Eğitim Sitesi

Ağaç ve İnsan Şiiri

Ağaç ve İnsan Şiiri | Cengizhan Altuntaş

Ağaç ve İnsan

Allah'ın kudreti sende öz olmuş
Şairler dilinde türlü söz olmuş
Allanıp pullanıp birde saz olmuş
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Dalların yağmuru çeker getirir
Toprağım seninle bereketlenir
Varlığın bitmeyen huzur verir
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Her neye bakılsa sen varsın orda
Bin türlü biçimde ,türlü dekorda
Bir başka güzelsin yağmurda, karda
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Baharda çiçekle okşarsın beni
Cömertçe sunarsın sonra meyveni
Bilirim, seversin seni seveni
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Çocuklar kolunda sallanır senin
Bahar bayramıdır seni sevenin
Seninle değişir rengi ülkenin
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Çobanın elinde kaval olursun
Çaldırır gölgesinde huzur bulursun
Ocakta aşımı pişiren korsun
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

İnsana yakınsın sevgiden yana
Adarsın kendini seven insana/
Sen ağaç değilsin, sanki bir ana
Gönülden vurgunum sana ağacım

add

tag ağaç ve insan doğa ile ilgili şiirler eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Cengizhan Altuntaş

Ağaç ve İnsan Şiiri Hakkında Yorum Yazın

  

Ağaç ve İnsan Şiiri Hakkındaki Yorumlar

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Doğa İle ilgili Şiirler

Su İsrafı Yapıyoruz

Su boşuna akıyor,
O deniz suyu değil!
İsraf büyük bir günah,
Tasarruf etmeyi bil!

Ağzını yıkıyorsun;
Su sürekli akıyor,
İçme suyu umumi,
Çevre düşünmez bakar.

Uyarmaktan da bıktım,
Hakaret duyuyorum,
Anlayışla bakan az,
İnan yoruluyorum!

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

DOĞA

Aslan ormanın kralı
Çita koşar hızlı
Doğaya selam verir
Kaplandaki desenler
şelale akar gider
Küçük küçük depremler
Burda az hayvan var
Çok yazda görsünler
Napalım şiir bu kadar

Berkay kutsal

berkay kutsal

En Susuz Günlerde!

Diyelim ki,
atmosfer iyice kirlendi.
Güneşin gözlerine gri bir perde indi..
Artık, gökyüzüne çıkamıyor sular
Ya da
“Bulutların memesi “sütle dolu
ama salmıyor bulutlar
..............memelerindeki yağmuru!
*
Toprak yarıldı yarılacak
Gözler patladı patlayacak
Göller kurudu kuruyacak
Barajlar yarı boş yarı dolu
Bulutlar vermiyor yağmuru
*
Kurnalar,
hüzzam makamından
şarkılar söylüyor
.........................gün boyu

“tıısss! ...tııısss! ..houuuss! ...tıısss!
*
İnsanlar kırıılıyor susuzluktan
Gözlerin feri kaçtı korkudan..
Kuru bir başak gibi bebelerin boyunları
Aşkın labirentlerinde gezinen
sevda kokulu gözler,
.......................birer ölüm çukuru!
*
Bitti güzel sözler
Eriyor tokluğa doymayan aç gözler!
Bitiyor düşler..
Bitiyor ekmek!
*
Gri bulut memeleri
.....................vermiyor yağmuru!
*
Mazide kaldı börek...çörek..sulu yemek
“coca cola “içsinler diyor
...................... "Marie Antionette "
*
Göründü tünelin ucu!
Bağırışıyor insanlar
-Dörtte üçü su olan dünyada
.....................susuzluk çekiyoruz;
suuu!
suuuuuu!
*
Ama bulutlar vermiyor yağmuru.
Haykırıyor biçare insanlar
-Yöneticiler uyuyor mu?
"Suçlu biz değiliz!"
........der gibi bezgin insan bakışları
Şimdi
umulmayan günleri yaşıyor insanlık
Topraklar kuru
Dudaklar çatlak
Kara bir delik gibi
ölümü bekliyor
................bebelerin göz çukurları
*
Petrol kavgası bitti
İnsanlar su yüzünden birbirine girdi.
Dönmüyor fabrikaların çarkları
*
Bir yudum suyun derdinde insanoğlu
Başaklar vermiyor buğdayı…
Ekmek fırınlarının kapıları kapalı
*
Artık en ateist gönüllerde bile
Allah umudu!
*
Yer gök inliyor insan sesiyle:
“Ver Allah’ım ver kara gözlü yağmuru!"

Ali Koç Elegeçmez
..............*...........
07.nisan.2019/pazar

Ali Koç Elegeçmez

Gök Bulut

Çiçek böcek kaldı zorda
İnce ince çök be bulut
Bırakma bizi darda
İnci inci dök be umut

Mor salkımlı kara umut
Bitki bekler senden ümit
Gözü sende yağmur damıt
Damla damla ak be bulut

Suya hasret börtü böcek
Kurudu bak çimen çiçek
Göğe dikti gözü göcek
Sicim gibi dök be bulut

Su doldursam damacana
Rüzgâr ersin amacına
Dağın bağın yamacına
Delin gökten ak be bulut

Kurbağalar etsin vırak
Çiçeklere selam durak
Toprak yandı dere kurak
Ağla ağla gökte bulut

Ayhan Bingöl

Ayhan Bingöl

Doğa İle ilgili Şiirler, Ağaç ve İnsan Şiiri