Mustafa Çok güzel 2019-02-06
Ben Seni Hiç Görmeden Sevdim Şiiri | Zeynep UZUN
Ben Seni Hiç Görmeden Sevdim
Ben seni hiç görmeden sevdim
Sesini hiç duymadan hissettim
Yokluğun belki de ilk hüznümdü
Atam sana kavuşmadan özledim.
Varlığın dağ taş deniz ülkemde
Seninle yürürüz geleceğe
Çoktan göklere yükselsen de
Senin yerin kalbimizde.
Unutulmaz bir destansın dillerde
Sönmeyen ışıksın sen ülkemde
Çoktan göklere yükselsen de
Senin yerin kalbimizde...
Ben Seni Hiç Görmeden Sevdim Zeynep UZUN Atatürk şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Ben Seni Hiç Görmeden Sevdim Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Ben Seni Hiç Görmeden Sevdim Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Önceki Yorumları Göster
İçerikle ilgili 114 yorum yazılmış.
Benzer Atatürk Şiirleri
Resim
Her gün
Enginlerden engin
Yücelerden yüce
Bir duygu sarar bizi
Bu sınıfa girince.
Yanda, bir uçtan bir uca.
Mavi deniz
Odanın içinde güneşleri bulunca.
Isınırız.
Enginlerin engini deniz olsa
Deniz ufak!
Yücelerin yücesi güneş olsa
Güneş küçük!
İlk günü gördük, nerden geldi:
Duvardaydı
Denizleri, güneşleri
Küçülten büyüklük.
Kürsünün üstünde bir resim:
Gözleri denizlerden mavi
Bakışları güneşlerden sıcak.
Dört mevsim.
Kürsünün üstünde:
Atatürk'üm, arkasında al bayrak
Kolları kavuşturmuş göğsünde.
Bu resimle başlar bizim günümüz
Karşımızda Atatürk'ü gördükçe
Kıvançla dolar, taşar gönlümüz.
Öğretmenimizin kürsüde
Verdiği dersi
Dinler bizimle birlikte
Atatürk'ün resmi.
Çalışkanız, çünkü
Çalışınca
Bakarız, Atatürk güldü.
Bir yanlışlık yapsak
Bulutlanır gözleri
Anlarız Atatürk üzüldü.
Gelsek kürsünün dibine
Görür bizi
Eğilince.
Kalksak, gitsek gerilere
Otursak arkalarda;
Başımızı kaldırmadan duyarız:
Atatürk orada.
Öteki odalarda
Başka başka resimleri Ata'mın.
Atatürk'üm artık ömrüm oldukça
Bu resminle karşımdasın!
Yok hiç birinde
Bundaki tılsım
Değişen çizgilere
Canlı gibi bu resim.
Öyle canlı ki sanırım
Bende bir gün okulu bitirince
Uzanan ellerinle
Okşanacak sırtım.
Öyle canlı ki, sanırım
Karanlık bile olsa
Aydınlanır yollarım.
Tıpkı sınıftaki gibi
Yapacağım bir işte
Bu resmindir rehberim:
Kötülüğe uzanırsam
Çat kaşlarını
Tutulsun ellerim
Tıpkı sınıftaki gibi
Bütün ömrüm boyunca
Yaptığım her işte
İyi, doğru oldumsa
Sevincini belli et.
Gülümse!
Yaprak yaprak dökülürken önümde
Her yıl dört mevsim;
Sınıflar içinde yalnız bu sınıf
Resimler içinde yalnız bu resim!
Behçet Necatigil
Behçet NECATİGİL
Atam Sen Olmasaydın
Atam sen olmasaydın
Türkiye yok olurdu
Sen bizi düşmanlardan kurtardın
Mutluyuz her an
Atam sen olmasaydın
Atam sen olmasaydın
Hayatta kalamazdık
Bu güne kadar gelemezdik
Atam sen olmasaydın
Emine Nur GÜLTEN
Atatürk Büyük Lider...
Atatürk ömür boyu başı dimdik yaşamış,
Vatan için yürümüş geçmiş mal ve canından.
Kudretini alarak, Türk'ün asil kanından,
Kendisini yurduna, milletine adamış.
İlim mürşidi oldu, yol gösterdi millete,
Baş kaldırdı, savaştı, katlanmadı zillete.
Geçti tüm varlığından, geçmedi vatanından,
Yürüdü koşar adım, önder oldu devlete.
Bir lider, bir önder ki, kırılmaz cesareti,
Kabul eder ölümü, düşünmez esareti.
Çok gazi şehit oldu, ayrılmadı yanından,
Tüm dünyaya nam saldı, savaşta mahareti.
Savaştı kahramanca, ümitle istikbalden,
Asla bir eser yoktu korkudan, izmihlalden.
Korkmadı, sakınmadı, yılmadı düşmanından.
Kurtardı gazilerle, devleti hasta halden,
Ömrü son buldu ama, görevi son bulmadı,
Çok liderler geldi de yerini doldurmadı.
Kırdı çelik çemberi geçmedi insanından.
Kendi erken soldu da, milleti soldurmadı,
On Kasım talihsiz gün gelmez olaydı keşke,
Bir hüzünlü yas günü oldu artık her Türk'e.
Bir Perşembe sabahı ayrıldı dünyamızdan.
Onun ile yüceldi, onsuz sarsıldı ülke.
Bu dünya geçicidir, her gelen bir gün gider,
Her fani ölümlüdür geriye kalır eser.
En verimli çağında ayrıldı aramızdan.
Bu muhteşem ülkede, böyle müthiş bir lider,
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN
Atatürk' Ün Ankara'ya Gelişi
Atatürk' ün Ankara'ya Gelişi
27. 12. 1335
Samsun'dan başlayan bir yolculuğun
Sonunda "günlerden cumartesiydi"
Ankara'ya gelen aziz konuğun
Varlığı yarının bir müjdesiydi.
O gün 27 Birincikanun
Yürüyüşün büyük merhalesiydi.
Gelen iman dolu, haklı ve olgun
Kalbleri dolduran onun sesiydi.
Bu şehir ondaki sırra ererek
Bütün sevgisiyle gönül vererek
Bağrına basmağa can atıyordu.
Ve onun aydınlık var, gecesinde
Gözleri parlıyor, düşüncesinde
Yepyeni bir cihan yaratıyordu.
Hamit Macit Selekler (İyilik, İstanbul,1956)
Paylaşım:
Prof. Dr. Kaynak Selekler
kaysel@superonline.com
Hamit Macit Selekler