james fadime wells güzel ama çoooooooook uzun 2015-11-13
Dünyanın Bütün Çiçeklerini Şiiri | Ceyhun Atuf KANSU
Dünyanın Bütün Çiçeklerini
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçekleri getirin buraya,
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin, getirin? ve sonra öleceğim.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum.
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,
Geniş ovalarda kaybolur kokuları?
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,
Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Ben bir köy öğretmeniyim, bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyorum gönlümde,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden
Ne güller fışkırır çilelerinde,
Kandır, hayattır, emektir benim güllerim
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
En güzellerini saymadım çiçeklerin,
Çocukları, öğrencilerimi istiyorum
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
Köy okullarında açan, gizli ve sessiz,
O bakımsız ama kokusu eşsiz çiçek.
Kimse bilmeyecek seni, beni kimse bilmeyecek
Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Okulun duvarı çöktü altında kaldım,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta.
Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta,
Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım.
Yurdumun çiçeklenmesi için, daima yaşadım,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Şimdi ustum, örtün beni, yatırın buraya,
Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini,
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,
Aman Isparta güllerini de unutmayın,
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum
Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kop dağına göçen,
Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen,
Muş ovasından, Ağrı eteğinden,
Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, örtün beni,
Eğin türkülerinin içine gömün beni.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım,
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.
Ceyhun Atuf KANSU
Dünyanın Bütün Çiçeklerini Ceyhun Atuf KANSU öğretmen günü şiirleri öğretmen şiirleri çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz
Dünyanın Bütün Çiçeklerini Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dünyanın Bütün Çiçeklerini Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Önceki Yorumları Göster
İçerikle ilgili 42 yorum yazılmış.
Benzer 24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri
Muallim Bey
Sizi gördüğüm ilk günlü muhatara
Yok artık
Korkularımın hepsini silen sendin
Hatırlıyorum,dilim ismimi bile söyleyemezken
Bana notalarla şarkı söyleten sensin.
Evreni,evimden başka bilmezdim ben
Yıldızlarla,Gezegenlerle,topraklarla sularla
Dans ettiren sensin
Ben bu yollarda yürürken
Bana doğru yol olan sensin.
Maceram,boş bir defterde başlamıştı
O boşlukları kıtalarla,mısralarla dolduran
Sensin.
Sen benim saçımı okşarken
Yüreğime; yerleşebilen,sevebilen,öğretebilensin
Öğretmenim bugün 24 Kasım,
Bugün günlerden senin günün.
EKREM DEMİR
EKREM DEMİR
Benim Öğretmenim
Benim canım öğretmenim
Bugün sana kutlu olsun
Bir gün yetmez öğretmenim
Bütün günler senin olsun
Okuduk yazdık
Topladık,çıkardık
İlk adımı seninle attık
Küçüktük büyüdük koşyuk oynadık
İlk adımı seninle attık
Benim canım öğretmenim
Bugün sana kutlu olsun
Bir gün yetmez öğretmenim
Bütün günler senin olsun
berfin arıkbaş
Öğretmenim Çocuklar
...eğitim neferlerine hürmetle...
Başımda bilgi tacı
Öğretmenim çocuklar...
Hasta gönlün ilacı
Öğretmenim çocuklar...
Karanlığa ışığım
Yunus gibi âşığım
Sofranızda kaşığım
Öğretmenim çocuklar...
Sorma kimin nesiyim
Hakikatin sesiyim
Pirlerin nefesiyim
Öğretmenim çocuklar...
Düşenlere elim ben
Bağlamada telim ben
Ilgıt ılgıt yelim ben
Öğretmenim çocuklar...
Yaralara merhemim
Rize çayında demim
Haysiyetim, erdemim
Öğretmenim çocuklar...
Gülistanda toprağım
Çınarlarda yaprağım
Volkanım, yanardağım
Öğretmenim çocuklar...
Verenlerin eliyim
Mevlana'nın diliyim
Aşk bağının gülüyüm
Öğretmenim çocuklar...
Gözlerden akan yaşım
Bilgi açına aşım
Dostunum, arkadaşım
Öğretmenim çocuklar...
Gören gözün feriyim
Çalışanın teriyim
Eğitim neferiyim
Öğretmenim çocuklar...
M.Nihat MALKOÇ
M.Nihat MALKOÇ
İnsan Mühendisi
Hiç bilenler ile bir olur mu bilmeyenler?
Hani şimdi benim öğrencilerim nerdeler?
Koşun çocuklar: Bakanlar, hâkimler, hekimler....
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.
Cehalete bütün gücümle saldıracağım.
Elinden tutup seni ben ben kaldıracağım!
Öğrencilerimi kalbimde saklayacağım.
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.
Reyhan kokulu yemyeşil baharlar gelecek.
İlim irfan yükselip cahiliyet ölecek!
Diktiğim fidanlar hep tatlı yemiş verecek.
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.
İnsan mühendisiyim, yakarım yanlışları.
Yanarım aydınlatırım karanlıkları.
Bir harf öğretene kırk yıl köle olanları,
Baş tacı edeceğim, arşa yükselteceğim.
Hepinize yetecek sevgim, ben öğretmenim.
Enver Aydın BURSA KESTEL
(Not: Şiirimi hece ölçüsüyle yazdım.)
Enver AYDIN