Doğa'm Şiiri

Doğa'm Şiiri | Eda ÇUKURKUZ

Doğa'm

Verirsin meyveleri
Çoluk çocuk demeden
Saçarsın gülleri
Dost,düşman demeden

Dünyanın ciğeri
YAğmurun kaynağı
Hayvanların barınağı
Sensin sen !

Güzel günler bizi bekler
Herkes seni özler
Çocuklar yollarını gözler
Hep seni için bu güzel sözler

Eda ÇUKURKUZ

Doğa'm şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Ağacın Dileği

Hep sustum anlatmadım, hiç kimseye derdimi,
Feda ettim insan ve doğa için kendimi,

İnsanlar dallarıma asıp dilek tuttular,
Ağacın dileğini, sormayı unuttular,

Köklerimle sıkıca, bağlıyımdır toprağa,
Faydalıyım doğaya, ta gövdeden yaprağa,

Hiç sakınmadan sundum, isteyene meyvemi,
Duruşum değiştirir, dünyayı ve çevremi,

Kucak açtım bir kuşa, garip yuvası oldum,
Güz geldi dallarımla, sarardım ve de soldum,

Asırlık çınar olup, tarihe ışık tuttum,
Bahar gelecek diye, hep kendimi avuttum,

Çocukça dallarımda, oynayıp hopladılar,
Dallarımdan meyvemi, sormadan topladılar,

Uzandım dallarımla, yerlere ve göklere,
Gölgemle ortak oldum, güzel hoş sohbetlere,

Yıkılmadım dik durdum, kasırga ve yellere,
Gocunmadan odunum, evlere hanelere,

Nefesim değiştirir, dünyanın havasını,
Hep içimde yaşadım, yangınların yasını,

Kor olup ateş olup, kendi içimde yandım,
Toprak ve küllerimden, hep yeniden uyandım

Süsledim tüm ormanı; zeytin, çınar, ıhlamur,
Defter oldum kalitem, birinci sınıf hamur,

Köklerimle durdurdum, erozyonu, toprağı,
Ben, canlı dünyasının, sessiz sakin ortağı,

Öğrenci çantasını süsleyen dost bir kitap,
Beklemedim kimseden, güzel bir söz ve hitap,

Çeşidim çoktur; meşe, gürgen, palamut, kayın,
Ben canlıyım, canımın yandığını anlayın,
Lütfen, dallarımı ve kollarımı kırmayın,
Yalnız, her ağaçta bu sözleri hatırlayın.

Ramazan YILDIZ

Çevre

Doğayı temiz tutalım.
Bütün dünya şenlensin.
Çevremizde yaşayan,
Bütün herkes eğlensin.

Doğa bizim dostumuz ,
Koruyalım mutlaka .
DOĞA bizim evimiz
Korumalıyız her yeri.

Selen Ilgın

Köyüm

Neyini anlatayım neyini yazayım,
Senin için ne söyleyem,
Ah ile yaşadım vah ile yandım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Köyde inekler güder, kuzu severdim,
Gece gündüz çobanlık eder idim,
Kuru çökelik, ekmek kızartması yedim,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Okula gitmeden çoban oldum,
A B C diye okudukça ilmi buldum,
Kara kışında soğuklarına doydum,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Bol bol yağmurlarında ıslandım,
Bağın ile bahçenden meyve aldım
Çekerek ırmağında suları boyladım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Toprağın avuç avuç paylaşılırdı,
Çok toprağı olan zengin sayılırdı,
Dağların taşların inekle dolardı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Hasan Hüseyin senden usandı,
Tarlalarda ekinlerine tırpan salladı,
İstanbul icat olunca pabucun dama atıldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Köylüler birer birer köyden ayrıldı,
Tarlalar ucuz ucuz satıldı,
Bahçeler tarlalar sahipsiz kaldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Ormanlarında yeşil yeşil ağaçlar,
Meleşirdi koyun ile kuzular,
Para etmezdi buğdaylar, arpalar,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan Hüseyin BAYAR

Doğanın Renkleri

Yeşil çıkmış çayıra,
Mavide, havada, bulutlarda
Sarı güneş ışıldadı,
Kırmızı çiçek parladı.
Çiçekler kapladı yeşili,
Binbir renk çiçek var.
Küçük arı yoruldu,
Çiçeğin içine oturdu.

Ceyda Akdağ
Ören İÖO/7-B/Ören/Milas

Ceyda Akdağ