Bulut Kardeş Şiiri

Bulut Kardeş Şiiri | Muallim Ayhan Bingöl

Bulut Kardeş

Bu yaz geçti yine kurak
Bulut kardeş yağmur bırak
Toprak gülmez olmuş çorak
Bulut kardeş yağmur bırak

Dereleri şarıldamaz
Çeşmeleri şırıldamaz
Irmakları gürüldemez
Bulut kardeş yağmur bırak

Sesler kesik derelerde
Çayır çimen nerelerde
Neşe kaldı gerilerde
Bulut kardeş yağmur bırak

Çiçeklerin dalı bükük
Dağlar kokmaz oldu kekik
Kurdun kuşun boynu çökük
Bulut kardeş yağmur bırak

Sudur bizi canlı tutan
Yağmur cana canlar katan
Damla damla yağmur atan
Bulut kardeş yağmur bırak

Muallim Ayhan Bingöl

Muallim Ayhan Bingöl

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Gök Bulut

Çiçek böcek kaldı zorda
İnce ince çök be bulut
Bırakma bizi darda
İnci inci dök be umut

Mor salkımlı kara umut
Bitki bekler senden ümit
Gözü sende yağmur damıt
Damla damla ak be bulut

Suya hasret börtü böcek
Kurudu bak çimen çiçek
Göğe dikti gözü göcek
Sicim gibi dök be bulut

Su doldursam damacana
Rüzgâr ersin amacına
Dağın bağın yamacına
Delin gökten ak be bulut

Kurbağalar etsin vırak
Çiçeklere selam durak
Toprak yandı dere kurak
Ağla ağla gökte bulut

Ayhan Bingöl

Ayhan Bingöl

Gün Dönümü

Sabah horoz sesiyle uyandım
Aradan biraz geçti zaman
Dışarıya çıktım baktım ufka
Çıkıyordu güneş yavaş yavaş

Gözlerim kamaşıncaya kadar seyrettim
Ve bir zaman sonra girdim içeriye
Aldım elime kağıt kalem
Çizdim güneşin doğuşunu uzunca bir zaman

Güneş yükseldikçe yükseliyordu bayrak gibi
Bir şeyler anlatıyordu anlayana sımsıcak
Aldım elime kağıt kalem
Buraya kadar olan mısraları yazdım

Güneş yükseldi yükseldi tam tepe noktamıza erişti
Koydum kafamı beyaz örtülü yastığa
Uyandım ki vakit ikindi olmuş biraz üşümüş gibiyim
Çıktım dışarıya bahçeye ısındım yaz güneşiyle

Bulunduğum yer şehrin yüksekçe mevkisinde
Yüz metre aşağıdaki boş arazide futbol oynayan çocuklar
Uzun uzun seyrettim güneşin sıcaklığında
Düşündüm çocukluk yıllarımı hey gidi günler hey

Güneş yavaş yavaş batı istikametinde inişte
Dağın yükseltisi gölge ediyordu şehrin yarısını
Ovayıda yavaş yavaş görüyor gibiyim alaca
Girdim içeriye alelacele hemen

Aldım içeride kağıt ile kalemi elime
Düşündüm uyandıktan sonra yaptıklarımı
İki yastık koydum başımın altına
Yazdım buraya kadar olan mısraları

Tekrar çıktım dışarıya bu defa yönüm batıya
Güneş batma noktasında yakaladım gitmeden
Gözden kayboluncaya kadar seyrettim doya doya
Kaldım dışarıda karanlık oluncaya kadar zaman

Girdim içeriye yaktım gece lambasını
Düşündüm yaşadığım otuzyediye varan yıllarımı
Bir günde dahi hissediyor insan yaşadığı bir yılı
Bir ömrü bile hissediyor bir günde insanoğlu

Düşündüm bir gün yaşayan canlıları
Birkaç gün yaşayan böceklerde var
Canlıların tadıyor hepsi ortak hayatı
Kimisi uzun tadıyor kimisi ise kısa

Kapattım bir zaman gece lambasını
Açtım lambanın en fazla aydınlatanını
Aldım kağıt ile kalemimi elime
Nihayete erdirdim şiirimin mısralarını

Fatih Mehmet Karaca

Fatih Mehmet KARACA

Rüzgar

Şimdi bir rüzgar geçti buradan,
Koştum ama yetişemedim,
Nerelerde gezmiş tozmuş,
Öğrenemedim.

Besbelli, denizden çıkıp,
Kıyılar boyunca gitmiştir.
Tuz kokusu, katran kokusu, ter kokusu.
Yüregini allak bullak etmiştir.

Sonra başlamış tırmanmaya dağlara doğru,
Bulutları koyun gibi gütmüştür.
Okşayıp otları yaylalarda,
Büyütmüstür.

Köylerede uğradıysa eğer,
Islak, karanlık odalarda beşik sallamıstır,
Güneş altında çalışanlara,
İmdat eylemiştir.

Kentlerede uğramışki yanımdan geçti,
Haşhaş cicegine benzer kızlar görmüştür,
Bir gülüş,bir tel saç,allık,pudra,
Alıp gitmiştir.

Şimdi bir rüzgar geçti buradan,
Koştum ama yetişemedim,
Nerelerde gezmiş tozmuş,
Öğrenemedim.

Selenay KANSU (t. İmam Hatip Ortaokulu Öğrencisi )

Güzel Doğa

Güzel doğada
Ağaçlar olmalı
Börtü böcek olamalı
Bunlar olmasa yaşam olmazdı.

Güzel doğada
Çöp olmamalı
Atık olmamalı
Bunlar olursa yaşam olmazdı.

Güzel doğada
Yapay alan olmamalı
Yapay çevre olmamalı
Bunlar olursa yaşam olmazdı.

SEVGİ ASEL PEKTAŞ