Atatürk'e Sesleniş Şiiri | M. Nihat MALKOÇ
Atatürk'e Sesleniş
"Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek demek değildir.
Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız, bu kafidir"(Atatürk)
Zamanı ve mekanı aşıyorsun Atatürk!...
Milletimin gönlünde yaşıyorsun Atatürk!...
Gök kubbenin altına sığmıyor o gür sesin
Bendini çiğneyip de taşıyorsun Atatürk!...
Samsun'dan yola çıkıp alperenler misali
Savaş meydanlarında pişiyorsun Atatürk!...
Emsalsiz zaferlerle sevindirip dostları
Düşmanın yarasını kaşıyorsun Atatürk!...
Özgürlük deryasında yol aldıkça sonsuza
Dertleri, kederleri boşuyorsun Atatürk!...
Damlıyorsun geceme ay ışığı misali
Mavi rüyalarıma düşüyorsun Atatürk!...
Dalgalanıp durdukça özgürlük burçlarında
Coşkun ırmaklar gibi coşuyorsun Atatürk!...
Onurlu bir millete yol başçılık edip de
Aydınlık yarınlara koşuyorsun Atatürk!...
Eriyor paslı zincir mavi bakışlarında
Ayın on dördü gibi ışıyorsun Atatürk!...
Toprağı yorgan edip sonsuzluk uykusunda
Hasretinle yaramı deşiyorsun Atatürk!...
M.Nihat MALKOÇ
Atatürk'e Sesleniş M. Nihat MALKOÇ Atatürk Şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri
Atatürk'e Sesleniş Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Atatürk'e Sesleniş Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Atatürk Şiirleri
O Bir Işıktır
O bir ışıktır,
Sönmedi,
Sönmeyecek.
Türk gençliği
İzinden,
Dönmeyecek.
Kimse kesemez,
İçimizdeki
Büyük hızı...
Bizler yaşadıkça
Yaşatacağız,
Ata'mızı.
Öğrenci Behlü ZEREN
Behlü ZEREN
Atatürk Neler Yaptı O Neler Yapmadı ki
Soruyorlar bizlere sanki bilmiyormuş gibi
Atatürk neler yaptı, o neler yapmadı ki
Yurdumuzdan düşmanları kovdu
En iyi yönetim olan Cumhuriyeti kurdu
Çarşaf,peçe,fes yerine güzel giysiler giyiyoruz
Güzel okulumuzda gül gibi okuyoruz
Yollar,fabrikalar,hastaneler,köprüler
Daha neler yaptı, o çalışkan bir insandı
Çocuk bayramını bize armağan etti
Bu yurdu mutluluğu bize hediye etti
Saymakla biter mi hiç Atamın hizmetleri
Bilmeyenler öğrensin, o neler yapmadı ki
İlayda Petek
İlayda Petek
Mustafa Kemal'in Atı
Daha da parlamıştı güzelleşmişti al at
Mustafa Kemal'in bindiği günden beri.
Sanki bilinmez bir rüzgârla dolmuştu
Göğe göğe kalkıyordu alevden başıyla
Uçar ayaklariyle oyuyordu yeri.
Kimseyi bindirmiyordu üstüne artık
Bindirmez ya, Mustafa Kemal'in atı o.
Bunca at arasında neden onu seçmişti,
Nasıl tutmuştu ak elini alnında
Artık dağın taşın saltanatı o
Çok zorladı suvari alayının yiğit binicileri
Al ata binebilmek imkânsız.
Öyle damarlanıyordu ki derisi bir sızı duyuyorlardı.
Öyle çılgınlaşıyordu ki köpük köpük
Nerdeyse düşecekti nârin allığıyla cansız.
Alay kumandanı aldı işi demir avucuna
Bir alay bir ata vuramaz mı gem?
Kendi denedi yanık bilgisiyle yılların,
Sustu karşıdan dehşetle, kaygıyla, hayranlıkla bütün suvariler
Al at, al at, deli ve muhteşem.
Aylar geçti aradan
Binicisiz al at başı boş dolaşıyordu.
Arpanın yulafın samanın vakti kurudu kara toprakta,
Alaya öyle nekes günler geldi ki
Kısmette bir avuç ot bile bulmak zordu.
Atların yemleri gayri kısık mı kısık
Azbuz ağaç kabuğu, keçi boynuzu, küsbe.
Söyleniyordu öbür atlar aralarında al at için
"Bizimle torba takan bu, ne işe yarar,
Bu, at değil süs be."
Suvariler düşündü ki kısıma küçücük bir çare var.
Nasıl olsa faydasız,
Parmakları acılı, gözleri bulanık,
Bir sabah tımarında al atı saldılar.
Hemen çekildi al at bozkıra
Ancak bir kuşun atımı, ne çok ne az.
Alay nereye gitse o da peşinde gidiyordu ufuktan,
Kötülüyordu, bakımsız gün gün garip,
Felek kimsede parıltısını bırakmaz.
Öyle incelmişti ki boşlukta
Yaşıyan sanki rüzgârlarıydı.
Eski sevdalar kadar uzak,
Bir yaprak düşmüştü içinden,
Sarıydı.
Al at çağırmalarını duymazlığa getiriyordu,
Pişman olmuştu suvariler ta baştan ama.
Yalnız ilişiğini kesmemişti hiç
Dağdaki boz kayadan kızaran gök üstünde hareketsiz duruyordu
Her akşam istiklâl Marşı'yla yapılırken yoklama.
.......................................
Bir gün girdi alay en çetin savaşına
Kılıçtan arta kaldı toprak.
Yaya cengi can komadı alanda
Açıldı göğe doğru
Gönülle al kan, göğüsler ak.
Sürdü döğüş akşamaca
Şanlı alay çekilmek emrini aldı.
Ağırdı sillesi kaderin
At kopmuş, kılıç kopmuş, göğde kopmuş
Suvari alayı koca bir masaldı.
İşte ansızın hücum dört nalında al at
Gelirdi alayın önüne düşman tarafından, geri giderdi.
Şaşırdı herkes,
Herkes düşündü söylediğini ecelin:
Al at acap en derdi?
Sezdi alay kumandanı durumu hemen
At bin diye haykırdı yönlere
Yel oldu ölümlerden öte cümlesi,
Vardılar bir solukta yamaçlardan
Düşmanın ardçı koyup kaçtığı yere.
Düştüler peşine yurda el atmışların,
Buğday büyüyüşiyle rahat,
Su çağlayışıyla çabuk,
Yıldız akışıyla şahlanmış
En önde bir sancak misali al at.
Alay uzandı gerisine doğru büyük düşman birliklerinin
Saldırırken cephelerden ordu.
Kılıç aydınlığı doldurmuştu bayırı düzü gökçe,
Parlarken kuvvet üstünde hak
Can ecelden görünmüyordu.
.................................
Zaferden sonra çok aradı alay Mustafa Kemal'in al atını
Al at sır olmuştu yaşamakta.
Kimi uçmuş dedi ardına göğün,
Kimi yatır olmuş dedi vatanın yüce uykusu kadar
Ama bir parıltı vardı uzakta
Ki parlar bağzı günler akşam yoklamasında
Bir yele, bir köpük, bir dört nal hızıyla batı.
Nakşolur mavilik üstüne efsaneden
Bin kırmızıyla, bin rüzgârla, bin şahadetle
Mustafa Kemal'in al atı
Behçet Kemal ÇAĞLAR
Behçet Kemal ÇAĞLAR
Teşekkür Ederim
DAHA BEN DOĞMADAN KURULMUŞ
CUMHURİYETİ İMİZ
CUMHUİYET İ ÖYLE BİRİ KURMUŞKİ
SARI SAÇLI,MAVİ GÖZLÜ
CANIM ATAM AH SENİ GÖRSEYDİM
TEŞŞEKKÜR ETSEYDİM
NERDESİN GÜZEL ATAM...
SANA TEŞEKKÜR EDERİM
CUMHURİYETİ KURDUĞUN İÇİN
BENİM CANIM ATAM....
M.N.BÖREKÇİ