Gulefsan Şiiri

Gulefsan Şiiri | Seyma KOSEOGLU

Gulefsan

Kâbe mahzun
Kureys huzunluydu
gozyasi doken goz degil,yurekti aglayan
zifiri karanligi eriten aydinligin
gunes renkli alin yazisi insanligin,
diri diri gomulen kiz cocugun
Yuzunde ay gulusu can MIHRIBAN!


Kus sutu degil yuregimi besleyen
Goz umanindan dokulen gul serbeti
Daglarimin tan yagmuru
Ipek dokulu tende karanfil esintin
Uryan ruhumun dirilisine serpilen
Asra adanmis yeminler
Gul kokulun efesinde GULEFSAN!




Ey ezelden ebede vurulan muhur !
Senden olmayana sen oldun yar !
zalime kalkan,mazluma gulen yuz
Kuru bir colu gulsene ceviren gul!
Gel birkerecik yuzume gul;
Kirac topragima dokul,
GULEFSAN!

Seyma KOSEOGLU

Gulefsan kutlu doğum haftası şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Hüzün Yılı / Senetül Hüzün

Hüzün yılını yaşarken,
Acılar arka arkaya gelmişti.
Önce büyük oğlun Kasım'ı,
Toprağa verdin ellerinle.
Ardından diğer oğlun Abdullah'ı.
Sonra amcan Ebu Talibi.
Ne çok anardın iyiliklerini.
Üç gün sonra da,
Hatice annemizi.
İslam'ın biricik çiçeğini,
Ömrünün gerçeğini,
Kasımla Abdullah'ın annesini,
Topraklar aldı senden.
Hüzünler sıralanmıştı yüreğine.
Seni üzecek sözleri,
Dolamıştı müşrikler diline.
Neslin kesildi dediler.
Hayır, işte biz buradayız.
Seni seven bir orduyuz.
Sana verilen Kevser'le gururluyuz.
Biz ve çocuklarımız.
Acılar sıralanmıştı yüreğine.
Yaşlar doldu gözlerine.
Karşıdaki dağa seslendin.
Ey dağ dedin.
Ey dağ, benim başıma gelen,
Senin başına gelseydi dayanamaz yıkılırdın.
Bir acı akşamında,
Cebrail geldi.
Kalk dedi.
Bitecek artık acılar.
Şimdi miraç vakti.
Kavuşma vakti.
Vuslat ile geçecek hepsi.


Miraçta makamın gösterilmişti.
Ben burada kalayım o zaman dedin.
Hayır dediler henüz değil ki;
Dünya'da bitmedi yaşanacak günün.
Ya Resulullah, buralara nasıl döndün?
O makamından sonra.
Bu topraklara nasıl alıştın?
Toprakla teyemmüm yapılır ya.
Bu senin toprağa basmandandır.
Senin mübarek ayağınla,
Bastığın topraklar nur oluyordu.
Tuttuğun dallar gül oluyordu.
Haykırıyordun putlar kırılıyordu.
Şehadeti haykırıyordun.
Şirkin cümlesi yok oluyordu.
Zaten doğduğun zamanda da öyle olmuştu.
Putlar yüz üstü düşmüştü.
Mecusi'nin ateşi sönmüştü.
Mazlumun gözyaşı dinmişti.
Bırakın dedin,
Dünya onların olsun.
Bize Allah yetmez mi?
Dünya tuzak dedin.
Bize cennet yetmez mi?
Giderken ben sizi beklerim dedin.
Kevser'in başında.
Buna şüphem yok ama.
Ben Kevser'e gelir miyim?Bilmiyorum.
Niye mi? Biliyorsun işte günahlarım.
Senin ölçünde yaşayamadım.
Kur'anın emirlerini taşıyamadım.
Ne Kevser'e ne de sana şüphem var.
Ben Dünyayı kalbimden çıkaramadım.

Osman Ali AYDIN

Osman Ali Aydın

Peygamberim

Bir tek güzel amelim yok
İman dolu sırdaşım yok
Bana bilgi verenim yok
Kurtar beni PEYGAMBERİM

Kul hakkı nedir bilemezdim
Helal lokma yiyemezdim
Doğruları söylemezdim
Kurtar beni PEYGAMBERİM

Bir boşlukta yaşıyorum
Yavaş yavaş ölüyorum
Cehenneme gidiyorum
Kurtar beni PEYGAMBERİM

MUHAMMED'e aşığım ben
Rüyamda görmüşidim ben
Ona şiir yazmışidim ben
Kurtar beni PEYGAMBERİM

ÇELİK'im bir boşluktadır
Manevi bir açlıktadır
Bedeniyle uykudadır
Kurtar beni PEYGAMBERİM

Mehmet Çelik

Mehmet Çelik

Peygamber

Sen, fikir kadar güzel;
Ve tek, birden daha tek!
Itrını süzmüş ezel;
Bal sensin, varlık petek.

Sensin ölüme hisar;
Bakisi hep inkisar...
Sar bizi, çepeçevre sar,
Rahmet rüzgârı etek!

Necip Fazıl Kısakürek

Necip Fazıl Kısakürek

Peygamber

Geldi Mekke'ye
Bir bereket meleği.
Adı Muhammed,
O bir peygamberdi.

O doğunca şenlendi
Bütün Mekke.
Sevdi Muhammedi
Ne şanslıydı Mekke

Anlatılmaz peygamber
Asla kısaca,
O doğduğunda
Kutlu Doğum Haftası.

İclal Dağcı 3/B

İclal Dağcı