihan
Atatürktü seni düşmanlardan kurtaran
Sehit Onbaşı mermiyi omuzlayan
Düşman gemisini vuran

Kırmızı olmuş er meydanı
Şerefle akıyordu şehidimin kanı
Çanakkale haykırdı bu anı
"Beni alacak ordu daha doğmadı


Artık herkes anladı
Türklerin vatanına bağlılığını
Çanakkale'nin de kimseye kalmayacağını
Çanakkale bizimdir

Duygu AKDUMAN

Çanakkale Duygu Çanakkale zaferi şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Vatan İçin

Vatan için ölüme gittiler,
Canlarını feda ettiler.
''Herşey VATAN İÇİN''dediler,
Savaşmak istediler...

Savaş başladı,
İnsanlar sustu,
Tüfekler,toplar konuştu,
Kurşunlar havada uçuştu...

Düşman direndi,
Askerlerimiz pes etmedi,
''Herşey VATAN İÇİN'' dediler,
Düşmanı ezerek geçtiler...

CEM ALİ ŞENKAL

Çanakkale Geçilemez

Bilmeyen varsa bir daha
Yazdım, çiziyorum aha
Küheylan kalkınca şaha
__Türk'e kefen biçilemez
__Çanakkale geçilemez

Seyit Onbaşı kalkarsa
Şöyle etrafa bakarsa
Topu namluya tıkarsa
__Türk'e kefen biçilemez
__Çanakkale geçilemez

Tek bildiğimizdi hasret
Mayın gemimizdi Nusret
Görsünler... Neymiş cesaret
__Türk'e kefen biçilemez
__Çanakkale geçilemez

Sen korkma! Allaha yalvar
Ölmedi Yahya Çavuşlar
Elli yedinci alay var
__Türk'e kefen biçilemez
__Çanakkale geçilemez

Mehmetler dökmüş kanını
Akif yazmış destanını
Resmetmiş her bir ânını
__Türk'e kefen biçilemez
__Çanakkale geçilemez

Dört bir yandan üşüşmüşler
Parça parça bölüşmüşler
Türk'ün peşine düşmüşler
__Türk'e kefen biçilemez
__Çanakkale geçilemez

Anafartalar neresi
Avusturalya neresi
Gelmiş çakalı, faresi...
__Türk'e kefen biçilemez
__Çanakkale geçilemez

Kilitbahir, Alçıtepe
Conkbayırı, Kabatepe
Şehit dolu Kireçtepe
__Türk'e kefen biçilemez
__Çanakkale geçilemez

Mustafa Kemal siperde
Ölmemizi emrederde
Kalır mı kanımız yerde
__Türk'e kefen biçilemez
__Çanakkale geçilemez

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Sanma Çanakkale Geçilir

Aziz şehitlerimize
ruhunuz şad olsun


Dayandı yurduma düşman Çanakkale'den bir heves
Yetişti nefes nefese dört bir yandan genç yaşlı herkes
Oldu birden düşmana Çanakkale ateşten bir kafes
Alınamaz bu vatan çıkmadan üstündeki son nefes

Tarihimde yok boyun eğmek paha biçemem hürriyete
Kazırım kahramanlıklarımı birer birer düşmanın belleğine
Yaşayamam göğsümde düşman nefesi ensemde gölgesiyle
Gömerim onu tarihin derinliklerine bütün kötülükleriyle

Unutma bu vatanın şanlı bir tarihi var
Sanma cephedekilerin kötü bir talihi var
Bu vatan evladının imanı var merhameti var sabrı var
Lâkin sanma satılacak bir karış toprağı var

Nice talebeler bırakıp gitti kâğıdı kalemi
Tüfek bile nasıl tutulur bilmezdi elleri
Ay ışığında yaptılar ilk ve son talimlerini
Yeter ki değmesin gözlerine namerdin gözleri

Mermiler ıslık çalar durmadan baş üstünde
Düşmanın niyeti koymamak taşı taş üstünde
Nerden bilsin bu vatanda namus bayrak taşınır baş üstünde
Öğrendi Çanakkale'de kalmayınca başı gövdesinin üstünde

Düştü neferleri Allah Allah derken bir bir üzerine
Vatan toprağı bu ana gibi kucaklayıp çekti sineye
Hele bir dokun anlatsın sana neler olup bitti üzerinde
Değerine değerler kattı vatan toprağı Çanakkale'de

Nusrat dizdi mayınları ustaca boğaza ardı ardına
Bu ne iman bu ne yürek bu ne şevk Allah aşkına
Gözü dönmüş düşman döndü birer birer şaşkına
Şükürler olsun basamadı yurdumun saf toprağına

Gördükçe önünde şehadet şerbetini içen yüzlercesini
Duramaz yiğidim mevzisinde der sıra bana da gelmeli
Bundan başka yüce bir mertebe yok sonsuz şükretmeli
Dahası candan öte vatanıma hiç kimse göz dikmemeli

Düşman yaptı bir cahillik ödettik acı bedelini
Sahiplenmeye çalıştığı toprak örttü sahipsiz bedenini
Bayrağıma kan oldu atalarımın cana can katan azmi
İlelebet dalgalanacak bayrağımda verdiği son nefesi

Düşüp kalır sanma şehit kanını olduğu yerde
Süzülür düşer düşmez pak topraktan kavuşur cennete
Açar bütün kapılarını cennet buyur eder nazikçe
Burası senin ebedi yerin der ak ırmaklar gibi gönlünce

Özgürlük tohumudur bu toprağa verilen her şehit
Şehit ki bağrında kan yüzünde cennetten bir sevinç melekler şahit
Hâlâ gıpta eder dünya bu ne azim bu ne güç ey koca Seyit
Sakın üzülme sen yüreğimizdesin olmasan da bu uğurda şehit

Kıskanıyorum ceddim seni tam bir asırdan beri
Gün bugündür artık alın yüz yıl geriye götürün beni
Bırakın ben de göstereyim içimdeki tarifsiz irademi
Bırakın ben de siper edeyim bu topraktan dirilmiş bedenimi

Sanma her şey Çanakkale'de bitti ey ulu şehidim
Sen benim atam sen benim ışığım sen benim her şeyim
Eğer ki lâyık olamazsam akıttığın bir damla kana
Yaşamak haram olsun bana bu topraklarda kana kana

Aziz atam topla tüfekle değil aşkla parçalandı bedenin
Bütünleşti vatan toprağıyla yaşayacak sonsuza değin
Dolaşırken özgür ruhun durmadan sonsuzluk içinde
Nöbet tutar ölümsüz bedenin yekpare Çanakkale'de

Bir asır değil bin asır geçse de sönmez yürekler hep kor
Kimin böyle kahramanca yazılmış bir destanı var git sor
Cümle âlem görsün işte dizilmiş tarihi anıtlar boy boy
Selamlamadan geçme bak sıralanmış kahramanlar soy soy

Hayranlıkla bakar dünya yurdumun her karışına
Dayanamaz dikiliriz kem gözle bakanın karşısına
Göz koymadık kimsenin namusuna bayrağına toprağına
Her zaman yetiştik yetişeceğiz zorda kalanların imdadına

Hep barış isteriz barıştan yanadır bütün çabamız
Dostluğa kardeşliğe sevgiye açılır her kapımız
Ne namert ne hain ne de zalimdir adımız
Özgürlük ve bağımsızlık karakterimizdir taşırılmamalı sabrımız
Yüz yıl önce verdi Çanakkale'de en güzel cevabı yüce atalarımız
Ebediyen var olacak ebediyen hür kalacak bu cennet vatanımız

Ertuğrul TİRYAKİ

Ertuğrul TİRYAKİ

Çanakkalem

Çanakkalem,çanakkalem.
Topraklarında ölen şehitler,
Çanakkale için savaşıyorlar orda.
Öleceklerini bile bile gidiyorlar o savaşa,
Askerlerin elinde kuran-i kerimleri okuyorlar ağlaya ağlaya.
Kanlar sanki nehirmiş gibi akıyor,
Bir kenarda analar babalar Mehmetleri Alileri için dualar okuyorlar.
Büyük küçük demeden savaşıyorlar orada.

Esmanur Başboğa