Oduncu Şiiri

Oduncu Şiiri | Fevzi GÜNENÇ

Oduncu

Oduncu amca Oduncu amca
Kuru mu odunların?
Kış boyunca ısınmak için
Gereksinmemiz var onlara

Canım Oduncu Amca
Lütfen kusura bakma
Senin için söylemiyorum ama
Kimileri yapıyormuş bunu
Lütfen sen yapma
Kuru odunları
Ağır gelsin diye ıslatma

Hem fazla para ödemek
Zorunda kalıyoruz böyle olunca
Hem de zor yanıyor
Islak odunlar sobada
Çekmediği kalmıyor annemin
Onu yakana kadar

Bir şey daha:
Babam ıslanmış odunlara
Fark vermek için
Kitap paralarımı
Kullanmak zorunda kalıyor

Bizim gibi yoksulların
Geleceğiyle oynamak
Yakışmaz, değil mi sana

Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ

Oduncu meslek şiirleri mesleklerle ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri okul şiirleri şiir sitesi Fevzi GÜNENÇ

Jokey

Jokeydir onun adı
Cokey de deriz kendisine...

Hey cokey!
Ne güzel biniyorsun ata
Tüy gibisin o soylu hayvanın sırtıda
İkiniz birbirinize ne güzel yakışıyorsunuz
Yarışlarda rüzgardan da hızlı koşuyorsunuz...

Ben de bir cokey olsaydım
Atıma birlikte kuşlar gibi uçsaydım...

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

Diş Hekimliği Günü 11

Her 22 Kasım Diş Hekimliği Günü,
Diş sağlığın var ise bu artırır gücünü…

Sağlıksa doktorlarımla dişler konusunda,
Diş hekimlerimizin bir sıhhat sunmasında…

Gün, sizlerin günüdür kutluyoruz yürekten,
Bizler, içinsiniz Rab razı olsun sizlerden…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Çiftçi

Tarım ülkesiydik bir zamanlar
Ekilecek dlilecek
Ürünlere açıktı dağ taş toprak...

Giderek betonlaştırdık buraları
Nüfus arttıkça toprakları da
Yetmemeye başladı çiftçilere...

Şimdi sanayiye yöneldik
Aslında iyi de ettik
Ama çiftçilik diye
Bir şey var hâlâ
Eğer çiftçilik olmasa
Çiftçiler omasa
Biz ne yer ne içerdik?

Ekmeğimizin buğdayını
Onlar sağlıyor en başta.
Emeğiniz var kaynayan
Her tencerede
Yediğimiz her lokma aşta

Gönül borcumuz var
Teşekkürler teşekkürler
Geriye kalan
Bir avuç çiftçi size.

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

Ben Bahçıvanım

Ben bahçıvanım...
Umut ekerim toprağa,
Hasretlerin bitimidir ektiklerim.
Sevmelerin vuslat vaktinde,
Sevgiye namzet namelere açar güllerim.

İş;
Kırılgan yürekler,
Buğulu gözler olunca...
En olmaz zeminler bile gülümser,
Çatal çapama.

Bahçıvanım ben,
Gün ardında gizli sevilere serperim,
En güzel tohumlarımı.
Ve birer buseye döner
En şaşkın ellerde güllerim.
O güller işte...
Ellerimde yetişir
Ve titreyen ellerde,
Lâl olmuş dillerin imdadına yetişir...
Bilirim ben.

Ben bahçıvanım...
Yeni terlemiş,
Tomurcukların bahçıvanıyım.
Tomurcuk ve gül;
Bebek ve çocuk yani!
Ana rahminden geleceğe yol almak gibi.
Bu yüzden belki,
Ben kendimi bilelden beri,
Dala yaprağa
Ve güle hayranım.

Bahçıvanım ben,
Bilirim toprağın analığını,
Suyun cana can katmışlığını,
Bir de güneşin fedakarlığını.
Bu yüzden işte...
Güllerim benim,
Güle yakışır şekilde
Gülerek solarlar.
Ve mutlu anların,
Hüzünlü alanların
Vazgeçilmezi olurlar.

Bahçıvanım ben...
Ateşe, baruta,
Eşkıyaya, hoyrata,
İnadına bahçıvanım...
İşte bundandır ben;
Sevgiye namzet namelerin,
Sevenlerin, özlemlerin,
Hüzünlerin, buğulu gözlerin,
Şefkatin, minik ellerin...
Ben emellerin,
Rengarenk güllerin bahçıvanıyım.
Ben bahçıvanım.
Ben bahçıvanım.

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir