Ankara Şiiri

Ankara Şiiri | Osman ARICI

Ankara

Bozkırların kasabası,
Başkent oldu bak Ankara.
Tüm vilayetlerin başı,
Başkent oldu bak Ankara.

Ta Erzurum'dan Sivas'tan,
Edirne'den Van'dan Kars'tan,
Bir ulus doğdu Ulus'tan,
Başkent oldu bak Ankara.

Bütün il, ilçe, köy, bucak,
Yedi iklim kucak, kucak,
Gönülleri dolduracak,
Başkent oldu bak Ankara.

Osman ARICI

Osman ARICI

Ankara şiiri Ankara konulu şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Ankara'nın Başkent Oluşu

Ankara hem merkez hem Anadolu ortası,
Kem gözlerden uzakta kolayca korunası...

Mustafa Kemal Paşa'm bunu hemen fark etti,
Net düşünceler ile Ankara'mız başkentti...

Cephelere çok yerden ulaşılabilecek,
Paşa'm emir verdi mi ordular yönlenecek...

Gerek haber almalar gerekse tüm yönetim,
Bir on üç Ekim günü Ankara tek merkezim...

Modern yapılar ile iş yerleri kuruldu,
Üniversitelerle nüfus oluşturuldu...

Ankara'm gelişecek daha büyüyecekti,
Türkiye'nin başkenti merkezileşecekti...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Ankara'da Zaman

Ankara'da bir kale gördüm
Zamana yıllara dayanır gibi
Sokakları bile dar mı dar
Kendini belli ettiriyor yorgunluğunu
Ey benim güzel ankaram

Sen ne güzel şehirsin
Şairleri ve yazarları barındıran şehirsin
Zaman geçiyor Ankara'da
Nereye baksam hüzün
Nereye gitsem seni görüyorum
Ankara da zaman!
Maziyi anar dururum

Bilal Yarba

Ankara Marşı

Ankara, Ankara, güzel Ankara,
Seni görmek ister her bahtı kara.
Senden yardım ister her düşen dara,
Yetersin onlara güzel Ankara.

Burcuna göz diken, dik başlar insin,
Türk gücü orada her zoru yensin,
Yoktan var edilmiş ilk şehir sensin,
Varolsun toprağın, taşın Ankara.

Halil Bedii YÖNETKEN

Halil Bedii YÖNETKEN

Ankara

Ey insan arşı yayla! Ey bozkır! Ey Ankara!
Seslen bana: Ben senden nasıl uzak yaşarım;
Bahtım, senin bağrından ayrıldığım an kara,
Ben sendeki gözlerden feyz alarak yaşarım.

"Halep ordaysa arşın burda." dersen ne çıkar?
Sende al atım için meydan da cirit de var.
Başka yerin sahrası hız almaya bile dar!
Ben sende heyecanım şahlanarak yaşarım!

Koşarım bozkırlarda gem bilmeyen bu tayla,
Hislerim sürü sürü benim, bağrım da yayla.
Ana gibi, yar gibi kaynaştım Ankara'yla,
Alnım gökten yukarı, mermerden ak yaşarım.

Fatih'in gemileri nasıl kaydı karada?
Nasıl bir sızı vardır şerefli bir yarada?
Ben böyle imkânsızlık içinde Ankara'da,
Hayatımı sürerim, hislerimi yaşarım.

Gönlümü atsalar da dünyanın bir ucuna,
Düşer bir gülle gibi Ankara'nın burcuna,
Bilmem şahin sığar mı avuçların ucuna,
Ankara'da ben böyle çırpınarak yaşarım.

Behçet Kemal ÇAĞLAR

Behçet Kemal ÇAĞLAR