Öğretmen Ve Disiplin Şiiri

Öğretmen Ve Disiplin Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Öğretmen Ve Disiplin

Çocuk, pek çekinmiyor ya da endişesi yok,
Hem kendinden emin hem lafa derse karnı tok...

Not, dersen zaten tam yüz, aşağısı var mıdır?
İstersen doksan beş ver çok tehdit sıralanır...

Otur, dersen oturmaz ağızlarında sakız,
El kol hareketleri itiş kakış erkek kız...

Öğretmen, taktik dener sus, der öğrencilere,
Anlayanlar azınlık süre, bitmek üzere...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Öğretmen Ve Disiplin eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Öğretmenim Anadolu'nun Bir Köyünde

Öğretmenim
Anadolunun bir köyünde
Mevsim kış kar yağıyor
Buza kesmiş doğa
Rüzgar uğulduyor
Bir kutup havasıdır
Yol iz görünmüyor

Bir kerpiç odaya kapandım
Birkaç öğündür de açım
Öğretmenim ya
Gururum engel oluyor
Açlığımı anlatmaya

Ertesi sabah
Pırıl pırıl bir güneşle uyanıyorum
Güneş gülümsüyor
Kapımda bir kız çocuğu
Gülümsüyor
Elindeki tepside
Tereyağı peynir ve ekmek gülümsüyor
Köy gülümsüyor

Öğretmenim
Anadolunun bir köyünde
Konuşuyorum yaşlı-genç çoluk-çocuk
Gülmece oynuyoruz sokak tiyatrosunda
Adını 'tatlı diyaloglar' koydum
Baş rolde oynuyorum
İnanın sevgiyle şavklanıyor kara gözleri
Açıyorlar gönüllerini evlerini
Buyur ediyorlar
Uğurlarken yoldaş veriyorlar
En güzel dileklerini

Öğretmenim
Anadolunun bir köyünde
Her sevinci her acıyı paylaşanların içinde
Sıcaklığını duyumsuyorum yüreklerin
Öğretmeye çalışıyorum
Doğruyu-eğriyi bilimi aydınlığı
Özgürlüğü ve bağımsızlığı

Öğretmenim
Anadolunun bir köyündeyim
Burada öğreniyorum binlerce yıllık gerçeği
En güzel bilgiyi
En insancıl sevgiyi
Bırakın Hitit'i Kibele'yi
Mevlana Yunus ve Hacı Bektaş?lar
Burada yaşıyorlar

Ben onlardan öğrendim bu bilgiyi
Ne kadar karartılsa da
Yarasalar kartallar akbabalar sarsa da
Burada insan ve toprağın özü bir
Özümüz sevgi
Sevgi Anadolu
Birbirine karışmış onbin koku
Bir varlıkta can bulan on bin doku

Öğretmenim
Bir bozkır köyünde Anadolunun
Bu köyü seviyorum
Ülkemi seviyorum
Artık biliyorum
Hiçbir sömürgeci
Hiçbir işbirlikçi
Hiçbir sapkınlık
Hiçbir ayrımcı ideoloji
Tutsak alamaz Türkiyemi

Altan ARISOY

Altan ARISOY

Öğretmenim

Apaydınlık yarınlara
Kapı açar öğretmenim
Karanlığa bir mum yakar
Işık saçar öğretmenim

Bir sel gibi taşar durur
Engelleri aşar durur
Yarınlara koşar durur
Hakkı seçer öğretmenim

İlim çınar, dalıdır o
Karakovan balıdır o
Bayrağımın al'ıdır o
Eken biçer öğretmenim

Hakikati bilmek için
Gözyaşını silmek için
Ömür boyu gülmek için
Doğru ölçer öğretmenim

İlim cevher, asil maya
Okuyanlar gider ay'a
Cahil yola düşer yaya
Kalır nâçâr öğretmenim

Kimse soru sormuyorsa
Kullar kafa yormuyorsa
İlim kıymet görmüyorsa
Ordan kaçar öğretmenim

Zaman nehri akar geçer
Hasret gönlü yakar geçer
Her doğan bir bakar geçer
Günler geçer öğretmenim

Bâkî değil, ömür biter
Gün dolanır, vade yeter
Damımızda baykuş öter
Konan göçer öğretmenim

Sevgi eker, saygı biçer
Bu dünyaya gelen göçer
Hak yolunda serden geçer
Bade içer öğretmenim

M. NİHAT MALKOÇ

M. Nihat MALKOÇ

Sen Öğrettin Öğretmenim

ÖĞRETMENİM

Öğrendiğim ilk heceyi,
Sabah, öğlen ve geceyi,
Yalan değil tüm gerçeği,
Sen öğrettin öğretmenim.

Doğru, dürüst yaşamayı,
Defter, kitap taşımayı,
Barış, dostluk paylaşmayı,
Sen öğrettin öğretmenim.

Büyük, küçük kardeşliği,
Çevre, sağlık, temizliği,
Vatan, bayrak ve mertliği,
Sen öğrettin öğretmenim.

Merhamet duygusu sende,
Yürüyorum hep izinde,
Sevgin daima kalbimde,
Benim canım öğretmenim.

Yazan: Ünal GÜNEŞDOĞDU
Uzm.Sınıf Öğretmeni

Ünal GÜNEŞDOĞDU

Selâhattin Öğretmen

Kınık köyünün büyük beyaz okuluna,
Pencerelerden bir baktım,
Selâhattin öğretmenin sesi geliyordu.
Öğrenciler taş kesilmiş dinliyordu.
Neler diyordu, o duvarlar biliyordu.
Kımıldamadan öyle kaldım,
Okula güneş vuruyordu.

O, karşımda dinlendiren aydınlık
Gönlüme vuruyordu bir parçası.
Düşüncemi tuttum, açıklara saldım.
Bir at koşar gibi çayırlarda
Selâhattin öğretmen konuşuyordu.
Köyün kara toprak evleri,
İlerde her şeyden habersiz
Kendi hayatını yaşıyordu.

Talip APAYDIN

Talip APAYDIN