Mehmet Akif Ve Gençlik 14 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Akif Ve Gençlik 14
Hiç yenik düşülür mü nefsin emirlerine?
Kapılmak da hoş olmaz nefsin rezilliğine…
Yoksa koruyamazsın vatan, denilen yeri,
Şehitlerin ruhunda verilmiş yeminleri…
Sen, iradenle varsın inancınla özgürsün!
Sen, Türk ruhu taşırsın uluslardan güçlüsün…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Akif Ve Gençlik 14 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Akif Ve Gençlik 14 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Mehmet Akif Ve Gençlik 14 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer İstiklal Marşı ve Mehmet Akif ERSOY Şiirleri
Akif'e Vefa
Ne ödüldü ne ündü, beklentisi dünyadan,
Yazdırır İstiklali, hayvan cerrahından,
Süzülmüş o nameler, ilahi bir deryadan,
Gönüllere dökülmüş, Tacettin Dergâhından.
Şiirleri toplayıp, eylemişsin Safahat,
Eserinle yükseldi, sanat ve edebiyat,
Dünyada görmedin gün, etmedin pek de rahat,
Nesillerde bıraktın, çok güzel bir hissiyat.
Ne güzel anlatmışsın, Bülbül ile O Gülü,
Kabul buyurmadın hiç, para, ün ve ödülü,
Gurbette geçti ömrün, kapılar hep sürgülü,
Ömrün boyunca oldun, herkese hoşgörülü.
Ankara ayazında, montu verdin fakire,
Sürgün geçen yıllara, şahit oldu Kahire,
Çanakkale şiirin, korku saldı kâfire,
Öğrenciler taşıdı, son vazife kabire,
Sanma zengindi şair, zorla etti aşını,
Borçluydu yetiremedi, emekli maaşını,
Bir kaç seven taşıdı, dünyadan naaşını,
Hak’tan şuurla yazdı, o İstiklal Marşını.
Değer görmedi şair, insanlık diyarında,
Hece taşı da yoktu, topraktan mezarında,
Öğrenciler kılmıştı, namazı gıyabında,
Alır büyük ödülü, Hakkın nazarında.
Ne yapsak edemeyiz, bu dünyada telafi,
Ölünce bilinmesin, şair değeri kâfi,
Kelimelere sığmaz, o hayatın tarifi,
Anlatmaya çalıştım, Şair Mehmet Akif'i.
Ramazan YILDIZ
İstiklal Marşı / 10 Kıta
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl...
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir îmânı boğar,
"Medeniyet!" dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın...
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri "toprak!" diyerek geçme, tanı:
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Huda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ.
Ruhumun senden, İlâhi, şudur ancak emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne nâ-mahrem eli.
Bu ezanlar -ki şehadetleri dînin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
Her cerîhamdan, İlâhi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-ı mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım.
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!
Sefer Yaman
Mehmet Akif Ve Gençlik 4
Düşüncesi doğruluk ifade şekli sanat,
Vasıfları merhamet fikirleri hakikat…
Gençliğin yüreğinde ölçü konulamaz mı?
O, hiç dinlenilmez mi hiç örnek alınmaz mı?
Hakk’ı üstün tutmada vatanı korumada,
Kalp ile kucaklayıp Türk ruhu taşımada…
Milletimize, bayrağımıza, vatanımıza,
Devletimize ve diğer kutsallarımıza…
Ebedi gönül veren Akif, Türk’e rehberdir,
Geçmişi ders yapmada milletime örnektir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İstiklal Marşım Söylenirken
Duyar duymaz kalırım yolda yürürken bile,
Taş kesilmiş hâlimden yürekten sesler ile…
Hazır ol, vaziyeti ruhumla yüreklenen,
Bu istiklal marşımdır süzülür ezberimizden…
Korkma sönmez, diyerek başlarım söylemeye,
Kıpırdamaz hâlimden dik duruşlu seviye…
Ürperiyor olsak da vatan şuurumuzdan,
Şehitlerimi anıp milletime aşkımdan…
Her işim onur dolu bir kan taşıdığımdan,
Yüce kavramlarım var birlik oluşumuzdan…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK