Eğitim Sitesi

Çanakkkale Şehitleri Şiiri

Çanakkkale Şehitleri Şiiri | fidan uncu

Çanakkkale Şehitleri

Sen,kantsız melek nedir,bilir misin?
Söyle kardeş!Bu nasıl bir melektir ki
Vatanı uğruna seve seve ölen.
Sen,toprağını cananım diyerek seven kimdir,bilir misin?
Söyle anne!bu nasıl bir sevgilidir ki canını,
Topraklarına katan.
Sen bilir misin bayrağı dalgalandıran kimdir?
Söyle baba!Bunlar çanakkale şehitleri değil midir?
Sen bilir misin anasından babasından kopup
Vatanı uğruna ölmeye gelen kimdir?
Söyle dede!Bunlar çanakkale çocukları değil midir?
Şimdi sen söyle ey sevgili!
Sever misin beni
Çanakkale şehitlerinin vatanını sevdiği gibi
Sen de söyle öğretmenim!
Bana hangi hayat bilgisinde öğrettin
Vatanını bu kadar çok sevmeyi?!!

add

tag Çanakkkale Şehitleri şiiri Çanakkale zaferi şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Çanakkkale Şehitleri Şiiri Hakkında Yorum Yazın

  

Çanakkkale Şehitleri Şiiri Hakkındaki Yorumlar

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Çanakkale Zaferi Şiirleri

Çanakkale’m Geçilmez 8

Düşmanlar akın akın,
İşgal düşüncesinde,
Gemiler toplar ile
Ülkem ateş içinde…

Bir ses güçlüsün diyor,
Bu Ata’mızın sesi,
Ata’m cephe içinde,
Vatanım Türk ülkesi…

Çanakkale’m geçilmez,
Türk güçlü ve kuvvetli,
Rabbimizin yardımı,
Milletimiz yürekli…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Zindandan Mehmed'e Mektup

Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!

Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...
Git ve gel... Yüz adım... Bin yıllık konak.

Ne ayak dayanır buna, ne tırnak!
Bir âlem ki, gökler boru içinde!
Akıl, olmazların zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde:
Düşün mü, konuş mu, sus mu, unut mu?
Buradan insan mı çıkar, tabut mu?

Bir idamlık Ali vardı, asıldı;
Kaydını düştüler, mühür basıldı.
Geçti gitti, birkaç günlük fasıldı.
Ondan kalan, boynu bükük ve sefil;
Bahçeye diktiği üç beş karanfil...

Müdür bey dert dinler, bugün 'maruzât'!
Çatık kaş.. Hükûmet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuş, kim eder azat?
Anlamaz; yazısız, pulsuz, dilekçem...
Anlamaz; ruhuma geçti bilekçem!

Saat beş dedi mi, bir yırtıcı zil;
Sayım var, maltada hizaya dizil!
Tek yekûn içinde yazıl ve çizil!
İnsanlar zindanda birer kemmiyet;
Urbalarla kemik, mintanlarla et.

Somurtuş ki bıçak, nâra ki tokat;
Zift dolu gözlerde karanlık kat kat...
Yalnız seccâdemin yününde şefkat;
Beni kimsecikler okşamaz mâdem;
Öp beni alnımdan, sen öp seccâdem!

Çaycı, getir, ilâç kokulu çaydan!
Dakika düşelim, senelik paydan!
Zindanda dakika farksızdır aydan.
Karıştır çayını zaman erisin;
Köpük köpük, duman duman erisin!

Peykeler, duvara mıhlı peykeler;
Duvarda, başlardan, yağlı lekeler,
Gömülmüş duvara, baş baş gölgeler...
Duvar, katil duvar, yolumu biçtin!
Kanla dolu sünger... Beynimi içtin!

Sükût... Kıvrım kıvrım uzaklık uzar;
Tek nokta seçemez dünyadan nazar.
Yerinde mi acep, ölü ve mezar?
Yeryüzü boşaldı, habersiz miyiz?
Güneşe göç var da, kalan biz miyiz?

Ses demir, su demir ve ekmek demir...
İstersen demirde muhali kemir,
Ne gelir ki elden, kader bu, emir...
Garip pencerecik, küçük, daracık;
Dünyaya kapalı, Allaha açık.

Dua, dua, eller karıncalanmış;
Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış.
Gözyaşı bir tarla, hep yoncalanmış...
Bir soluk, bir tütsü, bir uçan buğu;
İplik ki, incecik, örer boşluğu.

Ana rahmi zâhir, şu bizim koğuş;
Karanlığında nur, yeniden doğuş...
Sesler duymaktayım: Davran ve boğuş!
Sen bir devsin, yükü ağırdır devin!
Kalk ayağa, dimdik doğrul ve sevin!

Mehmed'im, sevinin, başlar yüksekte!
Ölsek de sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!

(1961)

Necip Fazıl Kısakürek

Bahadır Alemdar

Ey Oğul

Ey oğul; bu gördüğün vatan topraklarında,
Koç yiğitler yatıyor kucaklarında.
Kınalanmış da kuzular vatan uğruna,
Dualar ediliyor ocaklarında.

Bu yüce, ölümsüz kahraman erler,
Ya Rab! Dolmuş yürekler sana yürürler.
Bilenler Kur'an okur, yanda tüfekler,
Bilmeyenler dua eder, açılmış eller.

Bilir misin oğul, bu eşsiz vatan,
Senin için çarpıştı, senin için atan.
İşte sessizce o yığında yatan,
Bu ölümsüz ruhların armağanıdır.

Nasıl anlatsam da sizi veremem hakkınızı,
Biter mi yazmakla, bizim için yaptıklarınızı.
Siz ki yürüdünüz bizim için ölüme,
Hak'ka yürüdünüz bile bile.

Metin KORKMAZ

METİN KORKMAZ

18 Mart Şehitlerim

Çanakkale içinde,
18 Mart şehitlerim,
Çanakkale’m geçilmez,
Yenilmez Türk askerim…

Çanakkale’m bir duvar,
Hem et hem de kemikten,
Şehitler ile dolu,
Geçit vermediğinden…

Her birisi isimsiz,
Bir bir şehit oldular,
Çanakkale’m diyerek,
Vatanı korudular…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Çanakkale Zaferi Şiirleri, Çanakkkale Şehitleri Şiiri