Zindandan Mehmed'e Mektup Şiiri | Bahadır Alemdar
Zindandan Mehmed'e Mektup
Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!
Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...
Git ve gel... Yüz adım... Bin yıllık konak.
Ne ayak dayanır buna, ne tırnak!
Bir âlem ki, gökler boru içinde!
Akıl, olmazların zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde:
Düşün mü, konuş mu, sus mu, unut mu?
Buradan insan mı çıkar, tabut mu?
Bir idamlık Ali vardı, asıldı;
Kaydını düştüler, mühür basıldı.
Geçti gitti, birkaç günlük fasıldı.
Ondan kalan, boynu bükük ve sefil;
Bahçeye diktiği üç beş karanfil...
Müdür bey dert dinler, bugün 'maruzât'!
Çatık kaş.. Hükûmet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuş, kim eder azat?
Anlamaz; yazısız, pulsuz, dilekçem...
Anlamaz; ruhuma geçti bilekçem!
Saat beş dedi mi, bir yırtıcı zil;
Sayım var, maltada hizaya dizil!
Tek yekûn içinde yazıl ve çizil!
İnsanlar zindanda birer kemmiyet;
Urbalarla kemik, mintanlarla et.
Somurtuş ki bıçak, nâra ki tokat;
Zift dolu gözlerde karanlık kat kat...
Yalnız seccâdemin yününde şefkat;
Beni kimsecikler okşamaz mâdem;
Öp beni alnımdan, sen öp seccâdem!
Çaycı, getir, ilâç kokulu çaydan!
Dakika düşelim, senelik paydan!
Zindanda dakika farksızdır aydan.
Karıştır çayını zaman erisin;
Köpük köpük, duman duman erisin!
Peykeler, duvara mıhlı peykeler;
Duvarda, başlardan, yağlı lekeler,
Gömülmüş duvara, baş baş gölgeler...
Duvar, katil duvar, yolumu biçtin!
Kanla dolu sünger... Beynimi içtin!
Sükût... Kıvrım kıvrım uzaklık uzar;
Tek nokta seçemez dünyadan nazar.
Yerinde mi acep, ölü ve mezar?
Yeryüzü boşaldı, habersiz miyiz?
Güneşe göç var da, kalan biz miyiz?
Ses demir, su demir ve ekmek demir...
İstersen demirde muhali kemir,
Ne gelir ki elden, kader bu, emir...
Garip pencerecik, küçük, daracık;
Dünyaya kapalı, Allaha açık.
Dua, dua, eller karıncalanmış;
Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış.
Gözyaşı bir tarla, hep yoncalanmış...
Bir soluk, bir tütsü, bir uçan buğu;
İplik ki, incecik, örer boşluğu.
Ana rahmi zâhir, şu bizim koğuş;
Karanlığında nur, yeniden doğuş...
Sesler duymaktayım: Davran ve boğuş!
Sen bir devsin, yükü ağırdır devin!
Kalk ayağa, dimdik doğrul ve sevin!
Mehmed'im, sevinin, başlar yüksekte!
Ölsek de sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!
(1961)
Necip Fazıl Kısakürek
Zindandan Mehmed'e Mektup şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Zindandan Mehmed'e Mektup Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Zindandan Mehmed'e Mektup Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çanakkale Zaferi Şiirleri
Çanakkale Budur İşte
1915 tarihe geçti ,
Bir savaş başladı , bitti,
Onbinlerce düşmanı yendi ,
Çanakkale savaşında Türk askeri .
Bir bomba yolladı Mehmet Onbaşı ,
Dünşman gemisini yok etti .
Bitirdi ÇANAKKALE savaşını,
kendini herkese hayran etti .
Şimdi neşelendi Çanakkale alanı ,
Dindi annelerin gözyaşı,
Başladı kavauşma heyecaı,
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ bunu öğren türk düşmanı ,
Savaşı başlattında ne oldu ?
Türk askeri yendi, öğren bunu
Bir bomba ile yok etti sizi Bizim güçlü Türk askeri
Rabia Bozkurt NURETTİN BARANSEL İ.Ö.O
18 Mart 3
Ne aziz İstanbul’um,
Ne de Çanakkale’miz,
Ata’m varken yenilmez,
İnançlı milletimiz…
İnanç ki bizde olan,
Düvelde bulunmayan,
Cesur olmakla artan,
Kuvvete yürek katan…
Türk, şehit fikri ile
Vicdanlı düşüncede,
Büyük zafer kazandı,
Ata’mızın izinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Çanakkale Zaferi
Çanakkale Zaferi
Herkezin geçilmezi
Çanakkale geçilmez
Bu vatan bölünmez
Herkez çalıştı uğraştı
Bu vatanı almayı başardı
Erkeği kızı herkez mermi taşıdı
Askerler Çok uğraştı
Yaşlısı genci
Hep çalıştı
Bu vatanı
Kaptırmadı
Kazım ERGÜN
Kazım ERGÜN
Çanakkale Savaşı 19
Bayrağım dalgalanır,
Şehitler anıldıkça,
Vatan ki şeref demek,
Gönüller yaşadıkça,
Milletim yürek dolu
Vatanı korumakla,
Milli ya da manevi,
Birlik oluşturmakla,
Hem iş birliği içinde,
Hem ruh dolu fikirle,
Vefa dolu hislerle,
Anıp güdebilmede…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK