Berna Kocaer Atatürk ölmez vatan bölünmez 2015-10-29
Atatürk Ölmez Şiiri | Emirhan Demirkılıç
Atatürk Ölmez
Atatürk Günüdür 10 Kasım
Hem üzülür hem özleriz
Çünkü bu büyük adam
Mustafa Kemal Atatürk
Günler Gelir Geçer
10 Kasım 1938'den beri
Ama Hiç Unutulmaz
Bu Büyük Adam
Bayrak Yarıya indirildi
Ama ölmedi Atatürk
Çünkü Atatürk Bizim
Gönlümüzde yaşıyor
Atatürk Ölmez şiiri 10 kasım şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Atatürk Ölmez Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Atatürk Ölmez Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer 10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri
Atatürk'ün Çocukları
Atatürk'ün çocuklarıyız biz,
Onu sever sayarız.
Göremesekte hiç Onu,
Öğütlerine uyarız.
Çok severmiş çocukları,
armağan etmiş 23 Nisan'ı.
Bizde çok seviyoruz,
Ulu önder Ata'yı.
YAZAN:EYLEM AYDIN
Eylem Aydın
10 Kasım 1952
Sabahlar, her zaman güzel değildir,
Her zaman ayrılık akşamla gelmez.
Al atlar sırtında hoyrattır fecir,
Hoyrattır, ne kalbler kırmıştır, bilmez.
Sabahlar her zaman güzel değildir.
Vakti, bir yerinden bölünce şafak
İri ve rüyalı gözlerle müphem;
Nur olmuş içimde sanırım ak pak
Ayrı bir mânada korktuğum adem,
Eski düşüncemde, rahat ve uzak.
Fethe çıkmış gibi duyarım birden
Eşsiz gururunu bir cihangirin.
Ufuklar üstünde yüzen tekbirden
Vatanca büyümüş asil ve derin
Bir matem tütmekte şimdi fecirden
Nefti yalnızlığı başlar zamanın
Mağfiret ürperir, dağılır, uçar.
Ölüm korkusuyle dolu bir anın
Müphem uzletinde ebedî ruhlar;
Nefti yalnızlığı başlar zamanın.
Rüzgar esmez olmuş, sular durgundur,
Bir garip hali var Dolmabahçe'nin;
Hala içimizde yüzen gecenin
Aydınlık bilmeyen devamı durur,
Rüzgar esmez olmuş, sular durgundur.
Ruh için, ölümsüz, derler cihanda,
Her mevsim onunla güzel her seher
Bütün esatiri parçalasan da
Atatürk önünde mağlupsun kader!
Ruh için, ölümsüz derler cihanda.
Vehbi KIZILGÜN
Ekleyen: MUSTAFA SAMİ KIRCA
Vehbi KIZILGÜN
10 Kasım Ve Atatürk 3
Ata’m kahramanımız,
O hem çok yüce kişi,
Ülkem yok olmaktayken,
Başarmıştı her işi…
Bugün ise 10 Kasım,
Biz, O’nu anacağız,
Her 10 Kasımlar gibi,
Onur kazanacağız…
Ata’m büyük insan,
O’na çok şey borçluyuz,
O yetişmemiş olsa,
Kalmazdı onurumuz…
Ata’m ruhun şad olsun,
Sen bizleri kurtardın,
Sayende özgür kaldık,
Sen hep anılacaksın…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Çamurlu Ayakkabılar, Ruhiye Teyzemiz Ve Ata'm
Lastik ayakkabılar alın terin karılı,
Milletin efendisisin Türk ruhuyla varlıklı…
Sen, değerler taşıyan onurlu bir kadınsın,
Ata’mı hatırlattın 10 Kasımla anıldın…
Çalıştığın iş ağır, çamurların içinde,
İnsanlık onuruyla sabır düşüncesinde…
Gözlerde canlandırdın, yetmiş dokuz yıl evveli,
Otuz sekiz yıllarından, Mustafa Kemal’i…
Ata’m, pastanede kahvaltı yapmaktadır,
Köylü içeri girer bir de bohçası vardır…
Bohçasını bırakır süt ve kek alacaktır,
Garson köylüyü kovar köylü çıkmayacaktır…
Köylü, sonra bağırır der, sattığın unu,
Sütü üreten biziz almadan gitmem şunu…
İstedikleri gelir kahvaltısını yapar,
Ata’mız izler iken ücreti atar, çıkar…
Ardından Ata’mız der, takdir eden tavırla,
Hikâye devam eder geçmişten çağrışımla…
“Köylü milletin efendisidir!” her hâliyle,
Öpülesi elleri, eksilmez şerefiyle…
(10 Kasım 2017)
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK