Eğitim Sitesi

Zafer Türküsü Şiiri

Zafer Türküsü Şiiri | Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

Zafer Türküsü

Yaşamaz ölümü göze almayan,
Zafer, göz yummadan koşana gider.
Bayrağa kanının alı çalmayan,
Gözyaşı boşana boşana gider!

Kazanmak istersen sen de zaferi,
Gürleyen sesinle doldur gökleri,
Zafer dedikleri kahraman peri,
Susandan kaçar da coşana gider.

Bu yolda herkes bir, ey delikanlı,
Diriler şerefli, ölüler şanlı!
Yurt için dövüşen başı dumanlı,
Her zaman bu şandan, o şana gider.

Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

add

tag çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Zafer Türküsü Şiiri Hakkında Yorum Yazın

  

Zafer Türküsü Şiiri Hakkındaki Yorumlar

TUANA GOK Çok güzel bir şiir benim öğretmenim istemişti ezberlememi 2018-03-26

mustafa Çok güzel şiirler var 2016-03-12

muhammed süüüüüüüüüüüper abi 2015-03-16

burak çanakkale içinde vurdular beeni ölmeden mezara kodular beniiiiiiiiiiii 2012-03-19

mustafa uzun çok güzel bir şiir 2012-03-17

feyzi solmaz şiir süper yaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa:D 2012-02-28

Yazılan son 6 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 6 yorum yazılmış.

Benzer Çanakkale Zaferi Şiirleri

Zindandan Mehmed'e Mektup

Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!

Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...
Git ve gel... Yüz adım... Bin yıllık konak.

Ne ayak dayanır buna, ne tırnak!
Bir âlem ki, gökler boru içinde!
Akıl, olmazların zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde:
Düşün mü, konuş mu, sus mu, unut mu?
Buradan insan mı çıkar, tabut mu?

Bir idamlık Ali vardı, asıldı;
Kaydını düştüler, mühür basıldı.
Geçti gitti, birkaç günlük fasıldı.
Ondan kalan, boynu bükük ve sefil;
Bahçeye diktiği üç beş karanfil...

Müdür bey dert dinler, bugün 'maruzât'!
Çatık kaş.. Hükûmet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuş, kim eder azat?
Anlamaz; yazısız, pulsuz, dilekçem...
Anlamaz; ruhuma geçti bilekçem!

Saat beş dedi mi, bir yırtıcı zil;
Sayım var, maltada hizaya dizil!
Tek yekûn içinde yazıl ve çizil!
İnsanlar zindanda birer kemmiyet;
Urbalarla kemik, mintanlarla et.

Somurtuş ki bıçak, nâra ki tokat;
Zift dolu gözlerde karanlık kat kat...
Yalnız seccâdemin yününde şefkat;
Beni kimsecikler okşamaz mâdem;
Öp beni alnımdan, sen öp seccâdem!

Çaycı, getir, ilâç kokulu çaydan!
Dakika düşelim, senelik paydan!
Zindanda dakika farksızdır aydan.
Karıştır çayını zaman erisin;
Köpük köpük, duman duman erisin!

Peykeler, duvara mıhlı peykeler;
Duvarda, başlardan, yağlı lekeler,
Gömülmüş duvara, baş baş gölgeler...
Duvar, katil duvar, yolumu biçtin!
Kanla dolu sünger... Beynimi içtin!

Sükût... Kıvrım kıvrım uzaklık uzar;
Tek nokta seçemez dünyadan nazar.
Yerinde mi acep, ölü ve mezar?
Yeryüzü boşaldı, habersiz miyiz?
Güneşe göç var da, kalan biz miyiz?

Ses demir, su demir ve ekmek demir...
İstersen demirde muhali kemir,
Ne gelir ki elden, kader bu, emir...
Garip pencerecik, küçük, daracık;
Dünyaya kapalı, Allaha açık.

Dua, dua, eller karıncalanmış;
Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış.
Gözyaşı bir tarla, hep yoncalanmış...
Bir soluk, bir tütsü, bir uçan buğu;
İplik ki, incecik, örer boşluğu.

Ana rahmi zâhir, şu bizim koğuş;
Karanlığında nur, yeniden doğuş...
Sesler duymaktayım: Davran ve boğuş!
Sen bir devsin, yükü ağırdır devin!
Kalk ayağa, dimdik doğrul ve sevin!

Mehmed'im, sevinin, başlar yüksekte!
Ölsek de sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!

(1961)

Necip Fazıl Kısakürek

Bahadır Alemdar

Çanakkale Zaferi / 18 Mart'ta 18 Beyitle

Tek bir yürek gibiydi; Trakya, Anadolu
Asrın şanlı sayfası olmuştu Gelibolu

Setler çekiliyordu, ilden Kilitbahire
Ve boğaz daraldıkça, benziyordu nehire

Ulu bir duvar oldu, kıyıda Conkbayırı
Çözemedi düşmanlar bu zekayı, bu sırı

Yüzen bir efsaneydi Nusret Mayın Gemisi
Oldu tüm tayfasıyla bu vatanın hamisi

Askere yatak döşek, olmuş iken siperler
Şanlıydı vatan için vuruşan o neferler

Vardı koca yürekler, silah olmasa bile
Düşmana cephe dardı, Türklereyse nafile

Vatan için verirken, Türk cengaver el ele
Onsekiz Mart Onbeşte şahlandı Çanakkale

Duyuldu her cepheden, Seyit'in top atışı
Güç verdi askerlere, gemilerin batışı

Düşüp şehit olurken, asker “Kınalı Ali”
Bir sembol oluyordu O'nun bu en son hali

Savaşırken düşmanlar sömürgenler adına
Vatanını savunan Türk erdi muradına!

Birer süngü olmuştu askerlerin bakışı
Ürkütmüştü düşmanı tepelerden akışı

Ölmeyi emretmişti bir muzaffer komutan
Cephede vatan için özdeşti bayrak ve kan

O gün o cephedeki, Yarbay Mustafa Kemal
Atamız sayesinde sağlandı bu istiklal

Bu vatan toprağında şehitlerin kanı var
Bu kanlarla kovuldu emperyalist canavar

Kutsaldır bu ülkenin her köşesi, her yanı
Belgedir buna şanlı, Çanakkale Destanı

Harcı kanla karıldı mümtaz Cumhuriyetin
Çok ağırdır hesabı her bir kötü niyetin

Böyle büyük zaferler atalardan hediye
Var olmalı bu yüzden, vatanımız Türkiye!

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

Çanakkale Türk Gücüm

Al eline kalemi,
Yaz yazabilir isen,
Türk’ün Çanakkale’si,
Hem etten hem kemikten…

Çanakkale Türk gücüm,
Bedenimde yüreğim,
Çanakkale’m vatanım,
Geçit vermeyeceğim…

Yedi düvel de olsan,
Dünya dolusu insan,
Ruh Atatürk’ten ise
Kaybeder kafa tutan…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmetçik Çanakkalede

Şahittir boğazın iki yakası,
Cihandan hesabı sordu Mehmetçik.
Sırla dolu,binbir ibret vakası,
Kanıyla,canıyla vardı Mehmetçik.

Gelenler İstanbul düşüyle gezer,
Nusretim,demirkap mayını dizer,
Zırhlı gemileri parçalar,ezer,
Zalimin aczini gördü Mehmetçik.

Toplar,ölüm saçan gülleler atar,
Şehit gençler,koyun koyuna yatar,
Etrafta Cennetin kokusu tüter,
Şehitlik düşüne erdi Mehmetçik.

Allah Allah diyen aşkı dillerde,
Süngü bellerinde,tüfek ellerde,
Can pazarında,can kalır yollarda,
İmanı yürekte kordu Mehmetçik.

Ayağını örten çul ile çaput,
Soğuktan korumaz yamalı kaput,
Mezarı siperi,gerekmez tabut,
Gül bahçesi gibi girdi Mehmetçik.

Onyedi yaşında yedek subaylar,
Hayatın baharı.selvidir boylar,
Bu günü bekledi seneler,aylar,
Sabırla,metanet serdi Mehmetçik.

Bir yudum umutdu yürekte atan,
Anafartalarda sevindi vatan,
İşte ön sezgili,cesur komutan,
Mustafa Kemalim derdi Mehmetçik.

Yarbay Nail,Teğmen Arif coşunca,
Binbaşım Mahmutla,Sabrim koşunca,
Askerimde mangal yürek taşınca,
İşgale geleni kırdı Mehmetçik.

Cesarete simge Hakkı Binbaşı,
Sırada Nazmiyle,Tahsin Yüzbaşı,
İsmi gizli kalmış nice adaşı,
Zulmün çemberini yardı Mehmetcik.

Tefekkürle oldu ruhun bakımı,
Sadakatin kalbe nurlu akımı,
Destan yazdı,Yahya Çavuş takımı,
Savaş alanında sırdı Mehmetçik.

Mangası şehitti,kalmadı asker,
Topun mermisini kaldırmak ister,
Allahım bu gücü Seyitte göster,
Düşmanı denizde vurdu Mehmetçik.

Şahlandı askerim değmesin nazar,
Gerçeği bilenler Almana kızar,
Kadir,bu savaşta zerreyi yazar,
Hepsini anlatmak zordu Mehmetçik.


Ödüllü şiir.
Kadir Kaya

Kadir Kaya

Çanakkale Zaferi Şiirleri, Zafer Türküsü Şiiri