Babam Şiiri

Babam Şiiri | Ceren Parlak

Babam

Evimizin direği,
Mutluluk meleği,
Sensin,
Benim güzel babam.

Babalar günü gelsin de,
Öpeyim ellerinden,gözünden,
Sen bir tanesin,
Bir tane kalmaya devam edeceksin...

Ceren Parlak

Babam Şiiri babalar günü şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Babamın Mezarında

Saygıda kusur etmez,büyüğümü tanırdım
Ellerimi cebime sokmaya utanırdım
Böyle gelmiş bu töre böyle gider sanırdım
Bu töreden kendimi soyar oldum ben baba
Yavaş yavaş zamana uyar oldum ben baba.

Çalış-kazan demiştin anlamadım ne diye
Adam bal getiriyor,al da bunu ye diye
Rüşvet bile sayılmaz altı üstü hediye
Mideme haram lokma koyar oldum ben baba
Yavaş yavaş zamana uyar oldum ben baba.

İnsanlığı,sevgiyi duvara astım oldu
Zengine kucak astım,fakire kastım oldu
Tefeciden,hırsızdan bir sürü dostum oldu
Muhterem insanmışım, çoğundan duydum baba
Bu dünyada işim iş,zamana uydum baba.

Yetmişime gelince artık tövbe ederim
Faizdeki parayı çeker hacca giderim
Uydum bir kez zamana affeyle Ya Rab derim
Kendimi böylelikle kandırıp durmaktayım
Kambur bir odun gibi hep çanavurmaktayım.

İSMAİL MALATYA

İSMAİL MALATYA

Babacığım

benim canım babam

bizim için çalışırsın

evimize ekmek alırsın

bizimle ilgelinirsin

babaların en güzeli

BABALAR GÜNÜN KUTLU OLSUN CANIM BABAM

SENA ÜNYAY

Babaya Hasret

Babam gelir diye çok özledim.
Yollara bakıp umut eyledim
Saçlarımı okşar diye bekledim
Yine gelmedin hüzün doldu içim

Kaç bayram oldu gelmedin
Yoksa sen beni mi sevmedin
Hep ağladım resmini dahi vermedin
Dön artık babam bana seni hiç sarmadım

Resmin duvarda asılı kaldı
Elbisen bavulda basılı kaldı
Aktıkça içimi hasret sardı
Günler geçmiyor dön artık baba,

Bende koşup oynamak istedim
Küçük yaşta sardı beni hasretin
Hep seni yollarda bekledim
Dön artık ne olur baba ben seni özledim.

Babasız büyümek ölümden beter
Dön artık bu zulüm bana yeter
Gönlüm hasretinle yanıp tüter
Son dileğimdir bir gün bu da biter.

YILMAZ ÇEVİRGEN

Bir Dağdın Baba

Bir parça ekmeği senle bölüştük
Çok kere ağladık, bazen gülüştük
Şimdi hicran denen ateşe düştük

Gözler sulusepken, kalbe köz düştü
Ağıt kıvamında dilden söz düştü

Gönlümün sarayı tarumar oldu
Gönül bahçemizde çiçekler soldu
Hicranın tarağı saçımı yoldu

Bir dağdın arkamda dağım yıkıldı
Sel aldı bahçemi bağım yıkıldı

Yağmur çamur demez dağlar aşardın
Yorulmak bilmezdin önden koşardın
Ciğerparelerin için yaşardın

Senin yokluğunda güz gibi bahar
Ağustosta yağar gönlümüze kar

Vuslatın adı var, bülbüller nazda
Kabrini süsleyen güller niyazda
Üşümüyor musun gece ayazda?

Yolunu gözlerken gün akşam oldu
Yine yoksun diye gözlerim doldu

Duygu sağanağında yanan akıldı
Günler asra bedel, an sanki yıldı
Yaprağım döküldü, dalım kırıldı

Dönmeyen yolcuya yollar ağlasın
Yürek, matemine kara bağlasın

Elveda demeden göç ettin niye?
Seherde bekledim dönersin diye
Senden uzak kalbim muhtaç sevgiye

Gönül aynasında izi var gamın
Günbegün hasreti büyür sevdamın

O gül cemalini görsem düşümde
Gece gündüz gezer gölgen peşimde
Gönlüm yangın yeri, efkâr başımda

Hasretin sancısı değer özüme
Sensizlikte uyku girmez gözüme

M. NİHAT MALKOÇ

M. Nihat Malkoç