O Gün Şiiri

O Gün Şiiri | Dicle Kaya

O Gün

Sarı yapraklarını döküyordu ağaçlar
O gün bir garip güneş doğuyordu;
Sonra birden duruverdi zaman
Kulak kesildi ağaçlar, taşlar
Seyhan nehrine baktım
İçin için ağlıyordu.

Bir korkulu rüzgâr esiyordu
Karanlık sarmıştı dört bir yanı
Susuyordu insanlar, susuyordu Taş-köprü
Ağlıyordu herkes, ağlıyordu zaman
Kıyamet mi kopuyordu ne var?

Kollarımdaki kitaplarım yere düştü birden,
Elim-ayağım tutuldu,
Baktım çocuklara ağlıyordu,
Ağlıyordu bütün Türkiye
O gün karanlık bir rüzgâr esiyordu
Ve son yapraklarını döküyordu ağaçlar...

Güneş tutulmuş gibiydi o gün,
Güneşin yası var dediler etraftan
Bugün dünyanın yası var.
Seyhan nehrine baktım hâlâ ağlıyordu
Bir bir eğilmişti Toroslar.

Baktım her yanda bir üzünç,
Baktım her yanda bir eksik,
İşimizi gücümüzü elden bırakıp
O gün saat dokuzu beş geçe
Tarihle birlikte ağladık.

10 kasımdı o gün,
Kimi dedi, kıyamet koptu bugün
Kimi dedi keşke kıyamet kopsaydı,
Kimi dedi, benim canımı al Tanrım, O'nun yerine;
Yalnız gökyüzünde bir çift mavi göz
Işık tutuyordu yeryüzüne
Bakışları nur gibi aydınlık.

O gün dağların en büyüğü devriliyordu
Bir güneş batıyordu yalın kılıç
Yas tutuyordu herkes.
İşte o gün içimizde Atatürk
Yeniden bir güneş gibi doğuyordu.

A. Celâl ŞİMŞEK

Dicle Kaya

10 Kasım şiirleri eğitici şiirler Dicle Kaya eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler

Bu Mavi Gözler

Alev olmuş yanıyor gözyaşım
Bu hazin meşale üstünde
Uyuyor en büyük can yoldaşım
Böyle hicranlı bir günde

Uyuyor uykusu hiç bitmeyecek
Ulu bir milleti var eyleyenin
Onu mezar bile incitmeyecek
Ruhu serttir gece yoktur diyenin

Gece boyu ışık saçarak
Vatanın gündüzü Türk'ün özü
Ölemez böyle sabah böyle şafak
Tarihin sen dolu en son sözü

Bir 10 Kasım sabahı
Hafif bir rüzgar esiyor saçlarıma
Bu toprağın atası
O mavi ışıklarını söndürüyor karanlığa

*Arkadaslar ben lise 2 ye gidiyorum bu siiri odevim oldugu icin yazdim siiri yazarken baska kaynaklardan da yararlandim. İnsallah begenirsiniz :)

Rabia Gül

RABİA GUL

Atatürk Yaşıyor

Yüz bin asır yatsan toprakta olsa bedenin
Toprakta yatsan bile hala gül kokar tenin
İnmeyecek bayraktan o iki simgen senin
Kalbimden düşmeyecek o güzel yüzün senin

Gönlüm deniz olmuş coşuyorda coşuyor
Hiç bir zaman demedin olmuyor olmuyor
O da bana seni hatırlatıyor

Karanlığı aydınlattın bir ışık oldun
Yurduma doğan güneş oldun
İçimi sevinçle doldurdun
Ulusumuza en büyük önder oldun

Atam ölmedi kalbimizde yaşıyor
10 kasımda kendini bize hatırlatıyor
Senin sözlerin hala yaşıyor
Atatürk ölmedi ve ölmeyecek

fatma kasap

10 Kasım Ve Atatürk

Gündemden düşmeyecek,
Ata’mdaki fikirler,
Türk milletim içinde,
Her nevi yenilikler…

Biz, O’nun sayesinde,
Düşmanlardan kurtulduk,
Yurt işgal altındayken,
Güç kuvvet oluşturduk…

Düşmanlarım ki çoktu,
Her milletten askerler,
Her yer işgal altında,
Girmişler yerleşmişler…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

10 Kasım

Bir sisli Kasım sabahı,
Ağlıyor taş toprak,
10 Kasım geldi çattı,
O kalplere yazıldı.

Görmüştüm gözlerini,
Masmavi ışık saçıyordu.
O sarı saçlarında,
Bir güneş doğuyordu.

Bunca yıl geçti aradan,
Daha dün gibi taze acım.
Analar,bacılar,gardaşlar,
Ağlıyor sana Ata.

Saat olmuştuya dokuz,
Geçmeseydi keşke beş,
Güzel ülkemizden,
Etmeseydin keşke göç.

Yazıyor seni kalemim,
Ağlıyor sana kalbim,
Al bayrağmın gölgesinde,
Yaşıyor bak milletim.

Selma POLAT