Atatürk Şiiri

Atatürk Şiiri | Ecem Küpçü Lüleburgaz Kocasinan İlkokulu 3/C

Atatürk

Duruyorsun karşımda,
Bakıyorsun bana,
Anlatmak istiyorsun,
Anlatamıyorsun.

Aslında savaşlar,
Yapmak istemiyordun,
Ama mecburdun yaptın!

Sözle anlaşmak,
Savaşları unutmak,
Bunu istiyordun,
Herhalde.

Yoksa yanlış mı?
Sen insanları çok severdin,
Onları incitmek istemezdin.

Değil mi, ATAM ?
Değil mi,yoksa yanlış mı?

ATAM!

Ecem Küpçü Lüleburgaz Kocasinan İlkokulu 3/C

Atatürk şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Atatürk Okulu

Bizim evin karısında bir okul
Adı Atatürk okulu.
Sabah, akşam çocuklar gider, gelir
Yürekleri Atatürk sevgisi dolu.

Bu çocukların her biri
Görmemiş ömründe Atatürk'ü.
Kimdir Atatürk, ne yapmış
Bilirler, kurtardığını yurdu.

Her sabah dersliklerde
Ant içerler Atatürk'ün resmine karşı.
"Türk'ün, doğruyum, çalışkanım" derken
Okşar çocukları Atatürk'ün bakışı.

Okulun en güzel yerinde bir köşe
Atatürk köşesi.
Tarih dersi verir çocuklara
Atatürk, örnek kendisi.

Her gün sabahtan akşama dek
Beş yıl bir okul süresi,
Kaç kuşak okusa bu okulda
Atatürk başöğretmeni.

Öğretir sevmeyi yurdu
Cumhuriyeti korumayı.
Yüceltmek için ulusu
Çalışmayı el ele yaşamayı.

Bizim evin karşısında bir okul
Adı Atatürk okulu.
Ne var ki Atatürk çocuğu bütün çocuklar
Bütün okullar Atatürk okulu.

Ahmet ALTÜMSEK

Ahmet ALTÜMSEK

Ata'ma Ağıt

I

Sırma sarısı yay saçlarına
Gözüne rengini koy denizlerin
Düşün dudakların en incesini
Yüzüne tuncunu ver benizlerin

Onda yürüyüşün en yiğitçesi
Onda bükülmezi vardır dizlerin
Gezerdi ülkede bir hızır gibi
Em olup derdine çaresizlerin

II

Durgun bir denizi andırır dışı
İçi hiç sönmeyen bir yanardağı
Sesinde ıslığı eser kuvvetin
Sözünde şahlanır hakkın bayrağı

Gökle güneş gibi buluştu onda
Sezinin sağlamı duyunun sağı
Yıkarak kökünden Osmanlılığı
O gömdü tarihe bir ortaçağı

III

Ürperir ovalar avazesine
Dağlar dümdüz olur işaretiyle
Devrilir hıncına çarpan ordular
Kaleler dayanmaz yelpazesine

Fikrin güzelliğin aşkın her şeyin
Bağlıydı daima en tazesine
Yaşadı başı dik, dünyaya karşı
Getirdi dünyayı cenazesine

IV

Onsuz kaldığını bilse tabiat
Bağlar üzüm vermez bahçeler kurur
Okşar saçlarını ezelin eli
Yüzüne ebedin ışığı vurur

Övünür insanlık eserleriyle
Yurt onun sevgisi üstünde durur
Adıdır kurduğu devlete temel
Ünü kurtardığı millete gurur

V

Fani varlığını kaybetti ama
Damgası yurdumun burçlarındadır
Engin ufuklara uzanmış kolu
Hızı şimşeklerin uçlarındadır

Kadının erkeğin hafızasında
Gencin ihtiyarın düşlerindedir
Yayla yellerinde eser gölgesi
Sesi bahçemizin kuşlarındadır

VI

Ben mi yazacaktım göçüm gününü
Dökerek ardından böyle gözyaşı
Ben ki ona büyük gezilerinde
Oldum bir küçük yol arkadaşı

En son durağına varmadan ömrün
Kapadı yolunu bir mezar taşı
Büyük kurucusu Cumhuriyetin
Hürriyet aşıkı milletin başı

Kemalettin KAMU

Kemalettin KAMU

Güzel Atam

Eskiden Tüm Türk esirdi
Tüm esirler korkuyordu
Atam doğdu büyüdü
Düşmanlarla savaşdı

Kurtuluş savaşını kazandı
Herkez rahhattı artık kimse rahatsız değildi
Atamdan çıktı yenilikler
Atamdan çıktı sevinçler

Bir anda bayrak oluştu
Atam astı onu tepelere
Mezarında rahat uyu
Seni ve askerlerine kutluyoruz

Mezarlıkta rahat diliyoruz
Seni ve askerlerini çok seviyoruz
Sen en büyüksün
Sen olmasan biz napardık

Umutcan Bodur

Büyük Misafir

Bir sevinç incilemiş gözleri yaşlar yerine,
İzi üstünde gül açmış kapanan her yaranın.
Bir bahar yağmuru halinde derinden derine
Çağlıyor her yanı alkışla yeşil Marmara'nın.

Bu misafirdir, inan memleketin neyse varı,
Böyle bir yüz mü görür bir daha fâni ömrün?
Gelin ay Bahr-i Muhit'in köpüren dalgaları,
Kırk asırlık yolu bir hızda alan Türk'ü görün

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA