Eğitim Sitesi

Örücü Şiiri

Örücü Şiiri | Fevzi GÜNENÇ

Örücü

Eskiden elle örülürmüş eskiden
bebelere patikler
oğullara kızlara kaşkollar, kazaklar
askerlere yün çoraplar, eldivenler..
şişle yapardı bu işi ablalar, anneler...
artık şişle örenler
onlar değiller...
Bu işi ne yazık ki
makinelere devrettiler.

Örgü makineleri
diliniz varsa söyler misiniz
Herkesin ölçüsünü
Nereden bilirsiniz?

Fevzi Günenç

add

tag çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Örücü Şiiri Hakkında Yorum Yazın

  

Örücü Şiiri Hakkındaki Yorumlar

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mesleklerle İlgili Şiirler

Çevirmen / Tercüman

Önce şunu söyleyeyim:
Adına çevirmen diyorlar
Kitaplar çeviriyor başka dillerden
Kendi dilimize ablam.

Bir dil bilen bir insan
İki dil bilen iki insan
Diyor babam
Beni de özendiriyor dil öğrenmeye
Özeniyorum doğrusu ben de.

Ne var ki benim yeni bir
Dil öğrenmem yıllar alacak
Ya o zamana kadar
Bu çocuk ne yapacak?

Örneğin akşama
Yemekten sonra pasta var
Hani daha bir dil biliyorum
Sadece bir insanım ya ben
O yüzden pastadan sadece
Bir dilimi bana verecek annem.

Peki iki dil biliyor iki insan diye
Pastadan İki dilim mi alacak
Çevirmen ablam?

Fevzi Günenç

Fevzi Günenç

Dünya Laborantlar Günü 13

Laborantlarımızı biz gönülden severiz,
28 Nisan’da anar ve yâd ederiz…

Onlar sağlık ve tıpta emek veren kişiler,
Açık veriler ile teşhisi desteklerler…

Sürekli ayaktalar sürekli çalışırlar,
Zerre hata yapmadan tıbba katkı sağlarlar…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mimar

Sensin en güzel yapıları
tasarlayarak yükselten...
Bana sorsaydılar eğer
hangi mesleği seçeceğimi
elbette ki söylerdim düşümeden
ne olmak istediğimi hemen:
Mimar! ..
Ondan daha güzel meslek mi var!

Kim yaptı onunki kadar güzel camileri
tarih boyunca...
Kim yaptı onunki kadar güzel köprüleri?
Ebette ki Mimar Sinan
Onun torunu olmakla bile
gurur duyuyor insan.

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

Ben Bahçıvanım

Ben bahçıvanım...
Umut ekerim toprağa,
Hasretlerin bitimidir ektiklerim.
Sevmelerin vuslat vaktinde,
Sevgiye namzet namelere açar güllerim.

İş;
Kırılgan yürekler,
Buğulu gözler olunca...
En olmaz zeminler bile gülümser,
Çatal çapama.

Bahçıvanım ben,
Gün ardında gizli sevilere serperim,
En güzel tohumlarımı.
Ve birer buseye döner
En şaşkın ellerde güllerim.
O güller işte...
Ellerimde yetişir
Ve titreyen ellerde,
Lâl olmuş dillerin imdadına yetişir...
Bilirim ben.

Ben bahçıvanım...
Yeni terlemiş,
Tomurcukların bahçıvanıyım.
Tomurcuk ve gül;
Bebek ve çocuk yani!
Ana rahminden geleceğe yol almak gibi.
Bu yüzden belki,
Ben kendimi bilelden beri,
Dala yaprağa
Ve güle hayranım.

Bahçıvanım ben,
Bilirim toprağın analığını,
Suyun cana can katmışlığını,
Bir de güneşin fedakarlığını.
Bu yüzden işte...
Güllerim benim,
Güle yakışır şekilde
Gülerek solarlar.
Ve mutlu anların,
Hüzünlü alanların
Vazgeçilmezi olurlar.

Bahçıvanım ben...
Ateşe, baruta,
Eşkıyaya, hoyrata,
İnadına bahçıvanım...
İşte bundandır ben;
Sevgiye namzet namelerin,
Sevenlerin, özlemlerin,
Hüzünlerin, buğulu gözlerin,
Şefkatin, minik ellerin...
Ben emellerin,
Rengarenk güllerin bahçıvanıyım.
Ben bahçıvanım.
Ben bahçıvanım.

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

Mesleklerle İlgili Şiirler, Örücü Şiiri