Koru Doğayı Şiiri

Koru Doğayı Şiiri | Kader Türe

Koru Doğayı

Bir fabrika dumanı
Öldürür doğayı
Bir kamp ateşi
Tam bir orman dehşeti.

Doğa sunar nimetini
Biz bilmeyiz kıymetini
Güzellikleriyle beraber
Süsler çevremizi.

Koru doğayı,koru doğayı
Kirletirsek burayı
Ormanları yok etme
Canlıları tüketme.

Kader Türe

Koru Doğayı 3 kıtalık şiir eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Kader Türe

Doğanın Güzelliği

doğadaki hayvanlar
ne yapıyor acaba
ben bilmiyorum ama
tahmin ediyorum galiba

mesela kuşlar
ötüyor şimdi havada
aslanlar mı
yiyecek arıyorlar çayırda

BERFİN GÜL ÖNGELEN

Bahçedeki Çam Ağaçları

Sallanıyor Çam Ağaçları rüzgarla
Bir aşağı bir yukarı bir sağa bir sola
İzliyorum pencereden dakikalarca
Sallanıyor çam dalları yüzercesine havada

Diğer bir Çam Ağacı dimdik ayakta
Gövdesi ile birlikte Minare Misali
Bir sağa bir sola bir oyana bir bu yana
Sallanıyor çam dalları yüzercesine havada

Bir kuş yuva yapmış bir başka ağaçta
En kuytu bir köşe bulmuş anne serçe
Yuvada yem ve su bekleyen yavru serçeler
Sallanıyor çam dalları yüzercesine havada

En uç dala bir kuş daha konmuş
Kuşun ağırlığı ile aşağıya indi dal
Sonra yukarıya aşağıya yaylandı kuş
Sallanıyor çam dalları yüzercesine havada

Mest oldum seyrederken kuşları
Kendimi yaylanan kuşun yerine koydum
Ne zevkli olurdu bende orada olsam
Sallanıyor çam dalları yüzercesine havada

İzlendiklerini sanki hissetti Çam ağaçları
Dalların uç kısmındaki tomurcuklar
Bir aşağı bir yukarı indi kalktı dal ile
Sallanıyor çam dalları yüzercesine havada

Fatih Mehmet KARACA

Fatih Mehmet KARACA

Ağaç Diyorki

ben küçücük bir ağacım
yurdumun bir bahçesinde
topraklar tüterken görün
dallarım çiçeklensin de

her şeyimle yararlıyım
insanoğluna dünyada
çiçeğim yaprağım gölgem
iri dallı zerdalimle

kuşlar mutlu şarkısını
hep dalımda söylerler
şen arılar vızır vızır
kokuma koşup gelirler

sakın sakın dalımızı
çocuklar çekip kırmayın
çakınızla gövdemizde
derin yaralar açmayın

Semanur

Köyüm

Neyini anlatayım neyini yazayım,
Senin için ne söyleyem,
Ah ile yaşadım vah ile yandım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Köyde inekler güder, kuzu severdim,
Gece gündüz çobanlık eder idim,
Kuru çökelik, ekmek kızartması yedim,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Okula gitmeden çoban oldum,
A B C diye okudukça ilmi buldum,
Kara kışında soğuklarına doydum,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Bol bol yağmurlarında ıslandım,
Bağın ile bahçenden meyve aldım
Çekerek ırmağında suları boyladım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Toprağın avuç avuç paylaşılırdı,
Çok toprağı olan zengin sayılırdı,
Dağların taşların inekle dolardı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Hasan Hüseyin senden usandı,
Tarlalarda ekinlerine tırpan salladı,
İstanbul icat olunca pabucun dama atıldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Köylüler birer birer köyden ayrıldı,
Tarlalar ucuz ucuz satıldı,
Bahçeler tarlalar sahipsiz kaldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Ormanlarında yeşil yeşil ağaçlar,
Meleşirdi koyun ile kuzular,
Para etmezdi buğdaylar, arpalar,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan Hüseyin BAYAR