Sokak Köpeklerimizi Korumalıyız Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk
Sokak Köpeklerimizi Korumalıyız
Sokakta yaşadın mı açsın ve de susuzsun,
Uyuman gerekecek ve kovalanıyorsun...
Bir zorba tarafından kovalandığın olur,
Cani niyetlilerce, şahsın malzeme olur...
Sahiplen bir köpeği kim ne diyorsa desin,
Köpek bir vesiledir, Rab'bimiz takdir etsin...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Sokak Köpeklerimizi Korumalıyız eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk
Sokak Köpeklerimizi Korumalıyız Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Sokak Köpeklerimizi Korumalıyız Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler
Aslan
Kocamandır yelesi,
Kükrerse, inletir sesi
Her hayvan ondan kaçar
Ormanlardır ülkesi
Gücüne diyecek yok
Düşmanı oldukça çok
Gece gündüz av arar
Bazen aç, bazen tok.
Ahmet ALAY
AHMET ALAY
Hayvanlar
Aslandır orman kralı
Tilkidir en kurnazı
En çalışkan karıncalar
İşte hayvanlar!
Katırdır keskin gözlü
Kelebektir ömrü sınırlı
Ceylan güzel gözlü
İşte hayvanlar!
Arıdır bizlere bal yapan
Ayıdır kış uykusuna yatan
Balıklardır sularda zıplayan
İşte hayvanlar!
Kededir masum masum bize bakan
Köpekdir korktuğum hayvan
Onlara zarar vermeyin
Onlar bizim birtanemiz
DİLNUR ALEYNA ŞİMŞEK
Ev Sahibimin Arıları
Küçük bir mahallede, iki buçuk katlı ev,
Ev şahsımın değildir, çünkü yüreğimiz dev...
Bunu niçin diyorum, dev olduğumdan değil,
Zaten zerre gibiyim, sen şahsımı bir hiç bil...
Asıl sorun bu değil, bir arıcılık işi,
Bahçemde kovanlar var, onlar için kâr işi...
Şahsım için bir zulüm, anlatılmaz bir şeydir,
Anlatsam kovuluruz, her türlü zarar gelir...
Katlandıklarım vardır, kimseler katlanamaz,
Anlatmak istesem de, şahsım inandıramaz...
Sokak kedilerinin, geçitleri bir yoldur,
Çok kimse düşünemez, düşünmesi de zordur...
Arılarca sokulur, sokuluruz bütün gün,
Kedi geçitlerinden, yok ediliriz tüm gün...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Küçük İstavrit
Küçük istavrit yiyecek bir şey sanıp
hızla atıldı çapariye
Önce müthiş bir acı duydu dudağında Gümbür gümbür
oldu yüreği
Sonra hızla çekildi yukarıya
Aslında hep merak etmişti
Denizlerin üstünü Neye benzerdi acep gökyüzü
Bir yanda büyük bir merak
Bir yanda ölüm korkusu
`Dudağı yanıklar` denir, şanslıdır onlar
Hani görüp de gökyüzünü, insani
Oltadan son anda kurtulanlar
Ne çare balıkçının parmakları
Hoyratça kavradı onu
Küçük istavrit anladı yolun sonu
Koca denizlere sığamazdı yüreği
Oysa simdi yüzerken
Küçücük yeşil leğende
Cansız uzanıvermiş dostlarına
Değiyordu minik yüreği
insanlar gelip geçtiler önünden
Bir kedi yalanarak baktı gözünün içine
Yavaşça karardı dünya
Başı da dönüyordu
Son bir kez düşündü derin maviyi
Beyaz mercanı bir de yeşil yosunu
işte tam o sırada eğilip aldım onu
Yürüdüm deniz kenarına
Bir öpücük kondurdum başına
iki damla göz yaşından ibaret
Sade bir törenle saldım denizin sularına
Bir an öylece bakakaldı
Sonra sevinçle dibe daldı
Gitti, tüm kederimi söküp atarak
Teşekkürü de ihmal etmemişti
Birkaç değerli pulunu elime avuçlarıma bırakarak
Balıkçı ve kedi şaşkın baktılar yüzüme
Sorar gibiydiler, neden yaptın bunu diye
`BİR GÜN` dedim `BULURSAM KENDİMİ
YEŞİL LEĞENDEKİ KÜÇÜK İSTAVRİT KADAR ÇARESİZ
Serdar Sıralar
ZEYNEP ÇİÇEK