Atatürk Ölmedi Şiiri

Atatürk Ölmedi Şiiri | hilal yartaş

Atatürk Ölmedi

Atatürk ölmedi
yüreğimde yaşıyor
ve oradan bana
her gün sesleniyor

o bir kahramandı
bize ana baba oldu
bu güzel vatanımızdan da
düşmanları kovdu

o toprakta olsa da
hep bizle birlikte
bizde onu üzmemek için
çalışacağız elbette

hilal yartaş

Atatürk Ölmedi şiiri Atatürk haftası şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

10 Kasım

SESLERİN DUYULUYOR KULAĞIMDA
ATAM İZİNDEYİZ
SENİN HUZURUNA ÇIKTIM
SENİ UNUTMADIM

10 KASIM
KEŞKE OLMASAYDI O 10 KASIM
SENİ SEVİYORUM ATAM
GÖNLÜM SENİNLE OLSUN

DENİZ MELİSA TOPCU

Ağlayalım Atatürk'e

Ağlayalım Atatürk'e
Bütün dünya kan ağladı
Süleyman olmuştu mülke
Geldi ecel, can ağladı

Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Atatürk'e erdi zeval
Memur mebusan ağladı

Atatürk'ün eserleri
Söyleyecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı

Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türke terketti
Döndü çarh devran ağladı

Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnön'İsmet
Gözlerimiz kan ağladı

Tren hattı tayyareler
Tükler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı

Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tümen ağladı

Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı

Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, düşman ağladı

Aşık Veysel

Aşık Veysel SATIROĞLU

10 Kasım Atatürk

Atamdan bir hediye,
Vatanımız,yurdumuz.
Ölmemiş on kasım sabahı,
Yine bizimle beraber her yerde.

Atatürk ölmedi yüreğimizde yaşıyor,
Uygarlık savaşında bayrağı o taşıyor.
Saat dokuzu beş geçe,
Atam ın gözleri kapalı.

Bütün millet ağladı,
Ben atama doymadım,
Doysun kara topraklar,
Atamdan bir hediye cumhuriyet

ALİ GÖÇMEN

Ân

Bir uğultu.. hafakan..
Yüreklerde dondu kan..
Yurda başkentten akan
Haberler olsa yalan...

Gün Perşembe, Kasım on.
İşte geldi acı son
Her faniye mutlak yön
Asla dön; çıktı ferman!

Vakitte öyle bir ân;
Sanki durmuştu zaman.
Sükûta vardı cihân..
Bak; takıldı yelkovan!

Yıl otuz sekiz, Kasım..
Millet oldu tek kısım.
Hasımlar bile hısım
Oldu da, koştu yayan!

Kulağımda çınlayan
Bin bir ses var, âşiyân...
Malazgirt ve Çaldıran
Zaferler fısıldayan...

Yıkılanın yerinde
Kuruldu devletim de
Devlet kürsülerinde
Söz hakkım oldu âyan!

Ey tahrir-i tevârih!
Yazsanız; doğru, sarih.
Bilinse gerçek tarih;
Olmazdı akıl viran.

Hak istemez mi neslim,
Öğrenmeye; Ne aslım?
"Günahta yalan faslım,
Büyük!" Diyorken Kur'ân..

Bazınız, översiniz.
Bazınız, söversiniz.
Gerçeği döversiniz!
Sizde yok mudur iz'ân?

Birisi der: "Ata, put!"
Biri der, "Kalbinde tut!"
Tut, ey Rabbim; aklım tut!
Her biri ayrım, isyân...

Söylediler hep yalan;
Neydi, ceddimden kalan?
Küfrü marifet sanan;
Yaptı, tarihte talan...

Söz vatansa: "Kahraman!"
İnançsa: "Dine düşman!"
Bu nice şek, ne güman?
Güvercin kim, kim yılan?

Söyler Resul-i zî-şan:
"Vatanı sevmek, iman!"
Bu ne tükenmez bühtân?
Ebu Cehil'den kalan..

Bu, ne bitmez hengâme?
Yüreğim, lîme lîme..
Muhtaç akl-ı selîme;
İz'ânım, kaldı üryân..

Gaflet, ateşten gömlek.
Lâ Havle de, sabır çek..
Gün doğmuyor, gece pek..
Rabbim! Nerede ziyân?

Geldi yine korkulan
İstenmeyen, meş'ûm ân..
Dünyanın tanıdığı
Lideri bizden alan..

İki bin on üç bugün..
Âtî uzak, dönmez dün..
Bu ne feryât, bu ne ün?
Sîne yanık, göz giryân!

Muhacirim, üzgünüm.
Mekânsızım, gezginim.
Yalanlardan bezginim..
Riyakâr dolu her yan!


muhacir bozkurt - Mustafa KÜTÜKCÜ / 10.11.2013 - DENİZLİ.

Mustafa KÜTÜKCÜ